بىردە ايەلىم مەنى قاتتى تاڭقالدىردى. وتاسقانىمىزعا 12 جىل بولعاندا جان جارىم كەشكى اسقا ءبىر ايەلدى شاقىرۋىمدى قالادى. كەشكى اس، ونىمەن قوسا كينوعا دا اپارۋىم كەرەك ەكەنىن ايتتى. ايەلىم ءبۇي دەدى: «مەن سەنى سۇيەمىن، الايدا سەنى جانىنداي سۇيەتىن ءارى سەنىمەن ۋاقىت وتكىزگىسى كەلەتىن باسقا دا ايەلدىڭ بار ەكەنىن بىلەمىن».

ايەلىمنىڭ ايتىپ وتىرعانى كىم دەيسىزدەر عوي؟ مەن ۇمىتقان، جو-جوق ۇمىتپاعان، تەك ۋاقىت تاپپاي جۇرگەن، جوق، بۇل دا سىلتاۋ، دۇرىسى – باعالاي الماعان، الايدا مەنى ءبىر ساتتە ەسىنەن شىعارمايتىن انام ەدى. بيىل انامنىڭ كۇيەۋىنەن ايىرىلعانىنا 19 جىل بولدى. مەن شاڭىراق كوتەرگەلى، بولەك ءۇي بولعالى انام جالعىز قالدى. 19 جىل بويى جالعىز بولدى. سەبەبى مەن جۇمىسباستى بولدىم، 3 بالام بار، ۋاقىتىمنىڭ باسىم كوپشىلىگىن سولارعا ارنادىم، اناما سيرەك باراتىنمىن. سول ءبىر كەشتە اناما حابارلاسىپ، كەشكى اسقا شاقىردىم.

-نە بولدى؟ جاعدايىڭ دۇرىس پا؟ – دەپ سۇرادى انام. اناما كەش حابارلاسساق، جۇرەگى ءبىر ورىندا تۇرمايتىن ەدى، بىردەن ۋايىمداي جونەلەتىن. -مەنىمەن ۋاقىت وتكىزگىڭ كەلەتىن شىعار دەپ ويلادىم، - دەپ جاۋاپ بەردىم مەن. انام ويلانىپ قالدى دا، بىرنەشە سەكۋندتان سوڭ «مۇنى قالاي قاتتى قالايتىنىمدى بىلسەڭ عوي» دەدى.

جۇمانىڭ كەشىندە جۇمىستان سوڭ انامدى الىپ كەتۋگە بارا جاتىرمىن، ءسال قوبالجۋلىمىن. ءۇيىنىڭ جانىنا توقتاعانىمدا قوبالجىپ تۇرعان انامدى كوردىم.

پالتەسىن يىعىنا جامىلىپ العان. شاشىن بۇيرالاپ، ادەمى كويلەگىن كيىپتى.

-دوستارىما «ۇلىم مەنى كينوعا، مەيرامحاناعا اپارادى» دەپ ماقتانىشپەن ايتىپ ەدىم، ماعان قىزىعىپ قالدى، - دەدى انام كولىگىمە وتىرار ساتتە.

مەيرامحاناعا كەلدىك. كەرەمەت بولماسا دا، سونداي جايلى جەر ەدى. انام مەنى قولتىقتاپ العان، الەمدەگى ءبىرىنشى حانىمداي سەزىنىپ كەلە جاتىر ءوزىن.

ۇستەلگە وتىردىق، اس ءمازىرىن اناما ءوزىم وقىپ بەردىم. سەبەبى، كوزى ۇساق جازۋلاردى كورمەيتىن ەدى. وقىپ جاتىپ، اناما كوزىمنىڭ قيىعىن سالىپ ءبىر قارادىم. ماعان كۇلىمدەپ، مەيىرىمدى كوزدەرىن الماي قاراپ وتىر ەكەن.

-سەنىڭ بالا كۇنىڭدە اس ءمازىرىن مەن وقىپ بەرۋشى ەدىم، - دەدى ول. – ياعني، ەڭبەگىڭىزدىڭ وتەلەتىن كۇنى كەلدى، - دەدىم مەن.

كەشكى اس بارىسىندا ءتۇرلى تاقىرىپتاردا اڭگىمەلەستىك. ەشقانداي ەرەكشەلىگى جوق. تەك سوڭعى جاڭالىقتارىمىزبەن بولىستىك. اڭگىمەگە كىرىسىپ كەتكەنىمىز سونشا كينوعا كەشىگىپ قالىپپىز.

ۇيىنە اپارعانىمدا: «ەكەۋمىز تاعى مەيرامحاناعا بارامىز، ءبىراق ول كەزدە سەنى مەن شاقىرامىن»، - دەدى، مەن كەلىستىم.

-كەش قالاي ءوتتى؟ – دەپ سۇرادى ايەلىم.

-وتە جاقسى. مەن ويلاعاننان دا كەرەمەت ءوتتى، - دەپ جاۋاپ قاتتىم.

بىرنەشە كۇننەن سوڭ انام جۇرەك تالماسىنان قايتىس بولدى.

ءبارى اياق استىنان بولدى، ءتىپتى انام ءۇشىن ەشتەڭە ىستەپ ۇلگەرمەپپىن دە. بىرنەشە كۇننەن سوڭ مەيرامحانادان شوتى تولەنگەن كۆيتانسيا كەلدى، جانىندا حات تا بار ەكەن. انامنان...

«مەن ەكەۋمىزدىڭ ەكىنشى كەشكى اسىمىزدىڭ اقشاسىن الدىن الا تولەپ قويدىم. ءبىراق سەنىمەن بىرگە تاماقتانا الاتىنىما سەنىمدى ەمەسپىن. دەگەنمەن، ەكى ادام ءۇشىن تولەدىم. ايەلىڭ ەكەۋىڭ ءۇشىن. سول كۇنگى كەش، ەكەۋمىز تاماقتانعان، بىرگە ۋاقىت وتكىزگەن كەشتىڭ مەن ءۇشىن قانشالىقتى ءمانى زور ەكەنىن تۇسىندىرە الماسپىن. مەن سەنى جاقسى كورەمىن، ۇلىم»، دەپ جازىلعان حاتتا.

...اتا-انالارىڭىزدى باعالاڭىزدار! ءبىزدىڭ قۋانىشىمىزعا شىنايى قۋانىپ، قيىندىعىمىزعا شىن جاناشىرلىق تانىتاتىن – اتا-انالارىمىز. ولارمەن ءجيى ۋاقىت وتكىزىڭىزدەر، جانىندا بولىڭىزدار، جاقسى كورەتىندەرىڭىزدى ءجيى ايتىپ جۇرىڭىزدەر. ءبارى باسقاشا بولىپ كەتۋى مۇمكىن... ويلاماعان كۇنى...

ىزگى ماحابباتپەن، FAN.az