اقتوبەدە ەرەكشە توي بولدى. ءى توپ مۇگەدەكتەرى ەرعۇلان شامشات پەن زيباگۇل ابەنوۆامەن وتاۋ قۇردى، دەپ حابارلايدى قازاقپارات.

اقتوبە قالاسىنىڭ تۇرعىنى ەرعۇلان شامشات 49 جاسىندا وتباسىن قۇردى. ارباعا تاڭىلعان ءى توپ مۇگەدەگى سۇيىكتىسىن تۇركىستان وبلىسىنان تاپتى. ەكەۋى الەۋمەتتىك جەلىدە تانىسىپ، 2 جىل بويى سىرلاسىپ، ءبىر-بىرىن جاقىن تانىعان سوڭ ۇيلەنۋگە شەشىم قابىلداعان.

«الەۋمەتتىك جەلىدە مۇگەدەك ادامداردىڭ ارنايى توبى بار. ەكەۋمىز سول توپ ىشىندە تانىسىپ، سويلەسىپ كەتتىك. ءبىر اي بۇرىن بارىپ، ايەلىمنىڭ تۋىستارىمەن، باۋىرلارىمەن تانىستىم. كەيىن قىز ۇزاتۋ تويى بولدى، بىزگە ءبارى باتاسىن بەردى. ونى العاش كورگەننەن-اق، كەۋدەنى ساعىنىش كەرنەدى»،- دەدى ەرعۇلان شامشات.

ءى توپ مۇگەدەگى اربامەن، كەيدە بالداقپەن قوزعالادى. وسىدان 20 جىل بۇرىن پويىزدا بولعان توتەنشە جاعدايدان سوڭ ومىرتقاسىنا زاقىم كەلىپ، ەكى اياعى قوزعالماي قالدى. قازىرگى ۋاقىتتا قالاداعى قوعامدىق جۇمىستارعا ارالاسىپ، مادەني-تانىمدىق شارالارعا قاتىسادى.

«وتاعاسى 1981 جىلى قايتىس بولىپ، بەس بالامدى باقتىم. ۇلدىڭ ۇلكەنى ەرعۇلان جۇمىس ىستەپ جۇرگەندە پويىزدان قۇلاپ، مەرتىگىپ قالدى. 2000 جىلدان بەرى ارباعا تاڭىلدى. ءقازىر مۇگەدەك ۇلىممەن بىرگە پاتەر جالداپ تۇرامىن. ءبىرىنشى قاباتتا بولعانىمەن، باسپالداقپەن ەڭبەكتەن ءجۇرىپ، ۇيگە كىرەدى. بىرەۋمىزدىڭ اقشامىزدى پاتەرگە تولەيمىز، بىرەۋمىز ازىق-تۇلىككە جۇمسايمىز»،- دەدى ەرعۇلان شامشاتتىڭ اناسى گۇلشات مۇعالوۆا.

شامشات اۋلەتى 2005 جىلى قاراقالپاقستاننان اقتوبە وبلىسىنا قونىس اۋداردى. الدىمەن العا اۋدانى، تامدى اۋىلىنا قونىستانىپ، كەيىن اقتوبە قالاسىنا ورنىقتى.

«ۇلىم ۇيلەنەمىن دەگەن كەزدە قۋانىپ، باتامدى بەردىم. ءقازىر جاسىم 80-دە. ءۇي جۇمىسى ماعان دا قيىن»،- دەدى اناسى.

ەرعۇلان شامشات تۇركىستان وبلىسىنىڭ تۋماسى زيباگۇل ابەنوۆامەن وتاۋ قۇردى. تويدا بەتاشار جاسالىپ، قوناقتار كەلىن قولىنان شاي ءىشتى.

«ءبىز تانىسىپ، تەلەفون ارقىلى سويلەسىپ جۇردىك. كەيىن جولىعىپ، ءوزىنىڭ سەزىمىن، وتاۋ قۇرۋ تۋرالى ۇسىنىسىن ايتتى. بىردەن كەلىسىم بەردىم. ءارى «مەنى دە سۇيەتىن ادام بار ەكەن» دەگەن وي كەلدى. باقىتتىمىن... العاشىندا اقتوبەگە، الىسقا كەلۋ قورقىنىشتى بولدى. ءبىراق قيىندىقتى ەكەۋمىز بىرگە جەڭەمىز»،- دەدى زيباگۇل ابەنوۆا.

ول ءجاسوسپىرىم شاعىندا تۇماۋمەن اۋىرىپ، اسقىنعان كەزدە ەكى اياعىنان جۇرە الماي قالعان.

 «جىل سايىن ساۋىقتىرۋ شارالارىنان ءوتىپ، بالداقپەن جۇرۋگە مۇمكىندىك الدىم. ءقازىر ءۇي ىشىنشە قابىرعاعا سۇيەنىپ قوزعالامىن»، -دەيدى زيباگۇل.

زيباگۇل - ىسمەر، قولونەر شەبەرى. ەندى ول كوپ ۋاقىتىن كورپە تىگىپ، مونشاقپەن ءتۇرلى بۇيىم جاساۋعا ارناماق.

ەندى شاڭىراق كوتەرگەن شامشات اۋلەتى تۇراقتى باسپانالى بولىپ، بىر-بىرىنە سۇيەۋ بولۋدى ارماندايدى.