تابيعين عالىمدارىنان كۋفا قازىسى ءابۋ بۋردا ءال-اشعاري بىلاي دەيدى:

ءبىر كۇنى ءماديناعا باردىم. ساحابالاردان ابدۋللاھ يبن ومار مەنى زيارات ەتە كەلدى دە:

– سەنى نە ءۇشىن زيارات ەتكەنىمدى بىلەسىڭ بە؟ – دەپ سۇرادى.

– جوق، بىلمەدىم، – دەدىم. سوندا ابدۋللاھ يبن ومار:

– مەن پايعامبارىمىزدىڭ (س.ع.س)  «اكەسىن قابىرىندە زيارات ەتۋدى قالاعان جان اكەسىنىڭ ولىمىنەن كەيىن ونىڭ دوستارىن زيارات ەتسىن» دەگەنىن ەستىدىم. مەنىڭ اكەم ومار مەن سەنىڭ اكەڭ ءابۋ مۇسا ءال-اشعاري باۋىر ءارى دوس ەدى. سول سەبەپتى بۇل دوستىقتى جانداندىرۋدى قالادىم، – دەدى (ءابۋ يا’ءلا ءال-ماۋسيلي، ءمۋسناد).

ابدۋللاھ بين وماردىڭ بۇل جاقسى ادەتىنە قاتىستى تابيعين عالىمدارىنان ابدۋللاھ يبن ديناردان دا مىنانداي حابار جەتكەن:

ءبىر كۇنى يبن ومار قاجىلىق عيباداتىن اتقارۋ ءۇشىن مەككەگە جولعا شىقتى. جانىندا تۇيەگە مىنۋدەن شارشاعاندا دەمالۋ ءۇشىن مىنەتىن ءبىر ەسەگى جانە باسىندا سالدەسى بار ەدى. بىردە يبن ومار ەسەگىنە ءمىنىپ كەلە جاتقاندا ءبىر باداۋيگە كەزىكتى. الگىگە سالەم بەرگەن سوڭ:

– سەن پالەنشە ۇلى تۇگەنشە ەمەسسىڭ بە؟ – دەپ سۇرادى. ءباداۋي:

– ءيا، – دەپ جاۋاپ بەرىپ ەدى، ابدۋللاھ يبن ومار استىنداعى ەسەگىن باداۋيگە ۇستاتا سالىپ:

– ال دا مىنانى ءمىن، – دەدى. سوسىن باسىنداعى سالدەسىن دە:

– مىنانى دا كيىپ ال، – دەپ شەشىپ بەردى. ءباداۋي باسىنا سالدەسىن كيىپ، ەسەگىن ءمىنىپ كەتكەن سوڭ، قاسىنداعى دوستارى يبن ومارعا:

– بۇل يگىلىگىڭ قۇدايدان قايتسىن! ءبىراق، بۇل ادام ءباداۋي. باداۋيلەر ازعا قاناعات قىلادى. استىڭداعى ەسەكتى، باسىڭداعى سالدەنى بۇعان بوسقا بەردىڭ، – دەيدى. سوندا يبن ومار:

– مەن پايعامبارىمىزدىڭ (س.ع.س): «يگىلىكتىڭ ەڭ قۇندىسى ادامنىڭ اكەسى ولگەن سوڭ اكەسىنىڭ دوسىنىڭ وتباسىنا قىلعان قامقورلىعى»، – دەگەنىن ەستىدىم. بۇل ادامنىڭ اكەسى اكەم وماردىڭ دوسى ەدى، – دەدى (ءمۇسليم، ءابۋ ءداۋىت، تيرميزي، احماد بين حانبال).

دەرەككوز: ihsan.kz.