گۇلمانات اۋەلحان 1980 جىلى قحر-دىڭ تارباعاتاي ايماعى تولى اۋدانىندا دۇنيەگە كەلگەن. 2004 جىلى اتا جۇرتقا ورالعان، «جاس تولقىن»، «قوشتاسقىم كەلمەيدى»، «الاتاۋ جىرلايدى» جىر جيناقتارىنا جانە «قازاق پوەزياسىنىڭ انتولوگياسىنا» ولەڭدەرى ەنگىزىلگەن. رەسپۋبلكالىق بىرنەشە مارتە جىر ءمۇشايرالارىنىڭ جۇلدەگەرى، 2006 جى قاينار ۋنيۆەرسيتەتىندە وتكىزىلگەن رەسپۋبليكالىق جاس اقىندار جىر ءمۇشايراسىنىڭ باس جۇلدەگەرى، 2007 جىلى «ءۇن» جۋرنالى ۇيىمداستىرعان «اقىت ءۇلىمجى جانە ۇلتتىق رۋح» اتتى حالىقارالىق جىر ءمۇشايراسىنىڭ باس جۇلدەگەرى، حالىقارالىق «شابىت» فەستيۆالىنىڭ ديپلومانتى. 2007، 2008، 2009 جىلدارى «قازاق ادەبيەتى»، «جاس قازاق»، «ادەبيەت ايدىنى» گازەتتەرى مەن «جالىن»، «جۇلدىز»، «جامبىل»، «اقجەلكەن»، «ءۇن» جۋرنالدارىنا توپتاما ولەڭدەرى جاريالانىپ، وقىرمان قاۋىمنىڭ جاقسى باعاسىن العان. قازاق مەملەكەتتىك قىزدار پەداگوگيكالىق ۋنيۆەرسيتەتىنىڭ تۇلەگى. قازاق مەملەكەتتىك قىزار پەداگوگيكالىق ۋنيۆەرسيتەتىنىڭ گازەتىندە، رەسپۋبليكالىق «سىن» جۋرنالىندا قىزمەت اتقارعان. ءقازىر ەركىن شىعارماشىلىقپەن اينالىسادى.
شىن اقىندار
قۇدايدىڭ دا سەزىمنىڭ دە قۇلدارى،
مۇناراعا اينالاتىن مۇڭدارى.
جالعانداعى جاناشىرى ولاردىڭ،
جالعىز عانا جىرلارى.
باسىنا ەمەس جۇرەگىنە جۇگىنگەن،
قالا اسپانى تۇتىندەردى سىمىرگەن.
تۇرپايىلىق جايلاعاندا الەمدى ،
ەڭ الدىمەن اقىن عانا تۇڭىلگەن.
تويىپ ءىشىپ ءمايحانادا ءسىرادان،
ءومىراي دەپ وكسىپ ىشتەن جىلاعان.
اقىنداردىڭ ءبارى ءبىر ۇلى الەم،
ءتۇپسىز ويدىڭ تۇنەگىنە قۇلاعان.
قۇلاسا دا تەك بيىكتەن قۇلاعان،
جىلاسا دا شىندىق ءۇشىن جىلاعان.
وزىندە جوق دۇنيەدە اقىندار،
ەش قىسىلماي تاڭىرىنەن سۇراعان.
سۇم تىرلىكتىڭ تارتىستارى تۇگەمەس،
جاۋىنادا ەش جاماندىق تىلەمەس.
شىن اقىندار ءپانيدىڭ ءماز قوناعى،
دىرىلدەگەن نۇر ەلەس…
التاي قىزىنا
تال بويىڭدا ءبىر ءمىن جوق ،
تازا ءمولدىر بۇلاقتاي،
سەنىڭ سۇلۋ اجارىڭ،
كۇننەن تامعان شۋاقتاي.
ار ۇياتتان جارالعان،
قايسار قىزى قازاقتىڭ.
قوس بۇرىمىڭ ارقاڭدا،
تاۋدان اققان بۇلاقتاي.
تابيعاتىڭ تىم بولەك،
ۇقسامايتىن باسقاعا.
سەنىڭ كەربەز مىنەزىڭ،
اسقار تاۋداي اسقاق ءا.
قىزجىبەكتىڭ جالعاسى،
ارۋ قىزى التايدىڭ.
سەنىڭ اسەم كەلبەتىڭ،
ءتىل بىتىرەر تاسقادا.
سەنى سولاي تابيعات،
عاجاپ ەتىپ جاسادى.
اللا ساعان ب ا ق بەرىپ،
جولىڭدى ءالى اشادى.
سەنىڭ جانىڭ تىم نازىك،
ىزگىلىكتىڭ ۇياسى.
ارماندارىڭ ايالى،
الاتاۋدان اسادى…
التايدىڭ التىن قاناتى
(قانات يسلامعا)
كەۋدەسىن ەرلىك كەرنەگەن،
نامىسىن جاتقا بەرمەگەن.
كوك تۇرىكتەردىڭ ۇرپاعى،
ەگەسكەن سايىن ەرلەگەن.
ەلجىرەپ كۇندە.. كۇلەدى،
شويىنداي ونىڭ بىلەگى.
التايدىڭ التىن قاناتى،
ەلىم دەپ سوققان جۇرەگى.
جاسىن عىپ وتتى جانارىن،
دارابوز ۇلى دالانىڭ.
ۇرپاعى ەدى ول باتىر،
قابانباي سىندى بابانىڭ.
كوك ءبورى جورتقان دالاسىن،
ماقتاندى قايسار قارا شىڭ.
كار قۇرلىق كوككە كوتەردى،
كوكجالدىڭ ناعىز بالاسىن.
***
مەنىڭ سۇلۋ سەزىمىم سەتەر ەدى،
كوڭىلىمدى اسپانعا كوتەرەدى.
ايداي اسەم ارمانعا اسىقتىرىپ،
جۇلدىزداردىڭ ىشىنە جەتەلەدى.
مۇڭعا تولى جۇرەكتى كوكتەم ەتتى،
تاۋداي بيىك، وزەندەي وكتەم ەتتى.
بۇل شاقتارى جىميا قاراسادا،
ءبىر كەزدەرى بۇل ءومىر وكپەلەتتى.
***
قارا ءتۇندى قاق جارىپ الاسۇردىم،
ارعىماعىن كوڭىلدىڭ تاڭ اسىردىم.
التىن نۇرىن توبەمنەن سەبەلەتىپ،
قۇشاعىن اشتى تاعى جاناشىر كۇن.
ماڭدايىمدى ۇمىتكە وپتىرەمىن،
ورەكپىگەن كەۋدەممەن كوك تىرەدىم.
جايلاۋىنا جانىمنىڭ گۇل ءوسىرىپ،
كوڭىلىمنىڭ جاپىرىپ كوك كىلەمىن.
ساعىم ارمان ارتىنان قۋالادىم،
مۇڭايامىن بىرەسە قۋانامىن.
شولىركەگەن جۇرەكتىڭ گۇلزار باعىن،
ولەڭ دەگەن زامزاممەن سۋارامىن.
***
كوكتەمنىڭ اپپاق جاڭبىرى،
قۇيىپ تۇردى سىركىرەپ.
تاڭداردىڭ عاجاپ تاعدىرى،
كوزىمە جاسىم ىركىلەت.
نە سيلار ەكەن الدا كۇن،
تەك ءتاڭىر عانا بىلەدى.
اداسقان ىزدەر ارمانىن،
اقىننىڭ اسپان جۇرەگى.
ساعىنىش مۇڭىن ارقالاپ،
وتەرمىز بالكىم ءبارىمىز.
اي تۋسا بىردە شالقالاپ،
سارعايتار جاندى ءالى كۇز…
***
تىرلىكتىڭ تىلەر تۇنەگىن،
قايراتى قايدا جۇرەكتىڭ.
دالامنىڭ اسەم گ ۇلى ەدىم،
جانىمدى نەگە مۇڭ ءوپتىڭ.
قىزارىپ باتقان كۇن سىندى،
جانىمنىڭ سولعىن جالىنى.
جۇلدىزسىز سوقىر ءتۇن سىندى،
كەۋدەمدە قوبىز سارىنى.
كىمدەردەن مەدەت كۇتەمىن،
مەڭدەتتى نالا تاعىدا.
بەلگىسىز كىمدى كۇتەمىن،
ارقامدى توسىپ جاۋىنعا.
باقىتقا قۇشتار جۇرەكپەن،
بالاۋسا مۇڭدى كەشكەنمىن.
دالامدا كوركەم نۇر وپكەن،
اقشا بۇلت بولىپ كوشكەنمىن.
اسپاننان ىزدەپ باعىمدى،
اسپاققا بارىپ اسىلعام.
تاعدىرعا تەلىپ تاڭىمدى،
شۋاق بوپ كوكتەن شاشىلعام…
ءومىرىم مەنىڭ
جارقىراپ تۇرعان جاقۇتىم با ەدىڭ،
باسىما قونعان باقىتىم با ەدىڭ.
ساندالىپ بەكەر ساعىمدى كۋىپ،
ءوتىپتى تالاي ۋاقىتىم مەنىڭ.
اداسىپ قالعان ارمانىم با ەدىڭ،
ارايلاپ اتار تاڭدارىم با ەدىڭ.
بۇلبۇل ءبىر عۇمىر باعىندا سالعان،
قۇمارتا شىرقار تاڭعى ءانىم با ەدىڭ.
كوكتەمنىڭ نۇرلى شۋاعى ما ەدىڭ،
سەزىمنىڭ كاۋسار بۇلاعى ما ەدىڭ.
جاۋابىن تاپپاي ءومىردىڭ تىلسىم،
شەشىلمەي كەلگەن سۇراعى ما ەدىڭ.
ۇلبىرەپ تۇرعان ءۇمىتىم بە ەدىڭ،
باقىتقا قۇشتار كوڭىلىم بە ەدىڭ.
اتاقتارعا ارزان بوي ۇرمايتۇعىن،
ەلەۋسىز مەنىڭ ءومىرىم بە ەدىڭ.
ءومىرىم مەنىڭ…
***
ءومىرىمنىڭ نۇرى سىندى گۇل ولەڭ،
مەن ءوزىڭسىز قالاي ءومىر سۇرەر ەم.
سەن كەۋدەمنەن توگىلگەندە مارجان بوپ،
كۇي كەشەمىن ءبىر ەرەن.
مەنى سەنەن بولە المايدى ەشكىمدە،
جانارىمنىڭ وتى مەيلى وشكىندە.
تالقان ەتەم كەدەرگىنىڭ بارلىعىن،
اينالىپ ءبىر كوشكىنگە.
كوكتەمەنىڭ گ ۇلى سىندى قۇلپىرعان،
جۇرەگىمدى قايدا قويام جىر تۇنعان.
ايلى تۇندە كوپ قارايمىن اسپانعا،
جۇرەگىممەن مۇڭ تۇنعان.
تاڭىمدا اتار شولپان تۋىپ سىزىلىپ،
ساعىنىشتىڭ اۋەنىندەي ءۇزىلىپ.
مەنى ەشقاشان اداستىرماس ارمانىم،
الدامايدى قۇز ءۇمىت.
***
قايران كۇن قالتارىستا كۇلەدى مە،
ءتۇن تىرلىك تۇنشىقتىرما تۇنەگىنە.
جەم تاپپاي شىرىلداپ ءجۇر بوزتورعايلار،
ەم تاپپاي مەن جىلايمىن جۇرەگىمە.
ءتاڭىردىڭ بەرگەن ورتاق سيى بىزگە،
ءۇيىرىپ ءتۇستى نەگە قۇيىن ىزگە.
قارا بۇلت قاتىپ تۇرىپ قاق توبەدە،
تۇنەرىپ تونە بەردى اۋ ءجيى بىزگە.
بولعانمەن بۇلىڭعىرلاۋ بولاشاعىم،
وزىمە وزگەشە ءبىر جول اشامىن.
قول بۇلعاپ بۇلاڭدايدى ماعان قاراي،
ءبىر سيقىر كوز ۇشىندا بۇلا ساعىم.
جاناردان تۇسسەداعى جاقۇت قۇلاپ،
قاتىگەز اينالمايدى اۋ ۋاقىت ءبىراق.
ۇشۋعا ءتاڭىر يەم باقىت بەرگەن،
قۇستاردىڭ ءبارى بىزدەن باقىتتىراق.
سابىلتقان ساعىم ارمان سياقتاتات،
جان سىرىن جاداۋ كوڭىل ءجيى اقتارات.
اڭسارىن الىس جاققا الىپ ۇشتى،
كوڭىلدىڭ كوگەرشىنى قياق قانات.
سۇرقيا سۇم تىرلىكتىڭ سىرى اشىلىپ،
ولگەلى كوكجيەككە تۇر اسىلىپ.
بوزتورعاي ،بوزارعان قىز، بوزاڭ ءۇمىت،
قۋانا قول سوعادى قۇلاش ۇرىپ.
قاتايىن عالامىما بۇلاعاي ءۇن،
تاڭىردەن جوقتى بەر دەپ سۇرامايىن.
ادام بوپ ءومىر ءسۇرۋ ولدا قىزىق،
جالعاننان جالقى باقىت سۇرامايمىن.
كوڭىلىم كوك اسپانعا كوتەرىلدى،
جەر انا قالاي بەرەم وتەۋىڭدى.
بەرمەپتى ءتاڭىر قانات،ەگەر بەرسە،
بىلمەيمىن قاي جاققا ۇشىپ كەتەرىمدى.
بوزتورعاي، بوزارعان قىز، بوزاڭ ءۇمىت…
***
جۇرەگىڭە سەنبەگەندە،
ءوز وزىڭە كەلمەگەندە،
پاك سەزىمگە شولدەگەندە،
مەنى ىزدە…
تاڭىرىڭە جالىنعاندا،
تاڭدارىڭا تابىنعاندا،
الىپ ۇشىپ ساعىنعاندا
مەنى اڭسا…
ءتۇن بەتىنەن سۇيدىرگەندە،
تاس ەمشەگىن يدىرگەندە،
اي تۇتىلىپ كۇن كۇلگەندە،
اي تۇتىلىپ كۇن كۇلگەندە،
مەنى ويلا…
جان شىراعىڭ سونگەن كۇنى،
كوڭىل گۇلىڭ سونگەن كۇنى،
ماحابباتىڭ ولگەن كۇنى،
مەنى ۇمىت…
***
لاقتىرىپ قامىتىن ازاپ كۇننىڭ،
كەرى قاراپ ارتىما مازاق قىلدىم.
شاي قايناتىم ءومىر عوي سىناعى مول،
بىلەيىن دەپ ءقادىرىن ازاپ كۇننىڭ.
الدە كىممەن قايتەمىن ىرلداسىپ،
پەندەلىكتەن قالماسىن جىرىم جاسىپ.
اڭعال باسىم تاستارعا سوعىلدى كوپ،
ولەڭىممەن وزگەگە سىرىمدى اشىپ.
الدا مەنى
الدا مەنى،الداعانىڭ ۇنايدى،
قولىڭا الىپ ۇستاتام دەپ كۇن ايدى.
سەنىڭ ءتاتتى سوزدەرىڭە ەلىتەم،
تىرلىگىمدى جوسپارلاماي بىلايعى.
وتىرىكتىڭ بىلسەمدە ورگە باسپاسىن،
باس اۋىرتىپ ويلاپ قايتەم باسقاسىن.
ەمىرەنە ءومىر سۇرە بەرەمدە،
ەن كوڭىلدىڭ كىلتىن ءوزىڭ اشقاسىن.
قاندىراسىڭ قۇلاعىمنىڭ قۇرىشىن،
كۇيكى كۇننىڭ ءبارى ءتايىر قۇرىسىن.
الدانۋدىڭ تاتتىلىگىن سەزىنىپ،
كەڭىپ سوندا سالا بەرەر تىنىسىم.
الدە نەگە تاڭىرقايمىز تاڭ قالىپ،
ارمانىمىز جۇلدىزدارعا جالعانىپ.
قۇر ەلەستى وتەرمىز اۋ مالدانىپ،
قۋ تۇلكىدەي دۇنيەگە الدانىپ.
ايەلمىز عوي الدانامىز ءجيى ءبىز،
ەركەلەۋگە كەلمەسەدە كۇيىمىز.
مىناۋ كۇيكى تىرشىلىاكتىڭ قامى مەن،
اشىپ ءجۇر عوي ونسىزداعى ميىمىز.
***
جان جۇرەگىم جەتىم قالعان قوزىداي،
ءسۇت ساۋلەسىن تۇنگە توكتى قوزىپ اي.
تۇل عالامنىڭ تۇرتىندىرگەن باۋىرىن،
مىنا ءومىردىڭ شىنىمەنەن توزىعى اي.
تەرەزەمە شاعىلىستى نۇرسىنىق،
ءمولدىر شىقتان القا تاعىپ تۇر شىبىق.
الاسۇرىپ الدە كىمدى ىزدەيمىن،
كىسەندەۋلى كوڭىلىممەن كۇرسىنىپ.
كوركىنە شىن كۇلكى سيلار كوكتەمنىڭ،
ورتكە ورانعان ءور كۇنىمدى وتكەردىم.
كەشكى شاپاق قۇلازىتىپ جانىمدى،
كۇندە باتقان شۇعىلاسىن توككەن مىڭ.
جانارىمنان شاشىرادى ءبىر ۇشقىن،
ەركىن وسكەن مەندە وزىمشە قىرىسپىن.
وزەگىمدى تەۋىپ مەنى ءباتشاعار،
جىلاتپاقشى ول
جىلاماۋعا تىرىستىم.
***
نە سيلار دەپ اتار تاڭدار كەلەسى،
ەسەرلىكتىڭ ەربەڭدەدى ەلەسى.
ىسقىرىپ كەپ كوكىرەگىمە قادالدى،
ۋعا مالعان قارا ءتىلدىڭ جەبەسى.
كوڭىلىمدى باسا الماستان تاسىنعان،
رياسىز مەن بارىنە باس ۇرعام.
كۇلىپ تۇرىپ گۇل قاداعان كەۋدەمە،
سۇق كوزدەر اي سۇمدىقتارىن جاسىرعان.
قاسىرەتتى كۇيىن كەشىپ ءعازالدىڭ،
بۇراتىلا ءبيىن بيلەپ اجالدىڭ.
مەن ساپاسىز تاۋارىنا اينالعام،
كوڭىل دەگەن شايتانى كوپ بازاردىڭ.
***
سەن دالانىڭ اق بۇلتى ەدىڭ،
مەن قالانىڭ سامالى ەدىم.
كوزە تولى شاربات سىندى،
سىرعا تولى جانار ەدىم.
اسپانعا ۇشىپ كەتسەڭداعى،
اڭساپ ىزدەپ تابار ەدىم.
سەن كوڭىلدىڭ اسپانى دا،
مەن ەركىندىك جۇلدىزى ەدىم.
كەنەت ءبىراق…
ەسسىز قۇيىن ەسىگىمدى ۇرعىلاپ،
كەرەڭ بولىپ قالدى ءبىر ءسات بۇل قۇلاق.
تاعدىرىڭنىڭ نوقتاسىنا بايلانىپ،
سەن الىستاپ كەتە باردىڭ بۇلدىراپ.
…دەيمىن ءبىر كۇن ىزدەپ سەنى تابارمىن،
ساعىنشتىڭ سال جىرىنا سالارمىن.
سەن جوعالساڭ جۇمىق كۇيدە قالارمىن،
سەنىڭ عانا ەلەسىڭ بار جانارمىن.
نەگە؟!
سەزىمگە عاجاپ شولدەيسىڭ نەگە،
ساعىنساڭ ىزدەپ كەلمەيسىڭ نەگە.
جانىڭدى سەنىپ بەرمەيسىڭ نەگە،
ارمانىڭدى اسىل جەرلەيسىڭ نەگە،
ماحابباتىما سەنبەيسىڭ نەگە؟!
تۇسىمە ءجيى ەنەسىڭ نەگە،
مازالاي بەردى ەلەسىڭ نەگە،
ءۇمىتتىڭ ءدانىن سەبەسىڭ نەگە،
سەمسەرسىز سەرتتى بەرەسىڭ نەگە،
الىستاپ كەتتىڭ جانىمنان قالقام،
كەلمەستىڭ ءمىنىپ كەمەسىن نەگە؟!
شاپاعات ىزدەپ شاعىندىڭ نەگە،
بايانسىز باققا باعىندىڭ نەگە،
سوڭىنان قۋدىڭ ساعىمنىڭ نەگە،
جۇلدىزدان مونشاق تاعىندىڭ نەگە،
جانارتاۋ جۇرەك جارىلدىڭ نەگە؟!…
بەزىنۋ
دەگەندەي اق بەزىپ قايدا كەتەسىڭ،
پاڭ دۇنيە جىميادى كەكەسىن.
بۇل تىرلىكتە ءوزىن ءوزى الداعان،
سەندە سونداي پەندەسىڭ اۋ كوكەشىم.
قۇمارپازداۋ قۇلقىنداردىڭ ق ۇلى شىن،
سەزىمى دە،توزىمىدە قۇرىسىن.
بۇگىن ماعان قاجەت ەمەس ءتاتتى ءانىڭ،
قاندىراتىن قۇلاعىمنىڭ قۇرىشىن.
بۇلاي كەسىم جاسادىم دەپ نەلىكتەن،
ايرىلدىم با كوڭىلدەگى كورىكتەن.
جەلەگىن اپ لاقتىردىم ءدال بۇگىن،
مىنا كوكتەم كوڭىلىمنىڭ جەلىككەن.
لاقتىردىم ءبارى بۇگىن بەكەر دەپ،
بار سالماقتى جۇرەگىمە كوتەر دەپ.
ويلاماپپىن وتتاي ىستىق جۇرەگىم،
ءبىراق ساتتە ءوستىپ سۋىپ كەتەر دەپ.
قادامىمنان باسقان ءاربىر سىر اڭداپ،
سۇرقيا مۇڭ سىتىلادى سلاڭداپ.
سۋماڭداعان تۇلكى سىندى سۇم ءومىر،
بارا جاتتى كوز ۇشىندا سلاڭداپ.
ساعىنىش
ساعىمداي سابىلىپ تۇردىم،
كورمەسەم ساعىنىپ تۇردىم.
جانىڭنان جانىم ىزدەسەڭ،
تابىلىپ تۇردىم.
مۇزداساڭ پەشىڭە ءتۇسىپ،
وتىڭ بوپ جاعىلىپ تۇردىم.
سەن ماعان ومىردە مىناۋ،
ماحاببات بارىن ۇقتىردىڭ.
مەن سەنى ساعىنىپ تۇرمىن…
كوكتەم كوڭىل
كۇلىمدەپ ءتىل قاتادى كوكتەم كوڭىل،
بۇرىلىپ قارامايدى وتكەنگە ءومىر.
اۋەندەر مەنى وزىنە ەلىتەدى،
ىلەسىپ جىل قۇسىنا جەتكەن نە ءبىر.
باياعى بالعىن شاقتىڭ ەلەستەرى،
كوزىمە نەگە مەنىڭ ەلەستەدى.
ارەدىك قولىن بۇلعاپ شاقىرادى،
جاستىقتىڭ ارتتا قالعان بەلەستەرى.
جىلداردىڭ ءبىز ەسەيدىك كوشىن كورىپ،
جوعالتتىق گۇل كوكتەمنىڭ قوشىن نەعىپ.
وتىزدان بۇل كۇندەرى اسساقتاعى،
جۇرەكتىڭ جالىن وتىن وشىرمەدىك.
قۇلازىپ كوڭىل باعى شاقىرادى،
سارعايعان ساعىنشتان اتىرابى.
جاعانى تابا الماي ءجۇر جەتىم قايىق،
وي تەڭىز تەرەڭىنە باتىرادى.
ومىردەن مىنا جالعان كىم كەتپەگەن،
عۇمىر كەشىپ جۇگىرىپ دۇرمەكپەنەن.
جانى جايساڭ جاقسىلار قايدا كەتكەن،
كوڭىلىنىڭ كوگىنە كۇن كوكتەگەن.
شەجىرەسى دالامنىڭ شەرتىلمەدى،
مازالايدى جۇرەكتە دەرتىم مەنى.
سەنىمى ازداۋ دوستارعا سيعا تارتقان،
سەلگە كەتكەن باياعى سەرتىم بە ەدى…
كوكتەم كوڭى نەلىكتەن قۇلازىدى،
بۇل شاقتارى جانىمنىڭ جىر ازىعى.
جۇرەگىممەن وينايدى جەڭگە عۇمىر،
ءومىرىمنىڭ مىسقالداۋ ءبىر ءازىلى.
بيىكتىكتى ۇعىنۋ
تۇتقاسىن ءبىر ۇستاعانداي عالامنىڭ،
ۇرپاعىمىن دەپ مارسيدىم ادامنىڭ.
حاۋانانىڭ قۇرساعىنان بۇر جارىپ،
توپىراقپەن نۇردان دەيمىن جارالدىم.
ايجۇزىنە ءتۇستى تىرتىق نالا بوپ،
اسپان بىردە بۋىرقاندى قاراكوك.
پەيىلى تار كوكىرەكتەر ىشىندە،
كۇندەستىكتىڭ وتى جاندى شالا بوپ.
زۇلىمدىعىن پەندە كوڭىل اسىردى،
توت باستىرىپ تالاي تالاي اسىلدى.
تويىمسىزدىق جايلاپ كوڭىل جايلاۋىن،
نالا تولى وتكىزدىك سان عاسىردى.
تاسىتتىمدا اساۋ كوڭىل جايىعىن،
كەشىرىڭدەر بولسا ەگەر ايىبىم.
وي تۇلپارى جەر تارپىدى كىسىنەپ،
جولاۋشى ءومىر تارتىپ مىنگەن ايىلىن.
قارا بۇلتتاي تۇنەردىكتە جاۋمادىق،
سابىرلاردى سايتاندارعا ساۋعا عىپ.
الاسارىپ بارات نەگە ادامدىق،
بيىكتىكتى ەي ادامزات تاۋدان ۇق.
اعالار اي
دارىتقان دارقاندىعىن دالادان اي،
قۇيادى اقىلدارىڭ ساناما اراي.
قايعىرسام قاباعىما قاراپ تۇرار،
امان بول اقنيەتتى اعالار اي.
ءومىردىڭ بازارىندا تارقاماعان،
جۇگىرىپ كۇنى ءتۇنى شارشاماعان.
نارتۇلعا اعالار اي اينالايىن،
قايىسپاي ەلدىڭ جۇگىن ارقالاعان.
جولداردىڭ باسىپ ءوتىپ بۇرالاڭىن،
قۇلاما قۇزدارداندا قۇلامادىڭ.
رۋحىڭ ۇلى تاۋداي بيىك ەكەن،
تاعدىردىڭ ەلەمەدىڭ سىناعانىن.
اقىلمان اعالارىم اسىلدارىم،
سەندەرمەن ارقالانىپ تاسىنعامىن.
قايراتى تاۋ قوپارار ارلاندار اي،
جانىنىڭ وشىرمەگەن جاسىندارىن.
تياناق
اسپان كوڭىلدىڭ سەيىلمەي قارا بۇلتى مىڭ،
بۇركەلەپ الدى اق ءجۇزىن نالا كۇلكىنىڭ.
بوزالا تاڭدا،بوزارعان بورداي كوڭىلىم،
قاعادى ءالسىز شىق تۇنعان جارا كىرپىگىن.
اق بۇلتتىڭ توزبەي كوڭىلىم قوبىراۋىنا،
ءۇزىلىپ قۇلاپ تامشىلار ومىراۋىما.
كەرىم دالادا ساعىمداي شۇبىرا كوشكەن،
كەرۋەن عاسىرلار سىلدىرلى قوڭىراۋىما.
اينەككە سالعان ايازدىڭ ورنەگى بىلەم،
ەرىككەندەردىڭ بۇل ءومىر ەرمەگى كىلەڭ.
بۇعاۋىن بۇزىپ تاستار ەم دارمەنىم جەتپەيدى،
كۇيكىگە تولى كۇندەردى سەندەگى كۇرەڭ.
تۇرمەڭنىڭ تەۋىپ ەسىگىن قۇلاتار ما ەدىم،
جاساسام سولاي اساۋلىق ۇناتار ما ەدىڭ.
ءامىرىن ساعان جۇرگىزگىش وزبىر كوڭىلدەن،
جىلاتىپ تۇرىپ كەشىرىم سۇراتار ما ەدىم.
كوكساۋ دۇنيە دەمالىپ وكپەسىمەنەن،
جازدىق ءبىز وسى نەسىنە وت كەشىپ ولەڭ.
ءقادىرىن جىردىڭ تۇسىنبەس بەيشارا بىرەۋ،
تاپتاماق بولدى بىزدەردى وكشەسىمەنەن.
بوگەۋگە دارمەن جوق مەندە قيال اعىندى،
بىلمەيمىن قاشان ەسىمدى جيا الارىمدى.
جۇرەكتەن كىمدەر ۇسىنار ماعان باسپانا،
تابامىن ءسىرا قاي جاقتان تياناعىمدى…
مەن جىلىمايمىن
ءجۇزىن بۇركەپ تۇرسادا تۇمان ايدىڭ،
جۇرسەم مەيلى بىرەۋگە ۇناماي مىڭ.
جارتى باقىت جالعاننان سۇرامايمىن،
يتەرسەدە قۇردىمعا قۇلامايمىن.
بۋىنىپ ءولسىن مەيلى بۇلا قايعىم…
قارا تۇنگە سۇلبامدى باتىرسامبا،
كوزىمدى ىلمەي تاڭداردى اتىرسامدا.
ەربەڭدەگەن ەلەستەي ەلىك كوڭىل،
مەرگەنىنە ءومىردىڭ اتىلسامدا.
مەن جىلامايمىن.
ەس جيۋ
اساۋ تاعدىر قايشىلاعان قۇلاعىن،
مەنى اعىزعان الاسۇرعان ءبىر اعىن.
دولى داۋىل دومالاتىپ باسىمدى،
سەنىمىمنىڭ تارس ءوشىرىپ شىراعىن.
عاشىق بولۋ ادامدارعا ول ارمان،
ال ماحاببات مەنەن ماڭگى جوعالعان.
گۇل كوكتەمنىڭ كۇمىس كۇلكى بۇلاعى،
تەكتەۋى جوق تەكسىزدىككە تونالعان.
قاراشىعىما تۇنعان جاسقا قاراشى،
نار كوڭىلدىڭ باسىلماپتى اۋ نالاسى.
ماڭدايىمنىڭ يمي شيماي جازۋى،
جۇرەگىمنىڭ جازىلماعان جاراسى.
نە بولعانىن ەندى ءسىرا سۇرامان،
گۇل باعىمنان مەنىڭ مۇلدە جىراق ءان.
جايبىراقات ءجۇرىپ كەلە جاتىپ اق،
جاتتىق جولدا وماقاسىپ قۇلاعام.
نەگە عانا كىل ۋايىم جەگىزدىڭ،
اياعىڭدى باسساڭ نەتتى وگىز كۇن.
قوڭىر كەشتە كۇڭىرەنە كۇرسىنگەن،
سىبىزعى ەمەس داۋسى ەدى قوبىزدىڭ.
جۋىپ شايىپ ۇلى ۋاقىت جاڭبىرىڭ،
تالماۋراعان توگىلدىرشى تاڭ نۇرىن.
ۇيقىسىنان ويانسىنشى سال عۇمىر،
تالىقسىعان تاعدىرىم.
جۇتىلۋ
جانى مەن ءتانى بولىنگەن،
پەرىشتە كوردىم كوگىمنەن.
توسىنە ءسىڭدى دالانىڭ،
شۋاعى كۇننىڭ توگىلگەن.
ومىرگە كوپتەپ ۇڭىلمەي،
ورنەكسىز ءوتتى كۇنىم كەي.
اڭىرايدى كەۋدەم بەيۋاق،
قوبىزدىڭ قوڭىر ۇنىندەي.
سۇمدىعىن ءتۇيىپ سۇرلانا،
مۇلگىدى مىستان سۇم قالا.
جالاڭاش جالپى سۇلباعا،
قارادى مىڭ كوز ۇرلانا.
تورىندەي بولعان تامۇقتىڭ،
جالعاننان مىناۋ جالىقتىم.
تۇنشىعىپ تۇردى تۇل عالام،
عالاماتىنداي ءعارىپتىڭ.
كۇندىزدەن بولىپ جارىق ءتۇن،
الدە كىمدى ىزدەپ زارىقتىم.
جەلبەزەگىنەن جىر اعىپ،
قايراڭدا جاتىر بالىق مۇڭ.
عاپپاردىڭ سوڭعى مونولوگى
كەۋدەمنىڭ قوبىز مۇڭىن تىڭداپ عالام،
مەلشيىپ قارا تاۋ تۇر ءتىل قاتپاعان.
كەۋدەمدە ساعىنىشتىڭ سازى ەسەدى،
جانىمنىڭ تەرەزەسىن مۇڭ قاپتاعان.
بابامنىڭ باسى قالعان ارمان دالام،
جولدايسىڭ سالەمىڭدى تاڭنانا ماعان.
ورقاشار،ءۇشقۇلىستاي،تارباعاتاي،
كومەيدەن ءۇزىلدى ءانىم جالعانباعان.
مايلى تاۋ ،بارلىق، ءجايىر مەكەنىم -اۋ،
ءوزىڭدى ەندى كورمەي وتەمىن -اۋ1
باستىدا باۋىرىنا بوساتپادى،
جەتىسۋ جەر ءجانناتى، تەكەلىم -اۋ!!!
..كەڭىتكەن ءورىسىمدى ونەردەگى،
بەزدى دەپ كىم ايتا الار سەنەن مەنى.
وزىڭدە ءومىر سۇرگەن قايران شاقتار،
اينالىپ قايتا شىركىن كەلەرمە ەندى!!!
كوڭىلدە ءومىرىمنىڭ ىزگى ءانى بار،
قىران بولدىم مۇزبالاق قۇزعا قۇمار.
جارلىعىمەن جۇرەكتىڭ عۇمىر كەشتىم،
قاباعىمدا عاسىردىڭ ىزعارى بار.
اركىمدەر قولى جەتپەس ارمان ەدىم،
كوگىڭدە ەركىن بيىك سامعاپ ەدىم.
كەتتى دەپ جۇرمە وكپەلەپ تۋعان تۋىس،
ارتىمدا ارۋاقتى قالعان ەلىم.
التى الاشقا داڭقى بار باس يەتىن،
بابانىڭ جالعاپ كەلگەن وسيەتىن.
قاراعاي باستاۋىم اي ءمولدىرىم اي،
ۇعارما كەيىنگى ۇرپاق قاسيەتىن.
توقىتتىم وي تەڭىزىن ارالاپ ب ا ق،
ۇيقىدا جاتقان كەزدە دالام اپپاق.
ەسكەگىن قارا ءسوزدىڭ قايىعىنىڭ،
قالدىرام قالىڭ ەلگە اماناتتاپ.
ارتىمنان وقى ەسكە الىپ ايات ماعان،
ۇيقىداعى جۇرتىڭدى ويات بالام.
مايلى تاۋدىڭ قاندى كوز قارت قىرانى ەم،
اسقار الاتاۋعا كەپ توياتتاعان.
…اتار مەنسىز الىدە تاڭ كۇلىپ مىڭ،
اي اۋىسار،جىل اۋناپ، جاڭعىرىپ ءتۇن.
اتاجۇرتتىڭ جامىلىپ توپىراعىن،
كەتەم ەندى ەلىنە ماڭگىلىكتىڭ…
***
تاڭدارىما تاڭ قالام دا تاعدىرلى،
ەڭسەرەمىن ەڭسە باسار بار مۇڭدى،
كوڭىلىمنىڭ گۇل باقشاسى سارعايدى،
كۇتە-كۇتە كوكتەمدەگى جاڭبىردى.
قۇشتار كوڭىل ەلىك سىندى قاشاعان،
الىپ ۇشقان اپتىعىمدى باسادى ءان،
كۇي تارتادى شەمەن تولى بۇل كەۋدە،
نە جازىپ ەم جاساعان….
جۇرەگىمدى تىلكىمدەدى كەشەگىم،
ەرنەۋىنەن ۋ جۇتقىزىپ كەسەنىڭ،
ورنەكسىز وي ويسىراتتى ءبىر كەزدە،
تاساسىنان تاس جىبەرىپ كوشەنىڭ..
الدامشى ءومىر ب ا ق پەن سورى الماسقان،
كىنا ارتپان كوڭىلىمە الداسپان،
سىرعا تولى ساعىنىشتىڭ ساندىعىىن،
ءبىر عاجايىپ تاڭعا اشقان…
ءوڭ مەن ءتۇس
ءوڭ مەن ءتۇس اراسىندا الاسۇرىپ،
تىنەدى جۇرەگىمدى قاراسۋىق.
كوڭىلدىڭ جەر تارپيدى ارعىماعى،
شايناعان اۋىزدىعىن تاڭاسىرىپ.
جانىمدا كىلكىپ تۇرعان ساعىنىشىم،
قيالدىڭ قىرلارىنان ارى اسىرىپ.
…وتكەننىڭ جەل مۇجىگەن ەلەستەرىن،
وبەدى ماڭدايىمنان كومەسكى ەرىن.
جاپاندا جالعىز قالعان بايتەرەكتىڭ،
ەڭ سوڭعى جاپىراعى ەمەسپە ەدىم…
و، ارمان –اي
و، ارمان-اي ەلەسىڭە اربالدىم،
شاقىرادى ءتاڭعاجايىپ تاڭدار مىڭ
ەن دالادا جالعىز جورتىپ ءتۇن قاتام،
مەنىڭ بەيباق ارمانىمدى جالعار كىم..
و، ارمان –اي قولىم جەتپەس قۇزارسىڭ،
ماڭدايىما قانداي سىزىق سىزارسىڭ.
و،جاراتقان قيالىما قيال قوس،
كورگەن ءتۇسىم وڭگە اينالىپ ۇزارسىن.
سەرتىم بولەك، دەرتىم بولەك دان ەدىم،
ايتىلماعان ءبىر تاماشا ءان ەدىم.
ۋاقىتقا وراپ الىپ ورتەدىم،
تىرشىلىكتىڭ تاۋسىلمايتىن الەگىن…
جازۋ
جازۋعا تەلمىرەم كومەسكى،
ويلاردى پاراقتاپ مەن ەسكى.
شيمايعا تولى بۇل ماڭدايدى،
ءسۇيىپ ءبىر جەل ەستى.
ءبىر اۋەن جەتەدى ۇزدىگىپ،
شاقىرا بەرەدى كۇز كۇلىپ.
شاعالا سەزىمىم شارق ۇردى،
كوكتەرەك ساياسى ءبىزدى كۇت.
جالعانباي مەكەندەر اراسى،
ۇدەدى جۇرەكتىڭ نالاسى.
ەكى وزەن پاراللەل اعادى،
بىزدەگى ەكى ءومىر قاراشى…
جابىعىپ رەنىش وكپەدەن،
كەزەدى كوڭىلدەي كوك كەمەم.
ىنتىزار جۇرەكتى شەكتەگەن،
تۇنشىققان ارمان-اي جەتپەگەن…
انمەن ارلەپ ءومىرىن جىرمەن ورگەن
(ەرتۇرام زەيىپحاننىڭ رۋحىنا)
انمەن ارلەپ ءومىرىن جىرمەن ورگەن،
كەۋدەسىنە تاعىنىپ گۇلدەن وردەن.
كەتتى ەراعام اتتانىپ جۇماعىنا،
الا الماي ەسەبىن كۇننەن ولگەن.
كىربەڭ ءتۇسىپ كوكتەمنىڭ قاباعىنا،
ساعىنىشتان سارعايدى سانا مىنا.
كەتتى ەراعام پاڭ باسىپ بۇل پانيدەن،
عالام مۇڭىن ءسىڭدىرىپ جانارىنا.
اكەتتى اجال سۇيرەتىپ بىلەگىنەن،
بوساتقانداي سۇم تىرلىك تۇنەگىنەن.
پەندەلىكتىڭ تۇسپەگەن كولەڭكەسى،
ەلىن سۇيگەن كەتتى ەسىل جۇرەگىمەن.
كوڭىلدەگى ارىلىپ نالاسىنان،
باقىت تاپقان تۋعان ەل دالاسىنان.
قايران كۇنەس وكسىدى ايرىلدىم دەپ،
اڭقىلداعان اعەدىل بالاسىنان.
ارداقتىسى ەت ايبارلى الاشىنىڭ،
جۇرەگىمەن ۇعىنعان دالا سىرىن.
كوك اسپانعا رۋحى كوتەرىلدى،
كوك تۋىم دەپ شىرقاعان بالاسىنىڭ…
ءبىز وتىزدى بارامىز اۋ ەڭسەرىپ
الدە نەگە ىشتەي عانا ەلىگەم،
جۇرەگىمدى ۇنسىزدىككە تەلىگەم.
كۇز كەلگەندە قۇلازيدى كوڭىلىم،
اققۋ قازداي ايدىننان جەرىگەن.
بوزعىلت اسپان جانارىنا مۇڭ تۇنىپ،
بوز تۇماننان شىعا المادىم جۇلقىنىپ.
جۇرەگىمە توڭ بوپ قاتقان ءتۇيىر مۇز،
تامشى جاس بوپ شاشىرادى ءبىر تۇنىق.
تىرجالاڭاش قايىڭدار تۇر تەڭسەلىپ،
قۇلاپ تۇسكەن جاپىراققا جەر سەرىك.
ۋاقىت شىركىن ەسكەرىلمەي ەلەۋسىز،
ءبىز وتىزدى بارامىز اۋ ەڭسەرىپ…
تەرەزە الدىنداعى راۋشان گ ۇلى
تەرەزە الدىندا تۇردى گۇل،
سارعايىپ ەرىنى كەزەرگەن.
جۇرەكتەن توگىلەر مۇڭلى جىر،
مەنىمەن جانىڭ ءبىر سەزەم مەن.
كوزىمدە كوكتەمنىڭ ەلەسى،
جانىمدى نەلىكتەن ورتەدىڭ.
جىلجيدى ءومىردىڭ كەمەسى،
باتقاندا كەلتە كۇن.
راۋشان گ ۇلى ەدى تىم سۇلۋ،
ىنكارلىك بويىنا سىڭىرگەن.
جۇرەكتەن جويىلعان قۇلشىنۋ،
ءبىر حابار كۇتەتىن ىڭىردەن.
راۋشان قيالىم ەلتەدى،
ءبىر سەزىم سىبىرلاپ شاقىرىپ.
كوڭىلدىڭ مۇڭ كۇيىن شەرتەدى.
جۇرەگىم اح ۇرىپ.
ىعىر بوپ تىرلىكتەن مازاسىز،
جەك كورگەم ءبىر كەزدە قالانى.
كىم قالار تاڭىردەن جازامىز.
عاسىردا …نالالى…
ماحاببات پەن مەيىرىم
قارسى الۋمەن مارعاۋ ءاربىر تاڭىمدى،
تارپاڭ تاعدىر تالاعاندا ءتانىمدى.
ماحاببات پەن مەيىرىمگە بولەدىڭ،
جاپىراقتاي قالتىراعان جانىمدى.
كوڭىلىمنىڭ گۇل باقشاسى گۇلدەندى،
قىزىل جاسىل بولىپ الەم تۇرلەندى.
ۇرەي قارا كولەڭكەلەر تىعىلدى،
كەۋدەمە كەپ نۇرىن توگىپ گۇل قوندى.
وياتپاشى ءتاتتى ۇيقىمنان جەل كەلىپ،
جۇرەگىمە جۇرسەڭ بولدى دەم بەرىپ.
باقىت قۇشقان ساتتەرىممەن كۇن كەشەم،
ءتاتتى ەلەستەر قۇشاعىندا تەربەلىپ…
تالاي جىلدار كەۋدەمنەن ۇشىپ كەتتىڭ،
ەلەسىڭدى كەلگەن ەم قۇشىپ كوپ كۇن.
جۇرەگىمنىڭ تۇبىندە ۇيىپ تۇرعان،
زامزامىنان سەزىمنىڭ ءىشىپ كەتكىن.
سىمباتىما،قىمباتىما باس ۇرعان،
سوسىن كوڭىل شاشۋدايىن شاشىلعان.
بەبەۋلەيدى قۇلاعىمدا ءبىر اۋەن،
جەتكەن سوناۋ عاسىردان.
ارا سىندى گۇلدەن شىرىن جينايتىن،
ماحاببات ەڭ ءتاڭىر عانا سيلايتىن.
جەر كوكتەگى جان ءتانىمنىڭ قالاۋى،
ەشبىر ولەڭ جولدارىنا سيمايتىن.
مەيىرىمنىڭ قۇيدىڭ جانعا شۋاعىن،
جۇرەگىمدە جوڭكىلەدى ءبىر اعىن.
دىرىلدەگەن نۇردان قۇيعان ەلەسىڭ،
اسپان جەردىڭ اراسى ما تۇراعىڭ؟!
كۇزدەي سۇرعىلت ءومىرىمدى جاز ەتتىڭ،
كوڭىلىمدى كوكتەم ەتتىڭ ءماز ەتتىڭ.
تەك ساعىنىش سىزداتادى جانىمدى،
بارىدە بار تىرلىگىمە ءقاجاتتىڭ…
سىركىرە كوكتەم جاڭبىرى
تازارسىن مىناۋ كوڭىل كىر،
سىركىرە كوكتەم توگىل ءبىر.
ساعىنىشتان تۇرادى،
مەندەگى مۇڭلى ءومىر كىل.
سىركىرە كوكتەم جاڭبىرى،
جازىلسىن جالىن جان جىرى.
تاعدىرىمدى تۇرلەنتسىن،
تامىلجىپ اتقان تاڭ نۇرى.
اسپانعا كوڭىل تۋىمدى ءىل،
بۇرىمىڭا بۇلتتى بۋىندىر.
ىنكارلىك تولى جۇرەكتى،
اپپاق نۇرىڭمەن جۋىندىر.
سىبىرلاپ ايتتا سىرىڭدى،
ءسىمىرىپ بارلىق مۇڭىمدى،
الپەنشەك ەتىپ تەربەگىن،
تىنىشتىق تۇنعان ءتۇنىمدى…
ۇشىردىم كوڭىل قۇسىن
ۇشىردىم كوڭىل قۇسىن ساعان قاراي،
قالاۋىن بۇل جۇرەكتىڭ تابام قالاي.
ءۇمىت قۋىپ ۇزدىگىپ ءومىر بويى،
ارمان قۋىپ اح ۇرعان ادامدار اي.
شىنمەن تۇرادى ءومىر ساعىنۋدان،
شارشادىم ساعىم ويمەن سابىلۋدان.
سارعايعان عۇمىرىمنىڭ كۇزگى باعى،
جالىنسىز جان جۇدەيدى جابىعۋدان.
شەرتىلەر شەرمەندەلەر كۇيى بولەك،
ءبىر اۋەن بەبەۋلەگەن ءجيى كەلەت.
تۇنشىققان جورگەگىندە قايران ارمان،
وتەر اۋ سەنى جانىم ءسۇيىپ ەرەك.
يەدى باسىن جەرگە نالالى ەمەن،
جوڭكىلەت ساعىم كىلكىپ دالامەنەن.
قوش ايتىپ قوڭىر كۇزدىڭ اسپاننا،
قازداردىڭ قاناتىندا بارادى ولەڭ…
…ۇشىرام كوڭىل قۇسىن ساعان قاراي،
قالاۋىن بۇل جۇرەكتىڭ تابام قالاي.
ءۇمىت قۋىپ ۇزدىگىپ ءومىر بويى،
ارمان قۋىپ اح ۇرعان ادامدار اي…
جۇرەگىمە ۇيا سالدى ىمىرتتا
سارعايعان سار، ساعىنىشتان گۇل ورەم،
جاپىراقتار جانارىن تۇنەگەم.
جۇرەگىمە ۇيا سالدى ىمىرتتا،
عارىش جاقتان ۇشىپ كەلىپ ءبىر ولەڭ.
اسپان جاقتان كەلدى تىلسىم ءبىر حابار،
بۇتاقتاردا قاتقان سۇڭگى سىرعالار.
مەنسىزداعى مىناۋ عاجاپ دۇنيە،
مىڭ اقىننىڭ جۇرەگى بوپ جىرلانار.
قىسقى باقتىڭ ءىشىن ءتىنتىپ كەزەمىن،
ورتەيمىندە ءومىر قىزدىڭ وزەگىن.
قوڭىر كۇزدە قوش ايتىسقان ارمانننىڭ،
كوكتەم بولىپ ورالارىن سەزەمىن.
ايدىڭ اپپاق ساۋلەسىنە ورانىپ،
بويداعى بار سابىرىمنان تونالىپ.
جۇرەگىمدى تەلىپ ارمان ،ۇمىتكە،
ءبىر باعىتقا بارا جاتام جول الىپ.
سارعايعان سار، ساعىنىشتان گۇل ورەم،
جاپىراقتار جانارىنا تۇنەگەم.
جۇرەگىمدى مەكەندەدى ىمىرتتا،
عارىش جاقتان ۇشىپ كەلىپ ءبىر ولەڭ…
جۇرەگىمدى شومىلدىرىپ شۋاققا
اق بۇلتتارعا ورانىپ اپ تۇسىمدە،
شەكسىزدىكتىڭ الەمنىڭ ىشىندە.
جۇرەگىمدى شومىلدىرىپ شۋاققا،
عۇمىر كەشەم بۇلدىر قيال پىشىندە.
جۇدىرىقتاي جۇرەك دەگەن تۇرمەنىڭ،
تۇتقىنى ەدىم،ىشكە جۇتقان ءتۇن دەمىن.
كۇرسىنتەدى جەلماياداي جەلىستى،
زۋلاپ ومكەن كۇندەرىم…
ءجۇرىپ ءوتتى زامانانىڭ كوشى مىڭ،
جاراتقاننان سۇرايتىنداي كەشىرىم.
عاسىرلاردىڭ كومەيىندە تۇنشىققان،
ءبىر ءعارىپتىڭ جازباق پا ەكەن ەسىمىن.
ماڭگىلىكتىڭ وشپەس جىرىن جازامىن،
ەڭ عاجايىپ، مەنىڭ ءتاتتى ازابىم.
ساۋلەلەرىن شاشىراتتى اي سۇلۋ،
سەزدىرمەككە عاجابىن…
پىكىر قالدىرۋ