كەنجەبايەۆ بەيسەنباي (1904-1987) – ادەبيەت زەرتتەۋشىسى، سىنشى، جازۋشى، اۋدارماشى، فيلولوگيالىق عىلىم دوكتورى، پروفەسسور. ول اباي مۇراسىن زەرتتەۋگە ايتارلىقتاي ۇلەس قوستى. 1923 ج. تاشكەنتتە باسىلعان «اباي شىعارمالارىنىڭ جيناعىنا سىن» («ەڭبەكشى قازاق»، 1925، 28 شىلدە)، «اباي تۋرالى پىكىرلەر» («ادەبيەت مايدانى»، 1935، №1، 2، 153-158-بب.)، «اباي اقىن» («لەنينشىل جاس»، 1945 ج. 15 تامىز)، «قازاق ادەبيەتىنىڭ دانىشپان اتاسى» («كوممۋنيست»، 1949، №7)، «قازاق رەاليستىك ادەبيەتىنىڭ نەگىزىن سالۋشى» (ابايدىڭ ءومىرى مەن تۆورچەستۆوسى. – الماتى، 1954)، «اباي ولەڭدەرىنىڭ ۇيقاسى تۋرالى» («ۆەستنيك ان كازسسر»، 1954، №9). «ءادىل سىناسايىق» («قازاق ادەبيەتى»، 1955، 23 قىركۇيەك)، «اباي – قازاق حالقىنىڭ جاڭا ادەبيەتىنىڭ نەگىزىن سالۋشى» (ۋچەنىە زاپيسكي كازگۋ. – المااتا، 1955. – ت. 1. 96-ب.). «قازاق ولەڭىنىڭ قۇرىلىسى تۋرالى» (الماتى، 1955)، «ءتۇر جانە ءداستۇر» («قازاق ادەبيەتى»، 1956، 24 اقپان)، «قازاق حالقىنىڭححعاسىر باسىنداعىجازۋشىلارى» (الماتى، 1958)، «اباي قۇنانبايەۆ» («قازاق ادەبيەتى تاريحىنىڭ ماسەلەلەرى». – الماتى، 1973)، ت.ب. عىلىمي-زەرتتەۋ ماقالالار مەن كىتاپتارىندا ابايدىڭ ءومىرى مەن شىعارماشىلىق ەڭبەگىن كەڭىنەن تالدايدى. ولەڭدەرىنىڭ وزىندىك ورنەگىن، مازمۇنى مەن كوركەمدىك ەرەكشەلىكتەرىن سارالايدى. اباي جايلى جازىلعان سىن ەڭبەكتەرىن قورىتىپ، جاڭا بايلامدار جاسايدى.