داعدارىستان امان ءوتۋ ءۇشىن،
وركەنيەتتىلىككە جەتۋ ءۇشىن.
شىلقىپ بايۋىمىز،
بىلقىپ تويۋىمىز كەرەك.
سوسىن دامۋدى
جولعا قويۋىمىز كەرەك،
–دەپ ءبارىمىز دۇرلىگىپ،
ءسۇرىنىپ-قابىنىپ سۇرلىگىپ.
كەدەيشىلىككە قارسى
مايدان اشىپ،
كىرىستىك جەۋگە اشىق.
ارامزا الپاۋىتتار اساپ،
ارسىزدار جەڭگەتايلىق جاساپ.
الاياقتار جۇرتتى الداپ،
سۋايتتار جانىن جالداپ.
ۇرىلار ءبىر جەردەن جىمقىرىپ،
جىمقىرا الماسا قىمقىرىپ.
سىبايلاستار ۇيىمداسىپ،
ايلاكەرلەر جالعان ۇيىم اشىپ.
جالاقورلار جالا جاۋىپ،
دەلدالدار پايدا تاۋىپ.
پاراقورلار پارا الىپ،
توقەتەرى–
–جەمقورلىقتىڭ ءتۇر-تۇرى
بارا جاتىر تارالىپ
و، توبا!
ەڭبەك ەتپەي ىشىپ-جەۋ،
بولماي قالدى جاڭالىق.
***
وۋ، اعايىن!
ادالداپ اسىمىزدى
جەيىك تە تالعاپ-تالماپ.
ايتپەسە اقىرىندا،
ءوزىمىزدى ءوزىمىز
قويارمىز ءبىر كۇن جالماپ.
كۇلاش بايدالى