پوەزيام، مەنى ساعىنىپ سەن كەلدىڭ بە،
كوز الدىمدا بۇلدىرادىڭ قيالىما ەندىڭ دە.
جارق ەتەسىڭ ويىمدا ءبىر زۋلايسىڭ-اۋ، تىنبايسىڭ،
ەلەمەسەم، وتەرسىڭ-اۋ، ولەڭ ءقايتىپ تۋمايسىڭ.
و، پروزا سەن دە مەنى تۇسىمە ىزدەپ كەلدىڭ بە.
تۇندەردە ۇزاق شىراق بولىپ، تاڭ اتقاندا ءسوندىڭ بە.
قاراڭعىدا تۋعىزايىن پروزانى اقشامنان
ويىم-شىراق. ءتوزىم-تۇنىم. ءتۇيىن-تاڭىم ب ا ق شومعان.
پوەزيام دا، پروزام دا ءبىر ءوزىڭسىڭ قازاعىم
تارتۋ ەتسەڭ جۇماقتى دا، وت بوپ جانعان توزاعىن
قابىل الام تالعامايىن، تالدامايىن سىيىڭدى
ءومىرىمدى ۇسىنامىن، الدامايىن جۇيىمدى.
پروزاممەن شىمشىپ السام، ەتىڭدى ءبىر اۋىرتسام،
پروزاممەن جازارمىن مەن، اۋىردى دەپ داۋرىقساڭ.
پوەزياممەن جەتى قاتتى اسپانىڭدى كورسەتسەم،
پوەزيامنان قۇلديلايسىڭ جەتى تومەن كوردەن سەن.
جاماندىقتى اڭسامايمىن، جاقسىلىق مەنىڭ تۇراعىم
ارامدىقتى جولاتپايمىن، ادالدىق مەنىڭ بۇلاعىم.
ادالدىق انام، جاقسىلىق اكەم، ادامزات مەنىڭ وتباسىم
... پوەزياسىز
پروزاسىز اياۋ جۇرەك سوقپاسىن،
وتباسىمدى جىرلاماسام توقتاسىن دا، توت باسسىن.
اياۋجان نۇرمولدا
پىكىر قالدىرۋ