ءشولىڭدى قاندىرمايدى بۇلاق ءبىلىم،
ءاليحان – اشىلماعان سۇراق بۇگىن. 
ءتۇيىننىڭ توقسان ءتۇرلى شەشۋى بار،
سەن ونىڭ تارقاتاسىڭ ءبىر-اق ءجىبىن.

گاۋھاردىڭ كورە الاسىڭ ءبىر-اق قىرىن، 
ءاليحان – نۇرىن توككەن شۋاقتى كۇن.
التىن كۇن جابىلمايدى الاقانمەن،
كوكتەمدە دالانى دا جىلاتتى كۇن.

تەڭىزدى تامشىسىنان دەگەن بولسا، 
ءاليحان – تەرەڭ تەڭىز كەمەڭ بارسا. 
تۇبىنە تۇڭعيىقتىڭ تەلمىرىپ كور، 
زەرتتەۋشى شىعار ەكەن سەنەن قانشا.

كورپەدەن بۇلت جامىلىپ، اسقار قۇشقان،
ءاليحان – زاڭعار شىڭ عوي اق قار باسقان.
سەڭگىرگە قىران عانا قانات قاعار،
قاسقيىپ كۇنگە قاراپ، اسپانعا ۇشقان.

الاشتا ءاليحانداي بار ما كىسى،
قازاقتىڭ ارمانى مەن ار-نامىسى.
ەرلىكتىڭ ولشەمىندەي جازعان ءسوزى،
ەلدىكتىڭ مولشەرىندەي قالعان ءىسى.

امانات الاش جولى بىزدەرگە سىن، 
كەلەمىز سول سوقپاقپەن ءىز قالعاسىن.
الاش پەن تاۋەلسىزدىك – ەگىز ۇعىم،
الاشتان الدى ازاتتىق ءوز جالعاسىن.

ءاليحان – الاش ۇلى، ەل كوسەمى، 
حالقىنىڭ جول باستاعان سەركەسى ەدى.
ءار قازاق جۇرەگىنە جەرلەدى ونى،
ارتىندا قالماعان سوڭ تومپەشىگى.

قايىربەك كەمەڭگەر