تۇرساڭشى، بۋديلنيگىڭنىڭ ءوزىڭ جاقسى كورەتىن اۋەندى ويناعالى ون مينۋت بولدى عوي. كەشىگەسىڭ. تۇر! تۇرمايتىنىڭ بار، نەگە تەلەفوندى شىرىلداتاسىڭ دا قوياسىڭ؟ قانشاما رەت ايتتىم! «جالقاۋلىعىڭدى جەڭۋگە تالپىن، ارەكەت قىل، ەڭبەك ەت! ناتيجەلى بولارى انىق!» اتتەڭ، ەستىمەيسىڭ... ءتىپتى كوزدەرىڭدى ارەڭ اشاسىڭ عوي. ۋھ، تاۋبە، تۇردىڭ-اۋ. قىمباتتىم، تەزىرەك كيىن، ءالى جۋىنىپ، تاڭعى اسىڭدى ءىشۋىڭ كەرەك...
تانىس بولىڭدار! بۇل - مەنىڭ جاقىن دوسىم. ءوزىنىڭ ازداپ جالقاۋلىعى بار. ءبىراق ويىنا العاندى اياقتاۋعا نيەتتى جان. ساباعى دا جاقسى. وزگە جاندارمەن دە قارىم-قاتىناسى جاقسى. ەڭ باستىسى - يماننان حابارى بار. اتتەڭ، اتتەڭ... ناپسىسىنە ەرىپ، قۋ باسىن ساجدەگە جىعا الماي جۇرگەن جايى بار... مەن شاراسىزبىن. ەشبىر ىسىنە كومەكتەسە المايمىن. اقىل ايتامىن... تىڭدامايدى. سەبەبى، مەنى ەستىمەيدى. تىپتەن، سەزبەيدى. اندا-ساندا كوز قىرىن سالىپ تۇرادى. قالاۋىمەن ەمەس، كەرەك بولعاندىقتان. كەيدە ءدال جاندى جەرىمنەن اياعىمەن باسىپ تا كەتەدى، تەبەدى دە... مەنىڭ ەش جەرىم اۋىرمايدى. ويتكەنى، سەزبەيمىن.
قىمباتتىم، سەن «دوس» دەگەن اتاۋ العانداردىڭ بارىنە سىرىڭدى جايىپ سالاسىڭ. تەك مەن عانا... ەلەۋسىز قالامىن. ولارمەن قالجىڭداساسىڭ، بىرگە اس ىشەسىڭ، وينايسىڭ، اڭگىمەلەسەسىڭ... ال، مەن شە؟ شىن مانىندە، بارىنەن دە ساعان ەڭ جاقىنى مەنمىن عوي. قايدا بولسىن، قاشان بولسىن، سەن دۇنيەگە كەلگەننەن باستاپ، سەنىمەن بىرگەمىن عوي. قالاي تۇسىنبەيسىڭ؟ ساعان جانى اشىپ، سەنى تۇسىنەتىن مەنەن وزگە ەشكىم جوق. دوستارىڭنىڭ قاسىڭدا كۇلىپ جۇرەسىڭ. جانە دە ءومىرىڭ قىزىقتى دەپ كورسەتكىڭ كەلەتىندەي. ال، بولمەڭە كەلىپ، ەڭىرەپ جىلاعان كەزدەرىڭدى مەنەن وزگە ەشكىم كورگەن ەمەس. قانە، سونداي ءبىر جاندى اتاپ كورسەتشى؟ جوق! اتاي المايسىڭ... سەبەبى، ونداي جان جوق. ال، مەن تەك جانىم اشىپ، قاراپ قانا تۇرا الامىن. قانشا جەردەن قانداي جىلى ءسوز ايتىپ جۇباتقىم كەلگەنىمەن، قولىمنان كەلمەيدى. ءوز ءسوزىمدى، ايقايىمدى، اڭگىمەمدى وزىمنەن وزگە ەستىمەيدى.
جانىم، دوستارىڭمەن ءومىرى بىرگە بولمايسىڭ عوي. تەك مەن عانا سەنىمەن بىرگە كورگە دەيىن بىرگە بارامىن. كەيدە قاراڭعى جەرلەردە سەنەن اداسىپ قالاتىن كەزدەرىم بولادى. سونداي كەزدەردە قانداي قورقاتىنىمدى بىلسەڭ... جارايدى، مەنىڭ كۇيىم ماڭىزدى ەمەس. جانىم، مەن سەنى سەزىپ، تۇسىنەتىندەي، سەن دە مە تۇسىنەتىن بولساڭ، ءومىر بۇدان دا قىزىقتى بولار ما ەدى؟ كىم ءبىلسىن!؟ شىن مانىندە، سەنىڭ قانداي جالقاۋ، مەيىرىمدى، ماقتانشاق، كىشىپەيىل، قالجىڭباس تا، سەزىمتال، كۇلكىلى دە، مۇڭلى ەكەنىڭدى مەنەن وزگە جان اڭعارمايدى دا، بىلمەيدى.
كوركەمىم، شىركىن، سەن مەنىڭ كىم، الدە نە ەكەنىمدى بىلسەڭ عوي. البەتتە، ول ورىندالماس ارمانىمنىڭ ءبىرى...
ءبىراق ءبىر نارسەنى ءبىل: سەن جاقسى، جامان بولساڭ دا، مەن سەنى ەشقاشان تاستامايمىن. سەن مەنىڭ نەگىزىمسىڭ، ەگىزىمسىڭ، ايىرىلماس سىڭارىمسىڭ. قالاساڭ دا، قالاماساڭ دا مەن سەنەن ايىرىلمايمىن. ەكەۋمىز بىرگە جاراتىلعانبىز، بىرگە ولەمىز دە. ءومىرىمىز، تاعدىرىمىز ءبىر. جۇرەر جولىمىز، كورەر مۇڭىمىز، قۋىنىشىمىز، تىلەر تىلەكتەرىمىز دە، ارمانىمىز دا ءبىر. سەن مەنىڭ ءومىر ءمانىمسىڭ، ءسانىمسىڭ، ءانىمسىڭ. البەتتە، سەن ءۇشىن مەنىڭ ماڭىزىم، بار-جوعىم ءبارىبىر بولار. سەبەبى، مەن سەنىڭ بار بولعانى - كولەڭكەڭمىن.
ماقپال سەمباي
