الاقانعا جەل تيگەندەي جەپ-جەڭىل،
شۋماق-شۋماق جىر جەلپىندى مەندە ءبىر.
بايتاق ەلدىڭ باتىسىندا كورىسۋ 
باتىسىندا مەيرام كوڭىل، كەڭ كوڭىل.

حازار تەڭىز كۇنگەيىنەن جەل ەسىپ،
جىلى ماۋسىم، باياۋ جىلجىپ كەلەسىڭ.
مەرەكەنىڭ بوگەنايى بولەكشە،
ەسكە سالار ەرتەگىنىڭ ەلەسىن.

ماڭعىستاۋدا – امال - كوكتەم - كورىسۋ،
ساقتاعانىن، 
اس-تاعامىن ءبولىسۋ.
قىمباتىنىڭ كوز الدىنان تابىلۋ،
رەنىشتەن، ارازدىقتان ارىلۋ.
جون-جوسىنمەن، ەسىك اشۋ – سابىلۋ.
الىستاعى اعايىندى ساعىنۋ.

ازاماتى اڭىز تىڭداپ اتادان،
ۇل-قىزدارى ءۇمىت الىپ باتادان.
قازاقتىعىن، ازاتتىعىن ۇلىقتاپ،
ابىزدارىن «اۋليە» دەپ اتاعان.

كەلىن بىتكەن حانشايىمداي كيىنىپ،
ءتىزىلىپ كەپ سالەم سالار ءيىلىپ،
اقىن وتىر جاراسىمعا ءسۇيىنىپ،
ابىز وتىر جاراتقانعا سىيىنىپ.

كۇي ەستىلەر شەر قالادان شەرمەندە،
وت ەلەستەر وتپان تاۋعا كەلگەندە.
«ماڭگى سەنىڭ مەكەنىڭ» دەپ تاس شاۋىپ،
ماڭگى بەلگى قالدىراتىن ولگەندە.
مىڭ جىلدىعىن تانىتادى دالاسى،
مايلى قيان ماڭعىستاۋدى كورگەنگە.

تاماشالاپ سۋ بەتىنەن جەل ءىزىن،
ۇرتتاپ ءسۇيىپ اققۋ قونعان تەڭىزىن،
ماڭعىستاۋعا جەتكىزە گور، ولەڭىم،
شىعىستاعى ءبىر اقىننىڭ لەبىزىن.