9-10 جاستار شاماسىنداعى جەتىم بالا بازاردا اربا ايداپ كۇنەلتەدى. بىردە ول ارباسىن ايداپ، ارىن اقشاعا ايىرباستايتىن ايەلدەر ءۇيىنىڭ جانىنان ءوتىپ بارا جاتادى دا الدىنان جولىققان ءبىر ادامنان: «اعا، مىنا جەردە ادامدار نە ىستەيدى؟» – دەپ سۇراپتى.
ول كىسى: «بۇل جەر ايەل ادامداردى اقشامەن ساتىپ الاتىن جەر» – دەپ جاۋاپ بەرىپتى. بالا: «ااا، سولاي ما، ايەل ادامدى قانشا اقشاعا ساتىپ الۋعا بولادى، بىلمەيسىز بە؟» – دەپ قايتالاپ سۇراعاندا الگى ادام ساسقالاقتاپ: «بىلمەيمىن، وتە كوپ اقشا قاجەت بولۋى كەرەك، ويتكەنى بۇل جەردە كوبىنەسە بايلار جۇرەدى عوي»، – دەپتى دە تەز-تەز باسىپ ۇزاپ كەتىپتى.
سول كۇننەن باستاپ بالا ءوزى قانشا اش-جالاڭاش جۇرسە دە، كوپ اقشا تابۋ ءۇشىن بارىن سالادى. ايلار بويى اربامەن جۇك تاسىپ، كولىك جۋىپ، وتىرا قالىپ ەلدىڭ ەتىگىن مايلاپ، ساعىز ساتىپ، ول تۇگىلى سۋىقتا دالادا تۇرىپ ءان دە ايتىپ دەگەندەيىن تاپقان اقشاسىن جuناي بەرىپتى. ونىڭ ايانباي ەڭبەك ەتىپ، ماڭداي تەرىمەن تاپقان قاراجاتى ءوزى ءۇشىن اسا قىمبات ەدى. وسىلايشا بالا ءبىرشاما اقشا جuناقتاپ العان سوڭ الگىندەگى ايەلدەر ساتىلاتىن جەرگە بارىپتى. سوسىن «ەڭ ادەمىسىن تاڭداپ ساتىپ الامىن» دەپ ويلاپ تۇرىپتى دا كوزگە جىلى كورىنەتىن، سارعىش شاشتى سۇلۋ ايەلگە جاقىنداپ كەلىپ، كوزى جاساۋراپ بىلاي دەگەن ەكەن:
«اپاي، مەن كوپ اقشا جuناپ، ءسىزدى ساتىپ الۋعا كەلدىم. مەنىڭ قاتارلاستارىمنىڭ بارلىعىنىڭ دا اناسى بار. ال مەندە انا جوق. مەن انامنىڭ ءتۇرىن ەشقاشان كورمەپپىن! «اناشىم!» دەپ ەشقاشان ەشكىمدى اتاپ كورمەدىم. ءبىراق مەن انامدى الەمدەگى ەڭ سۇلۋ ايەل بولعان دەپ ويلايمىن. ءسىز دە وتە سۇلۋسىز. بىرنەشە اي بۇرىن مەن وسى ماڭنان ءوتىپ بارا جاتىپ بۇل جەردەن ايەل ادامدى اقشاعا ساتىپ الۋعا بولادى دەپ ەستىدىم. سوسىن قۋانعانىم سونداي، مەن ءوز انامنىڭ بولعانىن سونداي تىلەيمىن. سول ءۇشىن اي بويى ۇيقى-كۇلكىسىز جۇمىس ىستەپ اقشا جuنادىم. وزىمە انا تاۋىپ السام باسقاسى تۇك تە ەمەس دەپ ءوزىمدى جۇباتىپ كەلدىم. ءسىز ماعان انا بولىڭىزشى. مەن باسقا بالالارعا ۇقساپ انانى-مىنانى اپەر دەپ مازاڭىزدى المايمىن. ءسىزدى رەنجىتپەيمىن، اشۋلاندىرمايمىن، جاقسى بالا بولا الامىن. وتىنەمىن، ماعان تەك قانا انا كەرەك، ەگەر بۇل اقشامدى از دەسەڭىز مەن تاعى دا جۇمىس ىستەپ، كوپ اقشا تاۋىپ سىزگە اكەلەيىن»، – دەپتى.
بالانىڭ ءسوزىن جىلاپ تۇرىپ تىڭداعان الگى جاس ايەل جەتىمنىڭ ماڭدايىنان سuپاپ، سولىعىن باسا الماي: «بالام، الەمدە ساتىپ الۋعا بولمايتىن نارسەلەر دە بولادى. سونىڭ ىشىندە ءبىز اقشاعا انا ساتىپ الا المايمىز… سەن ماعان وتە كوپ نارسە ءتۇسىندىردىڭ، راحمەت، بالام! مەنىڭ سەن سەكىلدى بالام بار، ول ۇيدە كۇتىپ وتىرعان بولار، مەن انامىن، ۇيىمە قايتايىن، بۇل جەرگە ەندى ەشقاشان قايتا اينالىپ كەلمەسپىن. ەشكىم دە انا دەگەن ادامدى ەش جەردەن اقشاعا ساتىپ الا المايتىنىن ءتۇسىندىم. سەن ماعان ءوز ءقادىرىمدى ءتۇسىندىردىڭ، راحمەت ساعان»، – دەپ بالانى قۇشاقتاپ ءسۇيىپتى دە بەتىن باسىپ جىلاعان كۇيى ۇيىنە قاراي جونەلىپتى…
Zamana.kz سايتىنىڭ جازباسىنان
