«قۇلاق سال، ۇلىم. جۇرەك تۇبىندە جاتقان سوزدەرىمدى سەن ۇيىقتاپ جاتقاندا ايتۋدى ءجون كوردىم. بىرنەشە مينۋت بۇرىن جۇمىس بولمەمدە گازەت وقىپ وتىرىپ، بويىمدى وكىنىش بيلەدى. مەن  ءوز كىنامدى تولىق مويىندايمىن.

كوڭىل-كۇيىم بولماعان كەزدە اشۋىمدى سەنەن العانىمدى ويلاپ قاتتى وكىندىم. سەن مەكتەپكە بارۋ ءۇشىن كيىنە باستاعان كەزىڭدە، زاتتارىڭدى جيناي باستاعاندا ساعان تاعار ءمىن تاپتىم. «اياق-كيىمىڭدى تازالاماپسىڭ» دەپ كىنا تاقتىم. «كيىمدەرىڭنىڭ بىرەۋىن ەدەنگە تاستاپ كەتتىڭ» دەپ داۋىس كوتەرىپ، ايعايلاعانىم ەسىمنەن كەتەر ەمەس. تاڭعى استا دا ساعان تيىسەتىن سىلتاۋ تاپتىم.

سەن اۋلادا ويناپ جۇرگەندە مەن جۇمىسقا اسىعىپ بارا جاتىر ەدىم. سەن بۇرىلىپ، قولىڭدى بۇلعاپ: «اكەشىم، ساۋ بولىڭىز!» دەپ ايعايلادىڭ. مەن بولسام ساعان قاباعىمدى ءتۇيىپ: «جاعاڭدى تۇزە» دەپ زەكىدىم.

جۇمىستان قايتىپ كەلە جاتقاندا سەنىڭ اۋلادا جەرگە تىزەرلەپ وتىرىپ الىپ شارمەن ويناپ وتىرعانىڭدى بايقادىم. شۇلىقتارىڭ جىرتىلىپ قالعان ەكەن. سەنى الدىما سالىپ الىپ ۇيگە اكەلدىم. بۇل ارەكەتىم ارقىلى جولداستارىڭنىڭ الدىندا سەنى ۇياتقا قالدىردىم. 

جۇمىس بولمەمدە گازەت وقىپ وتىرعاندا بولمەگە كەلگەنىڭ ەسىڭدە مە؟ گازەتتەن كوزىمدى الىپ، ماعان كەدەرگى كەلتىردىڭ دەگەندەي اشۋلى كوزبەن قاراعان كەزىمدە نە ىستەرىڭدى بىلمەي كىرە-بەرىستە تۇرىپ قالىپ ەدىڭ عوي. «ساعان نە كەرەك؟» دەپ سەنىمەن دورەكى سويلەسىپ ەدىم. سەن جاۋاپ بەرمەدىڭ، جۇگىرىپ كەلىپ موينىما اسىلدىڭ دا، بەتىمنەن ءسۇيىپ-سۇيىپ الدىڭ. ودان كەيىن بولمەدەن شىعىپ كەتتىڭ.

وسى جاعدايدان كەيىن بويىمدى تۇسىنىكسىز قورقىنىش سەزىمى باۋرادى. مەنىڭ ادەتتەرىم مەنى قانداي جاعدايعا ءتۇسىردى؟ سەنىڭ كىشكەنتاي بالا ەكەنىڭدى ۇمىتىپ كەتكەندەيمىن. 

كىپ-كىشكەنتاي جۇرەگىڭ مەيىرىمگە تولى. مۇنى مەن ۇيقىعا جاتار الدىندا موينىما اسىلىپ، بەتىمنەن سۇيگەن كەزىڭدە بايقادىم.

ەرتەڭنەن باستاپ مەن ساعان جاقسى اكە بولامىن! مەن سەنىمەن بىرگە ويناپ، جاقسى ءتىل تابىسىپ كەتۋگە تىرىسامىن. سەن قايعىرعاندا بىرگە قايعىرىپ، قۋانعاندا بىرگە قۋانامىن. 

مەن سەنەن كوپ نارسەنى تالاپ ەتىپپىن... كەشىر، بالام!

muslim.kz سايتىنان الىندى 

اۋدارعان: ەلجاس ەرتاي ۇلى

«باقىتتى وتباسى» وتباسىلىق كەڭەس ورتالىعى