ءبىزدىڭ ەلدە بىلىمدىلەر از، اقىلدىلار ودان دا دەپ باستالاتىن ماقپال مەيىربەك قىزىنىڭ «قامشىداعى» ماقالاسى وسى قىسقا عانا جازبانى جازۋىما تۇرتكى بولدى.

راسىندا دا، نەگە ەكەنىن كىم ءبىلسىن، الدە قولداۋشى – «كوكەلەرى» بار ما، الدە، رەيتينگ قۋۋعا دەگەن قۇمارلىق پا،  «شىركىن لايفتاعى» شۋلى تىرلىگىنەن كەيىن مارجاندى جارنامالاۋ، ونى توك شوۋ بولسىن، وزگەسى بولسىن باعدارلامالاردىڭ گ ۇلى ەتۋ ءۇردىسى كەڭىنەن ەتەك الىپ كەتتى. «قامشىداعى» ماقالادا ءسوز ەتكەن «سونىمەن، سولاي دەيىك» دەيتىن باعدارلامانىڭ وزىنەن تالاي كورگەن جايىمىز بار. ونىڭ ۇستىنە، جەر ورتەپ جۇرگەن سۇلتانبايەۆاعا اسكەري باعىتتاعى باعدارلامانىڭ تىزگىنىن بەرىپ قويىپ قىزىق قىلعانى تاعى بار «حاباردىڭ». باس ارنانىڭ وسى ءبىر قىزدى اندا سۇيرەپ، مىندا سۇيرەپ جارنامالاۋعا نە ءۇشىن قۇشتار ەكەنىن تۇسىنە المادىم.

«سوبچاكتىڭ ءسىڭلىسى» دەپ ايدار تاعىلعان كەيىپكەردىڭ دياگنوزى مەن بىلسەم – بىرەۋ. تانىمال بولۋ، داڭققا، اتاقتى بولۋعا دەگەن قۇمارلىق مارجاندى شەكتەن شىعارىپ جىبەرگەن سەكىلدى. جارعا جىققان دا سول.

سۇلتانبايەۆانى «ءاربىر ادامنىڭ نە ىستەيمىن دەسە دە ءوزى بىلەدى، قانداي ارەكەت جاساسا دا ول ءوزىنىڭ قۇقى، نە سويلەسە دە ول ونىڭ ءوزىنىڭ اۋزى» دەگەن سياقتى قيانپۇرىس كوزقاراس قۇرتىپ بارادى. قوعامدىق پىكىردى ەلەمەۋ، ءوزىنىڭ ۇلتتىق، دىلدىك، ادامي سيپاتتارعا قياس كەلۋىن ەسكەرتۋىڭدى تەك قىزعانىش دەگەن قىزىل يتتەن دەپ بىلەتىن ءبىر پىكىردى وزىنە قورعانىش ەتىپ الۋ قانداي قيىن-اق. بۇل جايتتى ءبىز ماقپالدىڭ ماقالاسى شىققان سوڭ مارجاننىڭ الەۋمەتتىك جەلىدە اتالعان ماقالانى دا قىزعانىش دەپ ساناعان پىكىرىنەن بىلدىك.

باسقاسى باسقا، مارجاننىڭ ءوزىن «وزىنشە» ۇستاۋى ەشكىمنىڭ دە قىزعانىشىن تۋعىزاتىن جايت ەمەس، ايانىش تۋعىزاتىن، بايعۇس-اي دەيتىن جاعداي. تەلەديدار تاماشالايتىن تۋىس-جاقىندارىمىزدان بىلەمىن، مارجان ەفيرگە شىقسا، «مىناۋ قايدان پايدا بولدى؟» دەيتىندەر كوپ. تەك ونى كوزىنە، وزىنە كوبى ايتا بەرمەيدى.

ارينە، اركىمنىڭ ءوز تاڭداۋى بار. بۇل جەردە ەڭ وكىنىشتىسى، مارجاننىڭ ءقايسىبىر وسىعان دەيىن قازاق قوعامىنا جات بولىپ كەلگەن كەيبىر جاماندىققا باستايتىن قىلىق، سوزدەردەن تۇرەن سالۋشى بولىپ تۇرعانى. ول ءوزىن مەنتاليتەتتى بۇزا جارۋشى، جاڭاشا ويلاۋشى، كرەاتيۆ يەسىمىن دەپ ويلاپ، وسى پىكىرگە مالدانىپ جۇرگەن دە بولۋى مۇمكىن.  ءبىراق ءقازىر ەلدىڭ ەسىندە قالاتىن ارەكەتتەر جاساۋمەن ات شىعارۋ، جەر ورتەۋ، تانىمال بولۋ تۇك ەمەس. بۇلاي شىعارعان اتىنا بولايىن.

قىسقاشا، ءوز ويىمدى ايتۋعا بەرىلگەن كونستيتۋسيالىق قۇقىمدى پايدالانا وتىرىپ، تۇيگەنىم، ماسەلە – مارجاندا ەمەس. وسى تارىزدەستەردىڭ قاۋلاۋ قاۋپىندە. اعا-كوكە، اپكە-سىڭلىلەردىڭ، جاناشىردىڭ ءبىر بىپ دەمەۋىندە. ياعني السىزدىگىمىزدە ەكەن ماسەلە.

ءوزىمىز ءالسىزبىز. تەلىسى مەن تەنتەگىن تىيا الماعان. وزگەگە نە ايتامىز؟