بۇرىنعى امىرشىل-اكىمشىل جۇيە بولمىسىمىزعا ءسىڭىپ، بۋىنىمىزعا تۇسكەنى سونشالىق،  ءبىز ءبارىمىز  جامان  بولۋىمىز  بەك  مۇمكىن، ءبىراق پاتشامىز ولاي  بولۋى  تىپتەن  مۇمكىن  ەمەس دەگەن وي بار. كەشەگى كەڭەس ادامى ساياسي بيلىككە (ەل باسقارعاندارعا) سىن (شىن) كوزقاراسپەن قاراماق تۇرماق، ولار تۋراسىندا الابوتەن وي  ويلاۋدىڭ  ءوزىن  وزدەرىنە كەشىرىلمەستەي كۇنا سانادى.

شىركىن، ساياسات  جادىلاعان سانا سىرقاتىنىڭ ومىرشەڭدىگى-اي دەرسىڭ... ءبىز ءومىر دەپ جۇرگەنىمىز – وتىرىكتەردىڭ وزگەرگەن (دامىعان) ءوڭى عانا ەكەن (بار بولعانى  بولشيەۆيكتىك يدەيانىڭ  بەتىنە از عانا وپا-دالاپ  باتتاستىرىپ، القىزىل كيىمدى كوگىلدىر تۇسكە ايىرباستاي عانا سالىپپىز).

شىندىق ءجۇزى تۇتىلعان قوعامدا دونكيحوتتىق ەرلىكتىڭ  ءداۋىرى تۋىپ، لىپادان  لاشىق جاساۋدىڭ ءوزى ۇلى ونەرگە اينالادى دەپ كىم ويلاعان، توبا؟..

«ءبىر قايعىنى ويلاساڭ،  ءجۇز قايعىنى  قوزعايدى»، –  دەپتى اباي جارىقتىق. ءبىز وسى تاۋەلسىزدىكتى  ەلباسىمەن، ماحابباتتى  ماقتانمەن الماستىرىپ العانعا ۇقسايمىز. ەلدىڭ  ماڭگىلىگىن ءبىر عانا  اداممەن ەلەستەتكەن ەسەرلىگىمىزدى ايتپاعاندا،  بىرەر ساعاتتار ەمەس، تۇتاس تاۋلىكتەر بويى توپەلەگەن ماداق پەن وداعا قاي جاننىڭ  سالاۋاتى شىداس بەرەدى  دەيسىڭ (بۇل ارادا ءدىندى ساياسي قۇرالعا  اينالدىرعان دۇمشەلەردىڭ ۇساق ۋاعىزعا بوككەن ماداعى  جايىنداعى ءسوز تىپتەن باسقا).

تەگىندە، ەلدىڭ شىن پەرزەنتىنە دەگەن تىلەكتەستىگى مەن سۇيىسپەنشىلىگى بۇلاي بولماسا كەرەك ەدى.  

ۇرەي مەن قورقىنىش بيلەگەن باقاي ەسەپپەن «جاقسى» كورۋ ءبىز ءسوز ەتىپ وتىرعان بيىك  ماحابباتقا ءۇش قايناسا دا سورپاسى قوسىلمايدى. راس، رۋحاني تۇرعىدان ابدەن توقىرادىق. ماتەريالدىق جاعدايىمىز تىپتەن كۇلكىلى. قازاقتىڭ  كەدەيلىگىن مۇحيتتا جۇزگەن بالىقتىڭ سۋعا شولدەگەنىمەن سالىستىرۋعا بولاتىن  شىعار.

تىرىدە (كوكبەت وپپوزيسيانىڭ  شايپاۋ عايباتى ەمەس) اۋىزى  دۋالى ءبىر قاريامىز قازىرگى حالىمىزگە (تەك قاراشانىڭ عانا ەمەس) حاننىڭ دا قاتىسى بار ەكەنىن اشالاپ تۇرىپ  ايتاتىن ۋاقىتىن كوپ كۇتكەن ەدىك. ءۇمىت اقتالمادى. بۇل – بۇقار بولۋعا دەگەن قازاق  قۇلشىنىسىنىڭ تولىققاندى سەمگەنىن  كورسەتەدى. ارينە، ماحاببات تۇرعىسىنان.

حان قايتكەندە  قاتەلەسەدى؟ قىتىقشىل ساۋالعا بەرىلگەن الۋان ءتۇرلى جاۋاپ كوپ. سونىڭ ءبىرى شاكارىمنىڭ تومەندەگىدەي ولەڭى.  قاجى ءبۇي دەيدى:

ناۋشەرۋان اڭدا ءجۇرىپ كيىك اتقان،

اڭ ەتىن جەمەك بولىپ اسىپ جاتقان.

«ەت پىسكەنشە تەز كەل، – دەپ ءبىر جولداسىن،

تۇز اكەل»، – دەپ جۇمساپتى  ءبىر قىشلاقتان.

قايتادان شاقىرىپ اپ تالاي جەردەن:

«تۇزدى تەگىن الما»، –دەپ ءامىر بەرگەن.

«شىمشىم تۇز ءبىر تيىنعا تاتىمايدى،

بۇ قالاي؟» – دەپ ءۋازىرى تۇرا كەلگەن.

ناۋشەرۋان ايتقان سوندا: «ەي، ءۋازىرىم،

ايتايىن، جاقسى تىڭدا مۇنىڭ سىرىن.

باسشى السا ءبىر المانى باعا بەرمەي،

قوسشى قۇرتار المانىڭ ءتۇپ تامىرىن.

مەن السام ەلدىڭ جالعىز جۇمىرتقاسىن،

كەسەرسىڭ مىڭ تاۋىقتىڭ سەندەر باسىن.

سۇيتە-سۇيتە اشىلىپ اراندارىڭ،

اعىزارسىڭ بۇل ەلدىڭ قاندى جاسىن».

جەبىر ۇلىق حالقىنا قاس قىلادى،

كوڭىلىن شەرلى، كوزدەرىن جاس قىلادى.

قيانات قىلداي ىستەن باستالماقشى،

ەسكەرمەسە، از ناۋقاس اسقىنادى.

مال، مانساپ، ادامزاتتى ماس قىلادى،

مەيىرىمدى ەت-جۇرەگىن تاس قىلادى.

تاكاببار، ادىلەتسىز زالىمداردى

باعى قايتقان سورلى ەلگە باس قىلادى.

شىن اتىن ناۋشەرۋاننىڭ ەل بىلمەيدى،

ءتىلى كەلمەي «مۇسىراۋىن ءادىل» دەيدى.

اقجۇرەك ادىلدەردىڭ قىلىعى اناۋ،

جەبىر ۇلىق زارلاتىپ ەلدى جەيدى.

مۇنى ايتساڭ، الاتىنداي ءتىلدى كەسىپ،

ماقتانادى مەنەن كىم ءادىل دەسىپ.

تەڭدىكتىڭ اتىن ەستىپ، ءدامىن تاتپاي،

وتەمىز دە جۇرەكتى قايعى تەسىپ.

P.S. عيبراتتى عازالعا  ەشقانداي تۇسىندىرمەنىڭ  قاجەتى جوق. ءبىر ايتپاعىمىز، مارتەبەلى  پاتشامىز عانا ەمەس،  كەز كەلگەن كەمە باسشىلارى وسى ءبىر ولەڭدى جۇمىس تورىنە (دۇرىسى جۇرەگىنىڭ تورىنە) ءىلىپ قويسا، قانداي عالامات بولار ەدى، شىركىن...

ىقىلاس وجاي ۇلى

اقىن