باس ساۋعالاپ قاشقىم كەلسە ەشقايدا،
ايدالاعا تۇرادى اۋىپ اڭسارىم.
ءبىرىن-بىرى تىڭدامايدى ەل، ەس قايدا؟
تۇسىنىسەر جان تابا الماي، شارشادىم.

ءبارى بوتەن، ءبارى دە جات مەن ءۇشىن،
توپ ىشىندە جالعىزدىقتى سەزىنەم.
مەنى دە، ارمان، ءۇمىت، مۇڭىم، سەن ءتۇسىن،
سان سىناققا شىداپ ەدىم، ءتوزىپ ەم.

ەي، ءومىردىڭ وتكەلدەرى، وتىنەم،
مەنى دە ارعى جاعالاۋعا وتكىزشى؟
ارماندارىم ورىندالىپ شەتىنەن،
باقىتىما، اڭسارىما جەتكىزشى؟

تاعدىر ۇزىك مونشاق بولىپ جاناردان،
ۇزىلەدى، جەلگە ءسىڭىپ، جوعالىپ.
تۋىپ جاتىر، ءولىپ جاتىر سان ارمان،
جۇرەك بىردە جارالانىپ، وڭالىپ.

توپ قايىڭنىڭ ىشىندەگى ءبىرىمىن،
تامىر-كىندىك جەرگە ماتاپ، بايلانعان.
مەن ازىرگە، ءيا، ءالى دە ءتىرىمىن،
تىنىقتىرار ەكەن مەنى قايدا ارمان.

سولق-سولق جىلاپ، جەل قۇرعاتىپ جاسىمدى،
باسىم سۇيەپ وتىرامىن وزىمە.
مىڭ شارلايدى سان ءتۇرلى ارمان باسىمدى،
قادام قالدى باقىت قۇشار كەزىمە.
سەنەمىن....
...
/09.08.14/

***

"ءۇپ" ەتتى ءۇمىتتىڭ جەلى تاعى،
تۇسىمنان...
ايىرىلىپ قالدى سەزىم باعى،
قۇسىنان.
ۇسىنام...
عالامعا مەندەگى بارىمدى،
ارىمدى...
تارىلدى
كەڭ دۇنيە دە.
جۇرەگىم
باعىندى،
تاعدىرعا ماڭدايدا جازىلعان،
ساعىندى،
سەزىمنەن ورەكپىپ تولقيتىن ساتتەردى،
(بىرەۋدىڭ جانارى - جۇرەكتىڭ ءقابىرى قازىلعان)
مەندىك،
جاۋاپسىز سەزىمدى-كەپتەردى،
ۇشىرىپ العان ول وتكەندى، كەتكەندى...
سەندىك،
جۇرەكپەن... ادەمى سوزدەرگە سەندىك...
بويلىق پەن ەندىك،
تارشىلىق ەتكەندە،
ناپ-نازىك، ءموپ-مولدىر سەزىمگە.
ول مەنىڭ اڭقاۋ دا، تىم سەنگىش كەزىم بە،
باعىنىپ جۇرەتىن توزىمگە،
وزىمە...
ۇرىنىپ،
داۋىلعا تىستاعى، ابايسىز،
سودان سوڭ،
بۇعىنىپ،
جاپىراق جامىلىپ،
جىلىنىپ،
ءتىرى جان بىتكەننەن سۋىنىپ،
اتادى كۇندەرىم ارايسىز...
(جاز كۇندە جاۋراعان جانىمدى،
...تۇسىنەر، كىم ۇعىپ...؟)

ال ءسىز،
وزگەنىڭ، مەن ەمەس،
وزگەنىڭ شاشتارىن تارايسىز،
مەن جاققا ۇمىتپەن قارايسىز،
جۇرەكتى ەكىگە بولە الماي،
نە مەندىك جۇرەگىم سىزدىكىن،
قۇپ كورىپ،
قابىل دا الا الماي.
وزگەنىڭ وكپەسىن جازۋمەن،
وتەسىز،
كەتەسىز...
ال، ونىڭ ويى دا، قالاۋى -
باسقادا.
(اقيقات، ارينە، تەك ايان اللاعا).
بىلمەيمىن، باقىتقا وسىلاي جەتپەيسىز،
جەتەسىز.
بۇرىلماي ءبىر تامشى جاسقا دا...
ءبىر كۇنى
مەن ءسىزسىز باقىتتى بوپ كەتسەم،
سوندا ءسىز سانامنان،
ويىمنان،
جۇرەكتەن،
بولمىستان ءبىرجولا كەتەسىز...(!)
بەۋ، مەنىڭ باقىتتى باقسىزىم،
ايتىڭىز، ءسىز سوندا نە ەتەسىز؟
تاعدىر دا ءبىر ءوزى قىزىق قوي...
...
ءجا، مەنىڭ ءحالىم دە ماڭىزدى ەمەس-اۋ،
ءسىز ءوزى،
ءسىز ءوزى، ساتسىزبەك،
ءوزىڭىز تاڭداعان،
كۇلكىم جوق،
ءيىسىم سەزىلمەس،
دەمىم دە ەستىلمەس.
دۇعام دا ايتىلماس،
الاقان جايىلىپ.
تىم ۇزاق قارايتىن جانارىم كوز ىلمەس،
جۇرەگىم جۇرەككە ءۇن قاتىپ،
تەرەڭگە سەزىمنىڭ ءبىر باتىپ،
ەڭ العاش كورىسىپ تۇرعانداي،
ۇيالىپ،
مەن جاقسى كورەتىن ادەمى،
گۇلدى الىپ،
كەلەتىن ساتتەرسىز،
قوشتاسىپ، قيا الماي،
قايتادان اينالىپ، جولىعىپ،
قولىڭىز قولىما "سوعىلىپ"...
الماتى كوشەسى - الەمنىڭ دالاسى سياقتى،
اسپاننان جۇلدىزدار جاۋعانداي،
بۇل ءتۇننىڭ نازارى تەك بىزگە اۋعانداي،
ەكى جاس بىلەتىن ۇياتتى،
جەردى تەك وزدەرى مەكەندەپ،
تۇراتىن سياقتى،
اياقتى تىم الشاڭ باساتىن،
ەكەۋدىڭ ارمانى تاۋلاردى اساتىن،
مۇڭ بىتكەن بۇل ماڭنان قاشاتىن،
ەرتەڭگى كۇندەردەن جاقسىلىق توساتىن،
ءبىرىنىڭ انىنە ءبىرى جىر قوساتىن،
ءجاي عانا كوپ جاننىڭ ءبىرى بوپ،
ءبىرى ءۇشىن بىرىنە بولاشاق ەسىگىن اشاتىن...
ساتتەردىڭ ءبىرى دە جوق ەندى!
ەھ، مەنىڭ الدامشى ارمانىم،
ءبارى بار، تەك مەن جوق،
وڭىردە... ومىردە قالايسىز؟...

/05.09.2014/

ماقپال سەمباي