بۇل ويدى اقىن شال الىستان-اق وقىپ قويسا كەرەك، دومبىراسىن قاعىپ-قاعىپ جىبەرىپ: «مەن ءوزىم شال بولسام دا، قاتقان شالمىن،
ولەڭنىڭ ءدام-تۇزىن تاتقان شالمىن.
كەلىنجان-اۋ، كوزىڭدى نەگە سالدىڭ؟
سەندەي قارىنداستىڭ قاسىنا جاتقان شالمىن»،– دەيدى. قالجان اپا بولسا «ويباي-اۋ، مىنا كىسى ادەپسىز اقىن ەكەن» دەپ اشۋلانادى دا، دومبىراسىن قولعا الادى: «مەن ءوزىم اۋىلىما كۇندە-كۇندە كەلە بەردىم، كەلە بەردىم،
اق تاناعا ءمىنىپ الىپ جەلە بەردىم، جەلە بەردىم.
كەلە جاتسام الدىمدا قۋ باس جاتىر،
قاتقان شالدىڭ قۋ باسى دەپ تەبە بەردىم، تەبە بەردىم»، – دەگەن ەكەن. ءقازىر قالجان كوكپاي قىزىنىڭ ءقابىرى سوندا جاتىر.
تولەگەن تاڭشولپان
