بارلىق مۇقتاجدىق وسى كۇنى قازاقتىڭ باسىندا: مۇندا جەر جوق، مۇندا عىلىم جوق، مۇندا ونەر جوق. وسىنداي وزدەرى مۇقتاج، وزدەرىنىڭ جانە بۇل مۇقتاجدىقپەن ىستەرى جوق، راحات، ەش نارسە ويلامايدى. ويلاماعانسىن جارلىق دا، ناداندىق دا بىلىنبەيدى.
تۇسىنىسەلىكشى، وسى مۇقتاجدى قايعىرتۋ كىمنىڭ مىندەتى؟! ءار كىمنىڭ وزىنە مىندەت پە: بولماسا بۇ حالىقتىڭ دا مۇنداي مىندەتتى الۋعا لايىقتى ادامدار بار ما؟!.
مەنىڭشە، بۇل مىندەت – شارۋانىڭ مىندەتى ەمەس، بۇل مىندەت – باس ادامداردىڭ مىندەتى، مۇسىلمانشا بولسىن، ورىسشا بولسىن وقىعان ادامداردىڭ مىندەتى.
تاۋاريحقا قاراساڭىز، حالىق باستان بۇزىلادى، باستان تۇزەلەدى ەكەن، ءدۇنيادا ءوزى وزىنەن قارادان قاراپ تۇزەلىپ ىلگەرى كەتكەن حالىق جوق. ءبارى دە باس ادامدارىنىڭ باسشىلىق ەتىپ، حالقىن قىزعاندىقپەن ىلگەرى كەتكەن.
وڭعان حالىق ايتادى؛ «بالاسى ۋاقىتىندا اتاسى مەنەن اناسىنىڭ بالاسى، باليع بولىپ بولعانسىن حالقىنىڭ بالاسى، وتاننىڭ بالاسى» دەپ.
حالىقتىڭ بالاسى قانشا بولسا دا بار، مۇندا شەك جوق. تەك ءبىرىن ءبىرى كورە الماي، بىلە الماي ءجۇر.
وۋ، حالىقتىڭ بالاسى، وتاننىڭ بالاسى! قانشا بولساڭىز دا، اللا ريزا بولسىن، كورىنىپ شىعىڭىزشى! كورىنىپ شىققانىڭىز سول بولسىن، اتى-جوندەرىڭىزدى جازىپ، «قازاقستانعا» جىبەرىڭىز.
كۇتىپ قالۋشى «قازاقستان»
"قازاقستان" گازەتى، №1 (3) 15 قاراشا، 1911 جىل، ورال قالاسى
ۇسىنعان: گۇلىم جاقان
پىكىر قالدىرۋ