يمام احمەتتىڭ ءابۋ ھۋرايرادان (ر.ا.) جەتكىزگەن ريۋاياتىندا اللانىڭ ەلشىسى (س.ا.ۋ.) ورازا تۇتۋشىنىڭ ەرەكشە قاسيەتتەرى جايىندا بىلاي دەيدى: «مەنىڭ ۇمبەتىمە رامازان ايىندا بۇدان بۇرىن ەشبىر ۇمبەتكە بەرىلمەگەن بەس ءتۇرلى قاسيەت بەرىلدى:

1. ورازا تۇتۋشىنىڭ اۋزىنىڭ ءيسى اللانىڭ الدىندا حوش ءيىستى ميسكتەن، ءسوزسىز، ارتىق بولادى؛

2. اۋىزدارىن اشقانشا پەرىشتەلەر ولار ءۇشىن اللادان يستيعفار تىلەپ تۇرادى؛

3. اللا تاعالا رامازان ايىنىڭ ءاربىر كۇنى ءجانناتىن بەزەندىرىپ وعان: «مەنىڭ ىزگى قۇلدارىمنىڭ اۋىرتپالىقتار مەن تاۋقىمەتتەردەن تاستاپ، ساعان كىرەتىن كۇنى جاقىن قالدى»، – دەيدى؛

4. بۇل ايدا جىنداردىڭ ءبىرازى شىنجىرلانىپ، باسقا ايلاردا ىستەيتىن نارسەلەرىن ىستەي المايدى.

5. ال سوڭعى ءتۇنى بولعاندا ولاردىڭ (مۇسىلمانداردىڭ) كۇنالارى كەشىرىلەدى». ساحابالار: «ۋا، راسۋلاللا! ول ءتۇن ءقادىر ءتۇنى مە؟» – دەپ سۇراعاندا، ول (س.ا.ۋ.): «جوق، جۇمىسشى دا ءىسىن تولىق بىتىرگەن سوڭ ءوزىنىڭ سىيىن الماۋشى ما ەدى؟ سول سياقتى» – دەگەن». 

دەرەككوز: islam.kz