نامىس دەگەن وتە بيىك، بيىك شىڭ،

سەزىمىڭدى ناپسىمەنەن تىيىپسىڭ،

ماحابباتسىز وتان قۇرىپ اداسىپ،

ءومىرىڭنىڭ التىن قۇنىن قيىپسىڭ.

جاس ءومىرىڭ ىلاڭ بولىپ جات ەلدە،

بولاشاعىڭ قالىپ تۇر-اۋ قاتەردە،

قازاق بولىپ وزگە ۇلتتى تاڭداساڭ،

وشەرسىڭ-اۋ – ساقتا مۇنى قاپەردە!

تەكتىلىكتىڭ تاس قايناعان مەكەنى –

قازاقستان ءار قازاققا جەتەدى،

جەر جانناتى – تۋعان مىنا ولكەدەن

تەكسىز، ەپسىز، ەسسىز قىزدار كەتەدى.

مال-دۇنيە – باقىتتىڭ شىن قۇنى ەمەس،

بايلىق ءۇشىن كەتكەندەرى سىر ەمەس.

باستىسى، ول تۋعان ەلدىڭ تورىندە

جۇرمەگەن سوڭ، باقىت دەگەن قۇر ەلەس.

ەي، قاراكوز قىزدارىم-اي ادەمى،

تەكتىلىكتى ساقتاساڭىز كانى ەدى،

تالاي-تالاي قازاقتىڭ ءجۇر جىگىتى،

جۇرەگىڭنىڭ ءتورى – ارمان، الەگى.

ماڭعازدانىپ مۇزداي بولىپ قاتقانشا،

توقالى بول قازاق جىگىت جار السا.

ءوز كوگىڭدە بۇلىت بولىپ قالقىعىن،

وزگە اسپاندا ايداي ەنىپ باتقانشا.

شاقىرسا دا قيىر شىعىس، قيىر شىڭ،

سەن ەلىڭنىڭ ەت بولشەگى ءتۇيىرسىڭ،

ۇلتى ۇلى رۋحى بيىك ەلىمنىڭ

قازاق قىزى قازاعىما بۇيىرسىن!

جاسمين اشيموۆا