بۇگىنگى كۇنى تاربيە جايلى ءسوز قوزعاساق ومىردە ورىن الىپ جاتقان وقيعالاردىڭ جاعىمسىزىن جيناپ الىپ اتا-انا نەمەسە ۇستازدارعا سىن كوزبەن قارايتىن بولدىق. عالامتوردان «اق قاعاز بەن قارا نۇكتە» جايلى اقپاراتتى وقىعاننان كەيىن جازبالى ويعا شومدىم. راسىمەن دە ءبىز ۇلكەن اق پاراقتان كىشكەنتاي قارا نۇكتەنى عانا بايقايدى ەكەنبىز. شىندىعىندا شالىس قادامدارعا بارىپ جۇرگەندەر جەتەرلىك. سونى دابىرا قىلىپ تالقىعا سالۋ ارقىلى وتقا ماي قۇيىپ، ماسەلەنى ءورشىتىپ جاتقانىمىز وكىنىشتى. بالكىم بۇل دا دۇرىس بولار. دەگەنمەن سول نۇكتەنىڭ كولەڭكەسىندەگى كەرەمەتتى دە كورگەنىمىز ءجون.

وتباسى – جىلۋىنان جانىڭ جايلانىپ، مىقتى قورعانىنان ءوزىڭدى ءقاۋىپسىز سەزىنەتىن مەكەن. سەبەبى تىرشىلىكتىڭ ادامزاتقا ءتان قارىم-قاتىناس دەيتىن جۇرناعى بار. وتباسىنىڭ شاتتىعى دا سول ارا-قاتىناستى باعالاۋىندا. بالا كۇنىمدە انامدى تىنىمسىز سۇراقتارىممەن مازالايتىنمىن. بىلگىم كەلەتىنى قايسىمىزدى قاتتىراق جاقسى كورەتىنى. اناشىم بولسا مۇلدەم الالامايتىنىن تۇسىندىرۋگە تىرىساتىن: «سەندەر مەنىڭ جۇمىلعان جۇدىرىعىم (جۇدىرىعىن ءتۇيىپ) سەكىلدىسىڭدەر، ءارقايسىڭنىڭ ءوز ورىندارىڭ بار. ءبىرىڭ اقىلشىم، ەكىنشىڭ ەركەم، ءۇشىنشىڭ قولعابىسىم، قالعاندارىڭ قورعانىشىم. سەندەر بەس ساۋساقتاي بىرىگە الاسىڭدار، ءبىراق بولىنە المايسىڭدار. ويتكەنى بويلارىڭدا اكەڭ ەكەۋمىزدەن دارىعان ادامگەرشىلىك قاسيەتتەرى بار. سول سەندەردى تاس قىلىپ بىرىكتىرەدى» دەيتىن. ال ەكەۋىڭىزدىڭ قايسىلارىڭىز كوبىرەك جاقسى كورەسىزدەر دەگەن ساۋالعا: «مەن باستارىڭنان سيپاعاندا مەيىرىمدىلىگىمدى، اكەلەرىڭ ماڭدايلارىڭنان سۇيگەندە قامقورلىعىن تانىتقىسى كەلەدى. سەن دە باۋىرلارىڭا باسكوز بولۋ ارقىلى جاۋاپكەرشىلىكتى سەزىنەسىڭ. سول سياقتى، كىمنىڭ قانشالىقتى جاقسى كورۋىن ءبىلۋ، ونى ارتىق نە كەم قىلۋ بۇرىس ءىس. دۇرىسى ماحابباتىڭدى كورسەتە بىلگەنىڭدە» دەگەندى ءجيى قايتالايتىن. سەنىم ءبىلدىرۋ، سەنىمگە يە بولۋ، سۇيىسپەنشىلىككە بولەنۋ، قۋانىش سىيلاۋ، جاقسى كورۋ، وزگەگە الاڭ بولۋ، قيىندىقتى ەڭسەرۋ، جەتىستىككە جەتۋ، العا قادام باسۋ تاعى ادالدىق، سىيلاستىق سىندى سەزىمدەردىڭ نە ەكەنىن، سول شاقتاردا ءبىر-بىرىمىزدى تاربيەلەۋ بارىسىندا ۇيرەنگەنىمدى جانە ۇيرەتە بىلگەنىمدى ۇعىندىم. ەڭ باستىسى ءبىز انامىز باردا اشتىقتى، اكەمىز باردا توڭۋدىڭ نە ەكەنىن بىلمەي وستىك. جانۇياداعى كوزگە كورىنبەيتىن كەرەمەت – ول شەكسىز ماحاببات.

ماقالانى جازارىمدا ايتارىمدى جاقىنىنىڭ نۇرىنا بولەنگەندەر ءتۇسىنىپ، ال جەتىم كۇيىن كەشكەندەردىڭ كەرىسىنشە قابىلداپ قالۋى مۇمكىن ەكەندىگىن ويلاندىم. بالكىم مەن ولاردىڭ تاعدىرىن سىرتتاي توپشالاپ وتىرعان بولارمىن. ايتسە دە، سول جاندارعا: «قانداي سەبەپپەن بولماسىن جالعىز قالساڭىز دا ءومىر ءسۇرۋىڭىزدى توقتاتپاڭىز. باقىتتى بولعىڭىز كەلسە باسقانىڭ باقىتىن كورە، ءومىردى كولەڭكەسىمەن سۇيە ءبىلىڭىز دەگىم كەلەدى.

اياۋجان نۇرمولدا

حالىقارالىق مەديا
جۋرناليستيكا ورتالىعى
MediaNet بىلىمگەرى