Na 71-m Kannskom festıvale pokazalı odın ız glavnyh fılmov osnovnogo konkýrsa — dramý zamechatelnogo koreıskogo rejısera Lı Chan-dona «Pylaıýshıı», posváshennýıý lıteratýre, kredıtnym dolgam ı prervannoı lúbvı. Ýtrachennaıa je lúbov slýjıt ıadrom kartıny kıtaısa Bı Ganá — a zaodno povodom nadet 3D-ochkı.

V samoı pronzıtelnoı sene «Pylaıýshego», novoı kartıny koreısa Lı Chan-dona (odnogo ız lýchshıh predstavıteleı po-prejnemý samoı ınteresnoı nasıonalnoı kınematografıı planety), paren ı devýshka splelıs lojechkamı na odnospalnoı krovatı — prıchem obnımaet ona ego, a ne naoborot. Obnımaet — ı ýblajaet, zapýstıv rýký v trýsy. Montajnaıa skleıka — ı ıýnosha, neskolko zatormojennyı, mechtaıýshıı o pısatelskoı karere syn fermera Lı Chjon-sý (Iý A-ın), okazyvaetsá v kadre ýje odın, hotá ı deıstvıtelno, so slegka spýshennymı nıje poıasa shtanamı. Devýshka po ımenı He-mı (Chon Djon-so), vprochem, ıavláetsá plodom ego voobrajenıa lısh chastıchno: neskolko nedel nazad Chjon-sý deıstvıtelno slýchaıno natknýlsá na nee ý vhoda v stroıtelnyı gıpermarket, a ona proıznesla: «Ne ýznaesh mená? My roslı po sosedstvý. Ia prosto sdelala plasıký».

Za mesás boıkaıa, boltlıvaıa He-mı ýspeet byvshego soseda v sebá vlúbıt, skatatsá v Afrıký, vernýtsá ottýda pod rýchký s novym boıfrendom — neobásnımo bogatym ı vozmýtıtelno ýchtıvym sıbarıtom na Porsche Benom (Stıven Ian) — eshe nemnogo popýdrıt Chjon-sý mozg, a zatem bessledno propast Kýda ı pochemý? Chjon-sý, tolko týt s opozdanıem prıznaıýshıısá sebe v lúbvı k ıscheznývsheı devýshke, nachnet sobstvennoe rassledovanıe — popýtno osteregaıa sosednıe s fermoı parnıkı ego arestovannogo za draký s polıseıskım otsa: Ben po sekretý prıznalsá, chto raz v parý mesásev razvlekaetsá podjogamı chýjıh teplıs ı novýıý mıshen vybral kak raz gde-to poblızostı. Kýda bolee nasýshnoı ı navázchıvoı ıntrıgoı, vprochem, v «Pylaıýshem» slýjıt vopros, pochemý ý gore-lıteratora Chjon-sý, fanata Folknera ı ne bolshogo mastera razgovorov, vsegda tak rasteránno razınýt rot.

Harýkı Mýrakamı, avtora lejashego v osnove «Pylaıýshego» rasskaza, trýdno nazvat osobenno glýbokım pısatelem — ı ekranızasıa neızbejno zaımstvýet ý nego ne stolko mýdryı, skolko mýdrstvýıýshıı sújet, v kotorom estdovolno predskazýemyı hıchkokovskıı janrovyı perevertysh ı sovsem ýj naıvnaıa postmodernıstskaıa ıronıa (prámo oboznachennaıa v odnom ız dıalogov napyshennym, no neploho artıkýlırýıýshım svoe mırovozzrenıe Benom: «Eto metafora, He-mı. Ne znaesh chto takoe metafora? Sprosı ý Chjon-sý, on je pısatel», — molchýn Chjon-sý predpochtet skrytsá vmesto otveta v ýbornoı). No Lı Chan-don, vprochem, rejıser kak raz tonkıı — ı podlınnýıý dramý ız etogo groshovogo sújeta on vysekaet detalámı, otstýplenıamı, perıferıeı ıstorıı: vot etımı vechno raspahnýtymı gýbamı ochaıanno nýjdaıýshegosá hot v kakom-to vzroslenıı geroıa, proskakıvaıýshımı v polnyh pozerstva ılı bahvalstva monologah personajeı zernamı ıstıny, soobshaıýshımı o proısqodáshem kýda bolshe slov obshımı ı srednımı planamı — to vpechatláúshe jıvopısnymı, to, naprotıv, nagromojdennymı, tesnymı, kak ýzkıe seýlskıe ýlochkı.

Etot kontrast mejdý poverhnostnym, zametno — osobenno na fone predydýsheı raboty Lı Chan-dona, oshelomıtelno mýdroı «Poezıı» — ploskım sújetom ı nasyshennoı, mnogoznachıtelnoı ı slojnosochınennoı posledovatelnostú rejıserskıh reshenıı ı sam stanovıtsá v «Pylaıýshem» otdelnym elementom konstrýksıı fılma, daje, navernoe, posledovatelnym avtorskım metodom. Glýbına, panoramnaıa polnota vzgláda Lı Chan-dona na jızn daje etıh, dovolno bessmyslenno sýshestvýıýshıh personajeı stanovıtsá spasıtelnym otvetom na nıchtojnostetogo samogo bytıa, kakovýıý Lı Chan-don svoım vnımanıem k detalám ı chastnostám bezjalostno razoblachaet. Plasıcheskıe operasıı ı poezdkı v Afrıký okazyvaıýtsá oplacheny beznadejnym overdraftom kredıtnyh kart, otsy zaletaıýt na zoný ız-za nerazreshımyh problem s ýpravlenıem gnevom, ıschezaıýshıe na pátnadsat let materı chýdesno ıavláútsá, lısh chtoby poprosıt v dolg — a nad vsem etım gýdıt monotonnyı golos severokoreıskoı propagandy, donosáshıısá ız-za sovpadaıýsheı s gorızontom granısy. Ný a benefısıaramı takogo nenormalnogo, svıhnývshegosá porádka vesheı okazyvaıýtsá, konechno, takıe vot Beny na Porsche, neojıdanno tochno oharakterızovannye Chjon-sý kak «velıkıe Getsbı s neızvestnym ıstochnıkom bogatstv, kotoryh v nasheı strane otkýda-to vzálıs selye tolpy». Ný, po kraıneı mere, jıznú onı naslajdatsá býdýt, po Lı Chan-doný, tolko do togo momenta, poka Chjon-sý ı emý podobnye ne ýznaıýt nakones, chto je takoe metafora.

V pokazannom v programme «Osobyı vzglád» fılme kıtaısa Bı Ganá «Pıknık na obochıne» gallúsınatornyı potensıal lúbvı, po kasatelnoı zatronýtyı Lı Chan-donom, ı vovse okazyvaetsá glavnym obektom rejıserskogo ınteresa — kotoryı vylıvaetsá ı v polnosennyı, pýstı v chem-to nasledýıýshıı stılú Vonga Kar-vaıa ı Lı Iýk-vaıa, no orıgınalnyı avtorskıı podhod. «Chem menshe znaesh, tem menshe prıdetsá zabyt», — proıznosıt glavnyı geroı «Pıknıka», sorokaletnıı odınochka Lúo (Hýan Szúe) — no sebá ne obmanesh, ı lúbov k zagadochnoı Vý Chıven (Tan Veı), s kotoroı ıh razlýchıla jızn dvenadsat let nazad, emý ne zabyt nıkogda. Vospomınanıa smeshıvaıýtsá s fantazıamı, nastoıashee — s proshlym, slezy — s kaplámı dojdá, ı Lúo vozvrashaetsá v rodnoı gorod Kaılı (slýjıvshıı Bı Ganú fonom dlá ego predydýshego, ne menee vydaıýshegosá fılma «Kaılı-blúz») s chetkım namerenıem poteránnýıý vozlúblennýıý naıtı ı, mojet byt, daje vernýt.

Istorıa, sújet, vprochem, dlá Bı Ganá zdes nastolko vtorostepenny, chto lıshennyı terpenıa ı vnımatelnostı zrıtel legko mojet ı vovse tak ı ne slojıt ız proısqodáshego v «Pıknıke na obochıne» selnýıý kartıný. Fılm to ı delo perenosıtsá vo vremenı, skreshıvaet, ızbegaıa chetkıh markerov, realnostı ıgrý voobrajenıa geroıa, ı to ı drýgoe ıllústrırýıa odınakovo jıvopısnymı, zalıtymı neonom, dojdem, sýmerechnym svetom kadramı. Etot ekspressıonıstskıı podhod ponachalý eshe vyzyvaet voprosy, zastavláá zapodozrıt rejısera v nekotoroı pretensıoznostı — no vse pretenzıı ısparáútsá, kogda rovnyı rád stılısıcheskıh ızlıshestv nakones generırýet ı porazıtelnyı formalnyı povorot. Prımerno na otmetke v poltora chasa ekrannogo vremenı Láo, chtoby ýbıt vremá, zanımaet mesto v kınozale ı nadevaet 3D-ochkı — podavaıa znak posledovat za nım ı do etogo vertevsheı takımı ochkamı bez dela aýdıtorıı. Za etım sledýet 55-mınýtnyı, snátyı odnım ýpoıtelnym planom epızod takoı vızýalnoı krasoty, súrrealnoı nepredskazýemostı ı chývstvennoı nasyshennostı, chto on opravdyvaet lúbye vysokoparnostı, kakımı Bı Gan ızobrajaet neschastnýıý, ýtrachennýıý lúbov. Bolee togo, eta lúbov nakones nachınaet pravıt ı kadrom, ı zrıtelem, obretaıa harakter polnosennogo, zastavláúshego vspomnıt (ne po soderjanıý, no po avtorskoı derzostı) nedavnego kannskogo geroıa Gaspara Noe, psıhodelıcheskogo trıpa, ne ıstorıı, no perejıvanıa, otkrovenıa, gallúsınasıı. Chto j, razve ne takovoı ona oshýshaetsá ı v realnostı? Realnostı, k obátıý s kotoroı Bı Gan podvodıt kınematograf s neveroıatnoı dlá nastolko ekspressıonıstskogo fılma blızostú.