قازاق انالارىنا حات.
بۇگىن بالالار كۇنى. ولار – ءتاپ-تاتتى، پەرىشتە كوڭىل! ولاردىڭ كىشكەنتاي عانا ساناسىندا مىناۋ دۇنيەنىڭ ەسەبى مەن قيسابى جوق. شىن قۋانادى، شىن جىلايدى، شىن ساعىنادى، شىن جاقسى كورەدى. قۇلاقپەن ەستىگەنگە ەمەس كوزبەن كورگەنگە سەنەدى. ۇل بولسا اكەسىنە، قىز بولسا شەشەسىنە قاراپ بوي تۇزەيدى. ونىڭ ەسەيگەندە «تەكتى» نە «تەكسىز» اتانۋى وسى كەزدەن باستالادى.
ەسىگىنە ەكى كىسى، تورىنە ءتورت كىسى وتىرىپ كورمەگەن وتباسىدان ءۇش ءۇيدىڭ باسىن قوسار ۇل شىعادى دەۋ جالعانشىلىق. «اتاسى توپقا كىرمەگەن سوزگە سالماس قۇلاعىن» دەپ شورتانباي بابامىز وسىندايدى ايتادى. ءدىنىم – يسلام، ۇرانىم – الاش دەيتىن قازاق بالاسى ءۇشىن وتباسىندا اكەنىڭ ورىنى ايرىقشا. شىندىعى – اكە وتباسىندا «حان» بولسا، بالا بولاشاقتا پاتشا بولام دەپ وسەدى. اكە شاڭىراقتىڭ ق ۇلى بولسا، ۇرپاعى قۇلدىڭ ق ۇلى بولادى.
بالاسى جاۋعا شاپسا، اناسى «وق جاۋىرىڭنان تيمەسىن» دەپ باتاسىن سەرت ۇستايتىن جۇرتپىز. بۇل جاۋدان قاشپا دەگەن ءسوز. ۇلىنا كەتىگى بار كەسەمەن شاي ىشكىزبەيتىن، كيىمىن اتتاپ كەتكەن شۇيكەباستى «ەركەك سىيلاپ كورمەگەن» دەپ سىباپ الاتىن دا سول الاشتىڭ انالارى. مىنا زامان قاجىعۇمار اتامىز ايتاتىن«كەر قامشى كەرەگەدەن ىرشىپ ءتۇسىپ، باسىندا شەشەمىزدىڭ وينايتۇعىن» داۋرەن ەمەس. «اكە سىيلاپ كورگەن» ايەل ءۇشىن ەردىڭ باسىن تورگە سۇيرەۋ قيىندىق تۋدىرمايدى. مۇنى ايتىپ وتىرعانىمىز، بالاعا «ادام وسكەندە مىناداي بولۋ كەرەك، اناداي بولۋ كەرەك» دەپ ەمەس وتباسىنىڭ وزىندە ۇلگى كورسەتكەنىمىز ابزال. كۇيەۋىن سىيلاي الماعان انا ەرتەڭ كەلىنىنە ۇلىمدى سىيلا دەپ ايتا المايدى.
ءبىز ابايداي ۇلدى دۇنيەگە اكەلگەن قازاق انالارىنىڭ قاسيەتىن تىزبەلەپ وتىرمادىق. تابىسقا جەتكەن كەز كەلگەن ەرەكەكتىڭ ارتىندا نە تەكتىدەن العان جارى، نە تەكتىنى تۋعان اناسى تۇرادى. بۇل اقيقات.
قازاق انالارىنا ايتارىمىز سول: اكەسىن حانداي كۇت! بالاڭ پاتشا بولادى!
«قامشى»
سۋرەت: «مىنبەردەن»
پىكىر قالدىرۋ