الماتى. ۆوكزال. اۆتوبۋس.

قازۇۋ-دا ءبىتىپ ساباقتار،
بارلىعى قايتتى اۋىلعا.
شەرىڭدى ولەڭ ال اقتار،
جۇرەگى عاشىق قاۋىمعا.

كەشتەردە سالقىن، سايالى،
كەزدەسۋشى ەك جاسىرىن
قايتۋدىڭ كۇنى تايادى،
ساعان دا قالقام، اسىلىم.

جۇگىڭدى بۋىپ، جيناقتاپ،
دايىندىق قىلدىڭ ساپارعا.
قاعازدىڭ بەتىن شيماقتاپ،
حات جازدىم ساعان جاتاردا.

جازعانىم شىقپاي كوڭىلدەن،
قالعان ەم ساعان ۇسىنباي.
الماتى الىپ وڭىردەن،
كەتپەكسىڭ جىلدىڭ قۇسىنداي.

سايرانعا بارىپ كۇن بۇرىن،
ءوزىم العانمىن بيلەتتى.
«بيلەت» دەگەن بۇل قۇرعىرىڭ،
بۇگىن كەپ جاندى كۇيرەتتى.

كەش باتتى، ۋاقىت جەتتى كەپ،
ۆوكزالعا كەلدىم جۇگىرىپ.
جۇرەگىمدە جوق كوپ تىلەك،
كەتپەسە دەگەن ءبىر ءۇمىت.

اپكەڭ مەن جەزدەڭ جانىڭا،
ەرىپ كەلگەن ەد قالىسپاي.
جاقىنداي الماي ماڭىڭا،
كەۋدەنى جارىپ، جان ۇشتى-اي.

كەزدەستىك سوندا تىعىلىپ،
جەرلەردە الىس، كوز كورمەس.
ساقتادىم ويعا ۇعىنىپ،
بەينەڭدى بوتام وزگەرمەس.

سەكۋندتتار ساناپ، كەتەردە
قوشتاسۋ بارىن ءدوپ تۇيدىك.
ءبىر جازعا، جانىم، جەتەر مە؟
ءوزىڭدى قۇشقان ءتورت مينۋت.

اۆتوبۋس كەلىپ ورنىنا،
جىگەردى مەندىك جاسىتتى.
بىلمەيمىن، بالكىم توڭدى ما،
سومكەلەر سوندا اسىقتى.

ماڭدايدان ءسۇيىپ بەس رەت،
شىعارىپ سالدىم ءوزىڭدى.
بايقادىم، ءبىراق كەشىرەك،
جاس جاپقان ەكەن كوزىڭدى.

ەشقاشان شىقپاس ويىڭنان،
كۇتىپ تۇر سەنى اق قونىس.
ءۇش ايعا ءبىزدى ايىرعان،
الماتى. ۆوكزال. اۆتوبۋس.