– جانبولاتتى قاماۋدا ۇستاعانى ەشقانداي ادىلەتتىككە جاتپايدى. مەن جانبولاتتى وسى ومىرىمدەگى ەڭ ءبىر جاقسى جان دەپ بىلەمىن. ونىمەن تانىستىعىمدى ومىرىمدەگى كەرەمەت ولجام دەپ بىلەمىن. مەن ونىمەن ەرتەرەكتە تانىسقانمىن، ول سول كەزدەرى جاپ-جاس ەدى. مەنەن سۇحبات الدى، اڭگىمەلەسىپ، تانىستىق، بىلىستىك. سودان كەيىن دە، ەلدىڭ الدىنا ءجيى شىعىپ تانىلا باستادى. اشارشىلىق تۋرالى كينو تۇسىرگەندە، ونىڭ وتە دارىندى جىگىت ەكەنىن ءتۇسىندىم. ناعىز عىلىمي زەرتتەۋ جۇرگىزگەن. باسقا زەرتتەۋشىلەرگە قاراعاندا، بۇل كۇردەلى تاقىرىپقا تەرەڭىرەك ۇڭىلگەن. سوندىقتان، ول – ۇلكەن ازامات، كوپتى بىرلىككە ۇيىمداستىرا بىلەتىن ازامات. كوپتەن ۇشقان ۇشقىندى حالىقتىڭ يگىلىگىنە اينالدىرا الاتىن ازامات. قانداي ۇلتقا بولماسىن، مۇنداي ازاماتتى سيرەك بەرەدى. ول تاريحتان بەلگىلى.

 

جانبولاتقا بايلانىستى ايتۋىم كەرەك تاعى ءبىر ماسەلە بار. ونىڭ باسىنا تۇسكەن، بۇگىنگى كۇنگى جاعداي – ۇلكەن ادىلەتسىزدىك. ونى جاساپ وتىرعاندار تۇبىندە وكىنەدى. وزدەرى بولماسا دا، ۇرپاقتارى وپىق جەيدى. مەنىڭ شەشەم فاتيما ءۇش رەت ايداۋدا بولعان. ول كەزدە بالالارى كىشكەنتاي. اكەمىز مۇحتار اۋەزوۆتىڭ ارقاسىندا، الماتىدا كىشكەنە ءبىر ءۇي ساتىپ العان. سول كەزدەرى ءبىزدىڭ ايداۋعا كەتكەن ۇلى ازاماتتارىمىزدىڭ، اتىلىپ كەتكەن ۇلى بوزداقتارىمىزدىڭ جەسىرلەرى، جاقىندارى الماتىعا ورالا باستادى. بەيىمبەت ءمايليننىڭ جەسىرى گۇلجامال، ساكەن سەيفۋلليننىڭ جەسىرى گۇلباحرام تاتەلەرىمىز ۇيگە كەلەتىن. ساماۋىر قويىپ، ۇشەۋى ءشاي ءىشىپ وتىرىپ، ايداۋدا كورگەن قيىندىقتارى، باستارىنا تۇسكەن ادىلەتسىزدىك تۋرالى اڭگىمە ايتاتىن. ول كەزدە، مەن كىشكەنتايمىن، ۇيگە كىرىپ-شىعىپ، ۇستەلدىڭ استىنا ءوتىپ، ارى-بەرى ويناپ ءجۇرىپ، كوپ نارسەنى ەستيتىنمىن. سوندا تۇسىنگەنىم، بىرىنشىدەن، مۇنداي ادىلەتسىزدىك ۇمىتىلمايدى. ويتكەنى حالىق كورىپ وتىر، ال، حالىق – ماڭگى. مۇنداي جاۋىزدىق، مۇنداي ادىلەتسىزدىكتى ۇمىتپايدى. ءتىپتى، ەڭ بولماعاندا، ۇرپاقتارى بار، جاقىندارى بار، سولاردىڭ جادىندا ساقتالىپ قالادى، – دەيدى مادەنيەتتانۋشى.

 

مۇرات اۋەزوۆ جانبولات سياقتى حالىقتىڭ ىشىنەن شىققان، ادال دا دارىندى ادامدى، ادىلەتسىز قاماپ، وتىرعىزۋ، ءسويتىپ، ونى السىرەتۋ – زور زۇلىمدىق، كۇنا جانە وبال دەگەن پىكىردە.

 

–  اسىرەسە، قازاقتىڭ باسىنا تۇسكەن، قازىرگىدەي، اۋىر جاعدايدا، ونىڭ ۇستىنە سانىمىز از، ساپالى دا مىقتى ازاماتتار از كەزدە، جانبولات سىندى جىگىتتەر تۇرمەگە ءتۇسىپ، ايداۋدا جۇرمەۋى كەرەك. بۇل – بىلاي قاراساڭ، بارىپ تۇرعان ميسىزدىق! وسىنى ىستەپ جۇرگەن ۇكىمەتتەگىلەردىڭ ميسىزدىعى. ولار كوپ نارسەنى سەزبەيدى، بىلمەيدى. مەن، ءبىر كەزدەرى، يتتىك جاساپ جۇرگەندەردىڭ ۇرپاقتارى نە بولعانىن كوردىم. كۇل بولدى. ال ءبىز، حالىق رەتىندە، قولىمىزدان كەلگەننىڭ ءبارىن جاساپ، جانبولاتتى شىعارتۋىمىز كەرەك. ونسىز بولمايدى! ءقازىر حالىقارالىق ماسەلەلەر شيەلەنىسىپ بارادى. رەسەي بار، ىرگەمىزدە "ىرىلەنىپ" تۇرعان. قىتايدى دا ەسكەرۋىمىز كەرەك. تاعى باسقاسى دا جەتەرلىك. سوعان قاتىستى كوپ نارسەنى شەشۋىمىز كەرەك. بولماسا، ەرتەڭگى كۇنىمىز قاراڭ! ونداي ماسەلەنى شەشە الاتىن ازاماتتار، وكىنىشكە قاراي، ەلىمىزدە كوپ تە ەمەس. ال سونداي ساناۋلى ازاماتتارعا وسىلايشا يتتىك جاساپ، ەش ءبىر دالەلسىز، ەش ءبىر كىناسىز قاماپ ۇستاۋ سۇمدىق قوي! جانبولات قانداي ءبىلىمدى، قانداي جارقىن ازامات. ءتىل دەسە، ءتىلى بار – قازاق، ورىس، اعىلشىن تىلدەرىندە اعىپ تۇر. وتە ساۋاتتى. الاش ۇلىلارىنىڭ ارمانداعانى وسىنداي، جانبولات سىندى، ازاماتتار ەدى عوي! الاڭعا شىعىپ، ول الاڭدى ۇلتتىق مايدانعا اينالدىرا بىلەتىن ازاماتتار ساناۋلى عانا، –  دەگەن قوعام قايراتكەرى ءاردايىم جانبولاتتىڭ جانكۇيەرى بولىپ جۇرەتىنىن، ونى قاماۋ حالىقتى ۇمىتىنەن ايىرۋ ەكەنىن ايتادى.