سۋ-سۋ بولىپ،
جاڭبىر كەشىپ، مالماڭداي،
مەن ءالى دە كورەتۇعىن تاڭ بارداي،
جەتتىم، مىنە،
سەڭگىر كەشىپ، سەل كەشىپ،
مەنى ءالى دە تۇسىنەتىن جان بارداي.
ءسىز تۇردىڭىز،
ورنىڭىزدان ءسال عانا،
جەڭىل عانا سالەمدەسىپ سودان سوڭ،
كەسكىن كوردىم كوز قاداعان تاڭعالا،
ءالسىز بەرگەن سالەمىمدى العان سوڭ.
ال، مەن بولسام اسىقپايمىن، باياعى،
سۋىق تاۋدان، سۋىق جاقتان ورالعام.
مەندىك مۇڭنىڭ باسى دا جوق، اياعى،
شەندىلەرگە شەر توگۋدەن ارلانعان.
الاسامىن!
بيىك مەنىڭ نە تەڭىم،
مەنىڭ ءسوزىم بالاپاننىڭ بىلدىرى.
بابالاردىڭ ارمانىنىڭ وتەۋىن،
سىيدىرعانداي جۇرەگىڭىز جىپ-جىلى.
ءسوز ەتتىڭىز قۇدىرەتىن ولەڭنىڭ،
ودان اسقان جاۋاپ جوعىن سۇراققا.
وزەگىنە بىتكەن گۇلدەي ونەردىڭ،
تىكەنەكتى كورمەدىڭىز ءبىراق تا.
كەندە ەمەس ەم قاسيەتكە ءوز باسىم،
اقىن ەمەس ەدىم جانە تاعدىرسىز.
جىلاسا دا، كورسەتپەيتىن كوز جاسىن،
قارىنداستىڭ كوز جاسى دا ءقادىرسىز...
قوعام مەنى قوسپايتىنىن قاتارعا،
ۇعىپ شىقتىم قۇداي تۇتقان سىزدەن دە،
ەڭبەك ەتۋ نەتكەن ارمان وتانعا،
ماسىل بىتكەن باسىپ قالعان كەزەڭدە.
ءسىز ماقتاعان ول ولەڭنىڭ قۇنى جوق،
سول كەسەلدەن قۇتىلاتىن ءتۇرىم جوق،
جانىم – جارا،
قانىم – نالا،
اعاجان،
اسپانىم – وت،
اقوردام – اق،
تۋىم – كوك!
ماڭگى ايالاپ وتسەم دەپ ەم تۋىمدى،
بولسا دەپ ەم
مارتەبەلى
ماڭگى ەل،
كىم قاشىرعان ءقادىرىمدى،
قۇنىمدى،
كىم جاسىرعان
بۇلت استىنا كۇنىمدى؟!
...كىم ەستيدى شىرقىراعان
ءۇنىمدى؟!
اقسۇڭقار اقىنبابا قىزى
پىكىر قالدىرۋ