قايداسىڭ، بەكزات بولمىسىم
ۇيتقي سوعىپ ارقادا جەل ازىناپ، الاي-دۇلەي، سار دالانىڭ سازىن اپ. قۇتىرىنىپ ەسىرەدى بوز-بوران، ءتولقۇجاتقا قىستىڭ اتىن جازىپ اپ... جاتسا-داعى سۋىق قارىپ، جان ۇلىپ، ءوتۋ كەرەك زاڭدىلىققا باعىنىپ... ...اياز كەتىپ بارا جاتىر دولدانىپ، اتتەڭ، اتتەڭ، قىستىڭ اتىن جامىلىپ... اقىلماننىڭ سىرت كورنىسىن ءمۇريت قىپ، بۇرقاسىن دا جاساپ جاتىر ءبىر يتتىك. سۋماقى جەل قولىن سالىپ ارقاعا، مىناۋ ەلدىڭ جۇرەگىندە ءجۇر ۇيتقىپ... بىردە باتىس... بىردە شىعىس... بەتكە الىپ، بۇزىلدى عوي بىزدەردەگى كوپ قالىپ... ارلاندار دا بارا جاتىر جىمىعىپ، ارقارلار دا ارقا جاقتان كەتتى اۋىپ. ازات ەلدىڭ ءتۇتىنىن تىك ۇشىرماي، شالقىتاسىڭ ءار تاراپقا، قىسىلماي. «ءوز ءتۇتىنىن يىسكەمەگەن»،-دەپ قارتىم، كۇڭكىلدەيدى ۇرپاعىنا تۇششىنباي... تاعدىرىنا وكپە-نازى تەلەگەي، ءدىر-دىر ەتىپ، ادامدار ءجۇر شورەگەي. ەرلىك پەنەن ەرمەن سىڭگەن قانىنا، جالبىر توندى بابام وتكەن، ...ەلەمەي. ءبىرى – قىزىل، ءبىرى – سارى، ءبىرى – كوك، مىنا ۇرپاقتىڭ بۇرسەڭدەيتىن كۇنى كوپ. بوران ايداپ، قاسقايارعا قايمىعىپ، كەتىپ باراد، جۇرەگىنىڭ تۇگى جوق... ىزعارى بار، قالاي ونىڭ جانى اڭدار؟! ساناسىندا توقتامايتىن بوراندار... كەتىپ بارا جاتىر انە ءماز بولىپ، جۇرەگىنە توڭ كوتەرگەن ادامدار. ايازعا دا، بورانعا دا شەپ قۇرىپ، ساناسىندا قارسى جويقىن وت ءجۇرىپ، ءوز دالاڭدى ءوزىڭ بيلە، قايداسىڭ، بەكزات بولمىس، ەي، بەكزادا تەكتىلىك!
تىرشىلىكتەگىم – ءناجىس، مەن – ءالسىز. باعىم با ەكەن، كۇلىپپىن... ۇلى سىيدان حابارسىز، «مەنى» مەن دەپ ءجۇرىپپىن. بەۋ، ءومىرىم، تاپال
[1]-اق. قايدا زۋلاپ باراسىڭ؟! تىرشىلىك دەپ اتاپ اپ، ەكى الەمنىڭ اراسىن. توپىراقتان جارالعام، توپىراقشا گۇل ونبەي. ارىلا الماي جارامنان، جەر قوينىنا كىرەم بە، ەي؟! باستالۋى، سوڭى بار، اسىپ-تولدىق بەكەر ءبىز. اقيقاتى وقىلار، ءبىر-بىر داپتەر ەكەنبىز.
قۇشتارىمسەن وسى، ءسانى مە ەڭ عالامنىڭ، ويلاماي وتىرۋ ماعان مۇڭ. ەسىمدى الاسىڭ ەرىكسىز، ەركىمنەن اداسىپ قالامىن. سەزىمدەر سەلكەۋلى ورتادان، عاشىق بوپ قالىپپىن مەن ساعان. كورسەم دەپ ءجۇر ەدىم ءبىر باقىت، سول ءبىر جان سەن بە ەدىڭ اڭساعان. جايقالتىپ، كەۋدەمە گۇل ەكتىڭ، ءلۇپىلىن تىڭداشى جۇرەكتىڭ. بايلاندىم قاپ-قارا بۇرىمعا، بەينەڭە ءدىر ەتتىم. جىبەكتەي مىنەزدى، التىنىم، وزىڭە ايتاتىن بار سىرىم. ىڭكارمىن جايدارى جۇرەككە، ادەمى يباڭا ءتانتىمىن. جانارى – وت. قاسى دا قيىلعان، اڭساعان باعىم با ەڭ قيىردان، ىزدەگەن قۇشتارىم ءوزىڭ بوپ، سەن بولشى باقىتىم بۇيىرعان. ورازبەك ساپارحان جاس اقىن 1987 ج. شىڭجاڭنىڭ ەرەنقابىرعا وڭىرىندە دۇنيەگە كەلگەن. اباي اتىنداعى قازۇپۋ-دىڭ فيلولوگيا فاكۋلتەتىنىڭ جۋرناليستيكا ماماندىعىن بىتىرگەن. ولەڭدەرى مەن اڭگىمەلەرى
«التىن تۇياق»(2005 ج. شىمكەنت)،
«جاس تولقىن»(2 كىت. پروزا، پوەزيا، 2006 ج.)،
«ەرەنتاۋ اۋەندەرى»(تەرمەلەر جيناعى: 2007 ج.)،
«التىن قالام»كىتاپتارىنا ەنگەن. 2002-2006 ج.ج. ارالىعىندا شىڭجاڭداعى قازاق راديوسىنىڭ بالالار مەن جاستارعا ارنالعان «قاۋاشاق» جانە «جاستار ءومىرى» باعدارلامالارىندا 30-عا جۋىق ولەڭدەرى جاريالانعان. قىتايداعى قازاق جازبا ادەبيەتىنىڭ نەگىزىن قالاۋشى، اقىن، عۇلاما عازەر اقىت ۇلىنىڭ اقىت ءۇلىمجى ۇلىنىڭ ەكى تومدىق
«شىعارمالارىنىڭ تولىق جيناعىنىڭ» ءى تومىن(كونيا، 2011 ج. - 652 ب.) كىتابىن،
«قۇران كارىمدەگى عىلىمي نەگىزدەر: تاڭدامالى حاديستەر»(الماتى: توعاناي ت.، 2007. - 224ب.) اتتى كىتابى مەن سونىمەن قاتار، ءسادۋاقاس قاجى عىلمانيدىڭ
«قۇران تۋرالى وتىرىكتەر مەن جالالارعا قارسى»اتتى ەڭبەگىن توتە جازۋدان اۋدارعان. 2005 ج. شىمكەنت قالاسىندا وتكەن «ار، يمان – قالقانىم» ءمۇشايراسىنىڭ I ورىن يگەرى، «التىن قالام-2014» تاۋەلسىز ادەبي بايقاۋىندا «جىلدىڭ ەڭ ۇزدىك پوەزياسى» اتالىمىنىڭ جەڭىمپازى.
[1]تاپال- الاسا، باكەنە.
پىكىر قالدىرۋ