Kúzdiń janǵa jaıly bir kúni Qoja baýdaǵy jańǵaq aǵashyn saıalap jatyr edi. Tóbesinen samsap turǵan barmaqtaı-barmaqtaı qoshqyl jańǵaqtarǵa kózi túskende, kókeıine bir oı keldi. Qol sozym jerde dúńkıip-dúńkıip jatqan asqabaqtar da oıyna oı qosty. «Iapyraı-aý!» dedi, «O, Jaratqan Iem, qudyretińe shek joq qoı. Biraq keı isterińe túsinbeımin. Mine, munsha alyp aǵashqa ózine shaq emes, tıtimdeı-tıtimdeı jemis ilip qoıasyń. Áne, jip-jińishke shópke laqtaı-laqtaı asqabaq baılap qoıasyń. Túk te sáıkesip tur deı almaımyn...». Qoja óz oıynyń tizginen bos jibergeni sondaı, tereńdep qıal teńizine batyp, sharyqtap túpsiz kókke ushyp ketti...

Bir mezgilde mańdaıyna taq ete túsken qatty zattan Qoja selk etip shoshyp ketip, basyp kótere qaldy! Ne boldy? Qarasa, tóbesine tónip turǵan jańǵaqtardyń biri úzilip, dál oń qabaǵyna kelip tıgen eken. Oryny kádimgideı shymyrlap aýyryp qaldy. Osy sátte Qoja tereń oılanyp baryp, basyn ary-beri shaıqaı: «O, Jaratqan Iem! Netken kemelsiń! Eger baǵanaǵy men oılaǵandaı jańǵaqtyń ornynda asqabaq turǵan bolsa, ne bolar em?! Basym bas emes, tabanda shelpek bolar edi ǵoı, oıbaı! Kúpirligimdi keshire kór!» - depti.

Usynǵan: Maqpal Sembaı