ءورىس اشقان سان كەمە، سان قايىققا
ءبىزدىڭ سوناۋ ايتولقىن اقجايىقتا
كەتا دەگەن بالىق بار.
ۋىلدىرىق شاشار كەزدە سول بالىق.
قوس جانارى تۇماندانا تولعانىپ،
پالەنباي كۇن جول ءجۇرىپ،
ابدەن شارشاپ بولدىرىپ،
قۇلشىنا، جانىپ ىشتەن،
جان جۇيەسىن سىزداتقان ساعىنىشپەن
ۇرپاعىنا سەنىمدى ورىن تاپقانشا،
ەشقايدا قايىرىلماستان،
باستاپقى باعىتىنان ايىرىلماستان،
كوزىندە تەك انالىق ارمان ويناپ،
جۇزەدى ەكەن ءۇمىتىن العا بايلاپ.
ول انىق سەزىنەدى:
تابيعاتتىڭ تاماشا كەزەڭىندە
سوناۋ ىڭكار اقجايىق وزەنىندە
جىلداعىداي سەكىرىپ وينامايتىنىن،
جەم ىزدەپ شارلامايتىنىن،
جانارىندا جاز كوركى جاينامايتىنىن،
تەرەڭگە تەپسىنە بويلامايتىنىن.
امال قايسى، ءبارىن دە كورۋ كەرەك،
ۇرپاعى ءۇشىن وعان دا كونۋ كەرەك،
كەتالاردىڭ تاعدىرى قانداي قاتال،
ۋىلدىرىق شاشقان سوڭ ءولۋ كەرەك!
بۇل بالىق شىنىندا دا دارا باتىر،
انە، وعان جاقىن تۇر زامان اقىر.
سونىڭ ءبارىن بىلەدى ول،
بىلە تۇرا،
ۋىلدىرىق شاشۋعا بارا جاتىر.
قالسا بوپتى ۇرپاعى جالعاسى بوپ،
جالعاسى بوپ، تىرلىكتىڭ ارناسى بوپ.
ءوزى ولگەن سوڭ دەنەسىن شورتان جەسىن،
مۇندا ونىڭ ينەدەي شارۋاسى جوق...
اتتەڭ، شىركىن، ءمۇسىنشى بولسام-اۋ مەن،
ۇزاق ءتۇن كىرپىك ىلمەي تولعانار ەم.
ۇرپاعى ءۇشىن جۇرەگى جىرلاپ وتكەن،
ۇرپاعى ءۇشىن ءومىرىن قۇربان ەتكەن
وسىنداي الىپتارعا
عاجايىپ ءبىر ەسكەرتكىش ورناتار ەم...
ءومىر مىناۋ – تولعان داۋ، تولعان ەگەس،
ۇرپاق جوقتا تارلانىڭ تارلان ەمەس،
ارمانىڭ ارمان ەمەس.
ويتكەنى، ۇرپاق تاعدىرىنان ماڭىزدى
بىزگە دەيىن ەشتەڭە بولعان ەمەس،
جانە بىزدەن كەيىن دە بولماق ەمەس!!!
مۇحتار شاحانوۆ
