سەنىڭ بار-جوعىڭدى ەش سەزبەيتىن ادامعا ىنتىق بولۋ ءبىر ازاپ... ونىڭ جۇرەگى قۇلىپتالعان ەسىك سياقتى... ەسىكتى قاعا-قاعا شارشايسىڭ... ايعايلايسىڭ، سۇراناسىڭ، جالىناسىڭ... ەستيتىنىڭ تەك تىنىشتىق. ۋاقىت وتە كەلە ساعان بۇل ەسىك اشىلمايتىنىن تۇسىنەسىڭ. ول ەسىكتىڭ ار جاعىندا ساعان ورىن جوق. كەتپەككە بەل بايلايسىڭ. اقىرىن باسىپ باسپالداققا جاقىندايسىڭ. باسپالداققا، بالكىم جاڭا ومىرگە باستار باسپالداق پا ەكەن؟ مۇمكىن ول جاقتا باسقا ەسىك اشىلار. مىندەتتى تۇردە! تومەن قاراي سىلبىر باسىپ جۇرە باستاعانىڭ سول ەدى، ارتىڭداعى ەسىك سىقىر ەتىپ اشىلعانىن ەستيسىڭ. جالت بۇرىلاسىڭ. بۇرىلاسىڭ دا جالما-جان ارتقا جۇگىرەسىڭ. ەسىكتىڭ ار جاعىنان توگىلگەن جارىق وزىنە شاقىرىپ تۇرعانداي. ءۇمىت سىيلاعان جارىق!
ءبىراق سەنىڭ الدىڭدا باسقا بىرەۋدىڭ كولەڭكەسى كولبەڭدەپ، اشىق ەسىككە كىرىپ كەتەدى. سەن جەتە بەرگەندە ەسىك تارس جابىلادى. نە بولعانىن تۇسىنە الماي الەكسىڭ... قايتادان سول ەسىكتى قاعاسىڭ. تىم-تىرىس. ال جاۋابى وپ-وڭاي – ەسىك ساعان اشىلمايدى. وسىلاي ونداعان، جۇزدەگەن رەت... ال سەن سول ەسىكتىڭ تۇبىندە شوقيىپ وتىرعانىڭ... تۇك بىتىرمەي... كەتەم دەگەنىڭدى ۇمىتتىڭ...
– كەتەم دەگەن سوڭ شەشىمدى وزگەرتپە. جاڭا الەمگە، جاڭا ۇمىتكە ەسىك اش! ارتىڭا قاراما! قاراساڭ قال دەيتىن ءبىر سەبەپ تاۋىپ الاسىڭ. ۋاقىت ولتىرەسىڭ. سەن جانىڭنىڭ تەڭىزىنە بەيتانىستاردى تۇسىرەسىڭ، ال ولار جۇزە المايدى... باتىپ بارا جاتىپ سەنى كىنالايدى.
ارسەنيي ميحايلوۆ
اۋدارعان: شىنار ءابىلدا
ۇسىنعان: ماقپال سەمباي
