"ۇيگە ءقازىر كىردىم. ايشا اپكەم قاتتى قينالىپ جاتىر. ەسى كىرەسىلى-شىعاسىلى. ءبىر-بىرىنسىز تۇرا المايتىن، ءبىر-بىرى دەسە، شىعاردا جاندارى بولەك جاندار ەدى عوي، امال قانشا؟..

قۋاندىق اعانىڭ تۇندەگى جازباسىنان سوڭ، جانۇشىرا اۋرۋحاناعا جەتىپتى. سويتسە، اعا ادەمى بوپ ۇيىقتاپ جاتتى دەيدى. كوزىن اشىپتى، “جاقسىمىن، بارا بەرىڭدەر” دەپتى. ساپ-ساۋ ەدى دەيدى. تاڭعى 6-دا اناليز الىپتى. سودان 9-دا حابار كەلگەن، قايتىس بولدى دەگەن.

انار اپكە مەنىڭ كىشكەنە سىرقاتتانىپ جۇرگەنىمدى بىلگەن سوڭ، ءوزىڭ بارماي-اق، باسقا ارىپتەسىڭدى جىبەرشى دەپ ەدى. ايشا اپكە تاڭەرتەڭ ماعان ءوزى حابارلاستى. انار اپكەنىڭ سوزىنەن سوڭ، زاڭگەر ىزدەپ وسىندا جازعان. مەن ول ەكى ورتادا جولدا بارا جاتىر ەدىم. مەنىڭ دەنساۋلىعىمدى ويلاپ جاتقان اپكەلەرىمە كوپ راحمەت! ءبىراق قۋاندىق اعامەن دە، ايشا اپكەمەن تۋىستاي بوپ ارالاسىپ، ۇيىنەن ءدام تاتىپ ءجۇرىپ، مىناداي جاعدايدا قاراقان باسىمدى ويلاپ، ۇيدەن شىقپاي وتىرۋدى ءجون دەپ تاپپادىم. قاسىندا بولدىم، اۋرۋحاناعا بىرگە باردىق. تۇسىنبەيتىن نارسەلەر كوپ. انا قولحات نە قولحات، بۇكىل يستوريا بولەزني، دياگنوز، ءبارىن انىقتايمىز. مينيسترگە، باس پروكۋراتۋراعا رەسمي حاتتار جازىپ جاتىرمىن. بۇگە-شىگەسىنە دەيىن تەكسەرىپ، ءىس قوزعاتۋ جونىندە. باعانا بىردە-بىر زاتىن، (ءتىپتى ۇيالى تەلەفونىن دا) قولعا بەرە المايمىز دەدى. اناليز ناتيجەسى شىعۋ كەرەك ەكەن. نەگە كەش الىندى، نەگە ءتۇن ورتاسىندا ءبىر قاعازعا قول قويدىردى؟ كوكەيدە سۇراق كوپ. شىدامدىلىقپەن تۇبىنە جەتەمىز دەپ سەنەم. تەك حايپ قۋعان كەيبىر ارىپتەستەر جۇمىسقا كەدەرگى كەلتىرمەسە بولدى. حاتتاردى جىبەرىپ بولعان سوڭ، اۋرۋحاناعا تاعى بارىپ قايتامىز. ءبارىن وسىندا جازىپ وتىرام.

P.S. ايتپاقشى، بەرگەن دارىلەرى “الۋۆيا” دەگەن ءدارى ەكەن. بارىنە بەرىپ جاتىرمىز دەدى. تاۋەلسىز دارىگەرلەردەن بەرگەن ەمى جونىندە دە قورىتىندى الامىز. تەك ءسال ۋاقىت كەرەك. سابىر!" دەلىنگەن ءلاززات كەندەباي قىزىنىڭ جازباسىندا.