كەتتىم اقىر قوش ەندى وسكەن قالا، ساعان قاراي جۇگىرمەن وكپەمدى الا. ەشتەڭە دە المايمىن ەندى سەنەن، قالعانى ەستە ۇمتىلماس ساتتەر عانا... كەرۋەن- بازار جۇك ارتقان تۇيەسىنە، ساتۋشىنىڭ جىعىلماي جۇيەسىنە. جۇرەك سەنىڭ تابام دەپ قالاۋىڭدى، قانشا زاتتى قايتاردىم يەسىنە... بولماس تاعدىر جازباسا جانىڭا قۇت، بۇيىرماس جان كەلمەيدى سارىلا كۇت. مەن قايتارعان زاتتاردى باسقا جاندار، كەزەكپەنەن اكەتتى قاعىپ الىپ.... قالاعانىم قولىما ىلىنبەدى، باسقا جاننىڭ قاسىندا كۇلىمدەدى. كۇن باتىستى بەتكە الىپ ءجۇرىپ كەتتىم، كەرۋەنگە ىلەسىپ ىڭىردەگى.... شيەلەردىڭ گۇلدەرى ەسىمدى الىپ، ب ا ق ىشىنە توقتادى كوشىم بارىپ. جۇرەگىم جوق كەۋدەمدە دەيسىڭ ماعان، الەمىمە الاڭسىز توسىن بارىپ. "ءمانى بولماي ءومىردىڭ سەن كەتكەلى، ءبىر ساعىنىش جانىمدى شەڭبەكتەدى. جۇرەگىمدى كەتكەنسىڭ ۇرلاپ الىپ، ءوز قولىڭمەن بەر دەيسىڭ ەمدەپ مەنى" بولماپ ەدىم مەن قارسى تالعامىڭا، جەتتى عوي دەپ ءجۇرۋشى ەم ارمانىنا. سەن دەگەندە بۇلقىناد مىناۋ جۇرەك، مەندە كەتىپ شىنىمەن قالعانى ما؟ تۇسە بەردىڭ نەسىنە ءجيى ەسىمە، سول سەزىمنىڭ باس ۇرعام كيەسىنە. كوكىرەگىمنەن ايلانىپ شىقپاي قويدى، قايتارايىن دەپ ەدىم يەسىنە... ەندى قايت دەيسىڭ ماعان؟!!
قاي جەردە تۇراسىز دەيسىڭكوشەسى الىپپەن اتالاتۇعىن، باقتارى گۇلمەن جاساناتۇعىن. قىرانى كوككە كوتەرىلەردە، الاتاۋ قارتتان باتا الاتۇعىن. ءجۇزىمدى جەلگە سۇيدىرمەيىن دەپ، ءتانىمدى كۇنگە كۇيدىرمەيىن دەپ. اينەكتەرىمدى جاپىراق جاپقان، قاباتتاپ لىپا كيدىرمەيىن دەپ. قىزدارى سۇلۋ كوزى جايناعان، عاشىق بولماسقا سەنى قويماعان. بىرەۋدىڭ جانىپ باقىت جۇلدىزى، بىرەۋدىڭ قاڭعىپ سورى قايناعان. قاربالاس تىرلىك سانادا كۇمان، بىرەسە جاڭبىر بىرەسە تۇمان. جاعاسى جايلاۋ ەتەگى شاھار، الماتى دەيتىن قالادا تۇرام. جىر جازىپ تاۋسام سيانىڭ ءبارىن، قاعازعا ويدىڭ جيامىن ءنارىن. ءبىر ازاماتتىڭ الاقانىندامىن، ءبىراز جىگىتتىڭ قيالىندامىن....
كەشىر ۋاقىتكەشىر ۋاقىت وتكەنىڭ قاراماي، قايىرىلماي كەتكەنىڭە قاراماي. مەن ونى ءالى بالايدى ەكەم وزىمە، داستۇرلەردىڭ شەكتەۋىنە قاراماي. ەكەۋمىزدە بولعان ەمەس كەلىسىم، قۇر سۇلدەرىم كەزىپ كەلەد ەل ءىشىن. سول ءبىر جاندى جولىقتىرعان مەزەتتە، توقتاپ قالعان سياقتىسىڭ مەن ءۇشىن. جۇرەگىمدە سەزىم سالعان ءىز قالدى، ساعىنىش بوپ سارايىمدا كۇز قالدى. اي كۇزەتكەن تەرەزەمدى ءتۇن قالدى، ءبىر اق كۇندە مۇڭعا ورانعان قىز قالدى. سونان بەرى ەلەسى ونىڭ بيلەدى، كوز جانارى جۇرەگىمدى تۇيرەدى. ۋاقىتتىڭ توقتاۋىنا ىلەسىپ، بۇرىمىم دا وسپەي قالدى سيرەدى... نەگە عانا سول ەلەسكە ەرەمىن، قايىرىلماسىن سەزسەم داعى كەمەنىڭ. سول ءبىر جان كەپ تارتقانىنشا ءوولىمنان، كەشىر ۋاقىت سەنىڭ دە جوق كەرەگىڭ.....
قىرسىعادى ەكەممازاسىز ويلار سەن كەلسەڭ ساپ تىنادى ەكەن، قاسىما مەنىڭ كىدىرىپ ب ا ق تۇرادى ەكەن. اۋرە بولىپ نەسىنە كەلدىڭ دەگەنمەن، كوڭىلىم سەنى كورگەندى جاقتىرادى ەكەن. قاربالاسپىن دەپ سىلتاۋدى ماڭايلايدى ەكەم، ءبىر جۇرگەن كۇندى ەسكە الىپ سان ويلايدى ەكەم. كەلمەيتىنىڭدى ىشىمنەن سەزىپ تۇرسام دا، سەن جاقتان كەلگەن كولىككە قارايلايدى ەكەم... سەن ءۇشىن قيىن بەلەستەن اسا الادى ەكەم، سوندا دا ءبارىن جاسىرىپ قاسارادى ەكەم. وڭاشا قالعىڭ كەلگەنىن ءبىلىپ تۇرسام دا، توپتاسقان جاننىڭ ىشىنە اپارادى ەكەم. ...كورمەسە كۇندى گۇل مۇڭعا تۇنشىعادى ەكەن، تۇنشىعادى ەكەن، تۇنشىققان گۇل سىنادى ەكەن. شىدامىم ءبىتتى قىرسىعا قويماسپىن دەۋشى ەم، قىرسىعادى ەكەم ءبارى ءبىر، قىرسىعادى ەكەم... .جاڭبىر كەشتىم سول ءبىر وتتىڭ سەن دە كوردىڭ اپتابىن، جانعان وتتى جان سارايعا ساقتادىڭ، نەگە ماعان كىنانى ءۇيىپ توكپەدىڭ، نەگە سەننەن تارىداي ءمىن تاپپادىم؟ جاڭبىر كەشتىم. شىعا المادىڭ شاتىر اپ، سەنى كۇتتىم جان سەكىلدى ەم اقىماق. كۇزگى باقتىڭ جۇرت جينادى جەمىسىن، ەكەۋمىزگە بۇيىرعانى جاپىراق. سەلت ەتكىزبەي ءىشىپ- جەگەن كوزدەر تۇك، (ولارعا دا ايتىلدى سان سوزدەر تىك) نازارىڭدى سەن بۇرعاندا باسقاعا، اۋەنىمدى مەن دە ايتتىم وزگەرتىپ. باسقا تاۋدىڭ ۇناتقاندا بالاسىن، باسقا جاققا قاعىلعاندا قاناتىم. سەزىپ تۇرىپ، سەزبگەندەي ءتىل قاتىپ، ەستىپ تۇرىپ ەستىمەگەن بولاسىڭ. قوشتاسىپ ەم. بىلسەم دەدىڭ سەبەبىن، مەندە قالىپ قوياد دەدىم نەگە مۇڭ. ونسىز داعى جىراقتا ەدىڭ نەگە ولاي، ايتقانىمدى تۇسىنە الماي كەلەمىن. ءوزىڭ جاققا باستامايدى جول كىلەڭ، امالسىزدان كوكجيەككە تەلمىرەم. سول سەزىمدى سۋىتار ءسوز ەستۋگە، نە ىستەسەم بولار ەكەن ەندى مەن!!
ەركە ولەڭنەسىنە جانباس كەزدە ورتەنەمىن، بەينەتپەن اق قاعازعا تەر توگەمىن. سەن ءۇشىن عۇمىر كەشتىم قاق ءبولىنىپ، باسىما شىعىپ كەتكەن ەركە ولەڭىم. اربالىپ ماگنيتتەي جىر كۇشىنە، سىر اشپاي سەننەن باسقا ءبىر كىسىگە. مەن قىزىقتىم ۇيقاستىڭ ورنەگىنە، قىز قىزىقسا كيىمنىڭ ۇلگىسىنە. قالماي قويعان قاسىمنان جاناسالاپ، الا المادىڭ جەل سوزدەن اراشالاپ. ءوزىڭ بيلەپ ەركىمدى العان كەزدە، ءجۇردى وزگەلەر سىرتىمنان تاماشالاپ. قوسىلماي اۋەنىنە ساۋىق، تويدىڭ، قاسىندا مۇڭى باردىڭ قالىپ قويدىم. سەن ماعان ءبىر سەزىمدى جىرلاتتىرىپ، جالعاستىرا بەرگەندە.... جاۋىپ قويدىڭ. باسقاعا، ءسىرا سەندەي قانىقپاسپىن، سەنىمەن بىرگە ەسەيدىم، قالىپتاستىم. سەن مەنى ءبىر ارمانعا تالپىندىرىپ، جەتەمىن دەي بەرگەندە..... الىپ قاشتىڭ! دەگەن ەم باقىتىمنان كەشىكپەسپىن، ساعىنىش جايلاۋىنا كوشىپ كەتتىڭ. جانداردىڭ مەنى كۇتكەن اراسىندا، قالسام دەپ ەم... تاعى دا ءوتىپ كەتتىڭ. جولىققاندا وزىڭمەن ءمولدىر ەدىم، ودان بەتەر جىر جازىپ مولدىرەدىم. سەزىمى تىم سەكەمشىل ادام تۇگىل، اعاشقا دا، قۇسقا دا.... ەلجىرەدىم. كوردىم بىرگە سەنىمەن جەل وكپەگىن، ءتۇسىپ الىپ الدىڭا دەدەكتەدىم. موينىما العاش ەركەلەپ اسىلعاندا، قايتارىپ جىبەرۋىم كەرەك پە ەدى؟ ەركە ولەڭ!! ............................................ كەيدە ءومىردى شەكەردەن دە ءتاتتى ەتتىڭ، كەيدە مۇڭدى جاستاندىردىڭ، جاس توكتىم. كەيدە ويدىڭ شۇڭەتىنە باتىرىپ، كەيدە اپپاق بۇلت ۇستىنە اپ كەتتىڭ. كىنا سىندى تۇيمەدەي سىر جاسىرسام، ساعان ايتتىم قۋانسام دا اھ ۇرسام. ءسوز پاتشاسى قادىرىڭە جەتە الماي، كەشىرە گور وڭدى- سولدى ساپىرسام!!
وزىڭە ءتان گۇل ەدىموزىڭە ءتان گۇل ەدىم قىردا كۇلگەن، تۇلپار ءمىنىپ جان بولساڭ مىرزا جۇرگەن. قوس داۋىسپەن شىرقايىق اسپانداتىپ، مەن ءبىر ءاننىڭ ءسوزى ەدىم، ىرعاعىم ەڭ. قۋانىشتان بوركىڭدى اسپانعا اتىپ، قايىرماسىن شىرقاي ءتۇس اسپانداتىپ. ءوزىڭ جوقتا سول ءاندى جالعىز ايتىپ، ساعىنىشتان وتىرام جاس پارلاتىپ. كۇيدى كەۋدەم قويعانداي جالىن جۇتىپ، تۇسىنە الماس وزگەلەر ءقالىمدى تۇك، وسى ءاندى ەكەۋمىز شىرقاعانداي، ايتا المايدى باسقا ەشكىم تامىلجىتىپ. سول باياعى ءوز سەرتىم، ءوز رەڭىم، تاۋسىلمايتىن سەن ءۇشىن ءتوزىم ەدىم. سىڭعىرلاعان سۇپ-سۇلۋ سەزىم ەدىڭ، نە بولارىن بىلمەيمىن كەزىگەر كۇن......
قالسام بولعانىەرتەمە كەش ءبىر ايتار ارمان ءانىمسىڭ، ءۇمىتىمدى ۇزىلگەن جالعاعانىمسىڭ. كوكتەم سىيلار كوڭىلگە شاتتىق كۇلكىمسىڭ، ءجيى تارتقان سەن مەنىڭ وڭ قاباعىمسىڭ، جانىم! كوڭىلىڭدى قاتتى ايتىپ قايتارماعانمىن، سوقسا داعى سان داۋىل شايقالماعانمىن. بۇلدىرگەنشە اعاتىن ەلجىرەپ تۇرىپ، قانداي جاقسى ويىمنىڭ ايتا الماعانىم، ءبارىن.... جاپىراقتار جانىما ءدىرىل قوسادى، ەسىمىڭدى ەسكە السام مۇڭىم قاشادى. كۇرەڭىتىپ سەنى ويلاپ كۇنىم باتادى، جاقسى تۇسكە ەلىتىپ كۇلىپ اتادى، تاڭىم. كەسكىنىڭە قارايمىن ويلانىپ قالعان، مەنىڭ قىمبات مۇلكىمە ايلانىپ بولعان. كەتەم دەسەم قولىمدى جىبەرە سالما، ءبىر سەزىمگە جۇرەگىم بايلانىپ قالعان، بارىم. وسى ەكەن جۇرەكتىڭ ارقاندالعانى، ءبىر ەلەستىڭ جانىما قالقان بولعانى. كەزدەسپەسەڭ كەزدەسپە قيىن ءسات قوي ول، سەزىمىمنىڭ ىشىندە قالسام بولعانى. جالىن!! ................................................. قالا بەردىڭ جان سارايىن مەكەندەپ، اۋرەلەندىم بوسقا ۇمىتىپ كەتەم دەپ، كورگەندە العاش كۇيىپ كەتتى جۇرەگىم، ەرتە نەگە جولىقپادىڭ ەكەن دەپ! ساعان قاراي بۇرىلدىم دا، قايران قاپ، قايتا مەنى تاپقانداي ەد تايعان ب ا ق. از كىدىرمەي قالىپ قويدىڭ نەسىنە، كەتە بەرمەي باعىتىڭمەن سايرانداپ. كوكتەن ەمەس جەردەن ساۋلە شاشىلدى، كەۋدەمدە ءبىر تولقىن تۋباسىلدى. قاتارلاسىپ بىرگە نەسىن ءجۇردىڭ سەن، ءبىر قامشىلاپ ءوتىپ كەتپەي اتىڭدى؟ ءوتىپ كەتشى! تۇلپارىڭدى قامشىلاپ. ءور تۇلعاڭدى توبىرلاردان ارشىپ اپ، كوزىڭدەگى كورمەي قالسام مۇڭدى مەن، قالا بەرسەم مونشاقتارىم تامشىلاپ.....
ءتۇن- شىمىلدىقءتۇن- شىمىلدىقتىڭ ىشىندە بىزدەر تىلدەستىك جۇلدىزدار اناۋ تۇسكيگىزدەگى مونشاقتار. جاقىن عىپ ءبىتتى جانىمىزداعى ۇندەستىك تۇمار عىپ ايدى ايتاتىن سىرىڭ بولسا اقتار. عارىشتان كەلگەن شارپىدى جىلۋ دەنەمدى، زىمىراپ وتەر شاقتارىم مىناۋ كەڭەسكەن. سەنەسىڭ تۇنگە، جولدايسىڭ ىستىق سالەمدى، جارتىسى جولدا شاشىلىپ قالار دەمەستەن. شۋلاعان سوزدەر. سۇقتانعان كوزدەر، جوق ءبارى، دەم الا تۇرسىن بىزدەر ءۇشىن دە سول تىنىش. الىستاعى تاۋ جىلجىپ كەلگەندەي قاسىڭا. تەك سەن بولعان سوڭ بيلەمەس مەنى قورقىنىش. جالتارعىم كەلىپ جالت بەرىپ كوردىم قانشا رەت، كەش بولسا داعى سەزىمنىڭ سىرىن ۇعىندىق. كۇتەدى ءبىزدى سىرلاسىپ تاعى قالسا دەپ، ۇكىلى ءۇمىت تاعىنعان الىپ شىمىلدىق....
