مەنىڭ اتىم - نۇرلان. جاسىم 7-دە. مەن ءوزىمنىڭ انام - جانسايانى جانە اكەم - اسقاردى قاتتى جاقسى كورەم.
شىنىمدى ايتسام جاقسى كورەم، ءبىراق كەيدە ولاردان قاتتى قورقامىن. ولار مەنى ۇنەمى ۇرادى، سوققىعا جىعادى. نەگە ۇراتىنىن بىلمەيمىن؟ ەشقانداي جازىعىم بولماسا دا مەنى ۇرا بەرەدى...
تاڭ اتا سالىسىمەن ۇيقىمنان ويانىپ، مەكتەپكە باردىم. مەن جاقسى وقيتىنمىن، سىنىپ جەتەكشىم، ياعني جۇلدىز اپاي، مەنى وتە جاقسى كورەتىن. ال مەن بارلىق سىنىپتاستارىمدى جاقسى كورەتىنمىن. بىلەسىز بە؟ مەنىڭ دوسىم جوق.. قوڭىراۋ ۋاقىتىندا، مەن سىنىپتا وتىرامىن دا، قارىنداشپەن سۋرەت سالامىن. ەشكىم مەنىمەن دوس بولعىسى كەلمەيدى. مەن سىنىپتاستارىمنىڭ جانىنا بارىپ، ولارمەن ويناعىم كەلەدى. ءبىراق ولاردىڭ بارلىعى دا مەنى يتەرىپ تاستاپ: "جوعال بار! سەنىڭ ءتۇرىڭ جامان!" دەيدى..
بىلەسىز بە، ولار مەنى نەگە "ءتۇرىڭ جامان" دەيتىنىن؟ سەبەبى، مەنىڭ بەتىمدە ۇلكەن تىرتىق بولاتىن. اكەم مەنى قاتتى ۇرعان كەزدە بەتىم جارالانىپ، سول تىرتىق بەتىمنەن كەتپەي قويدى.
مەن ول سوزگە رەنجىمەيمىن، سەبەبى ولاردى جاقسى كورەمىن..
ءدال وسى كۇنى، ساباقتان شىعا سالىسىمەن ۇيگە كەلدىم. ۇيگە كەلىپ، ەسكى كيىمدەرىمدى كيىپ دالاعا شىقتىم. دالا - اياز! قاقاعان قىس! كۇننىڭ سۋىعىنان قاتتى توڭىپ، ءالىم قۇرىپ زورعا ءجۇردىم.. ءسويتىپ جۇرگەنىمدە، ارتقى جاقتان بىرنەشە بالا كەلىپ، مەنى ۇرىپ-سوعىپ، جەرگە قۇلاتىپ، تەپكىلەي باستادى. ولاردىڭ ءبىرى: "سەنىڭ ءتۇرىڭ وتە جامان! سەنىڭ ءتۇرىڭ قورقىنىشتى! سەن ەشكىمگە كەرەك ەمەسسىڭ.. قاڭعىباس!" دەگەنىن ەستىپ قالدىم..
مەن قاتتى جىلادىم.. ولاردىڭ ۇرعانىنا نەمەسە توڭعانىم ءۇشىن ەمەس، دوستارىم بولماعانى ءۇشىن جىلادىم.. ال مەن ولاردى سوندا دا جاقسى كورەمىن..
ۇيگە جىلاپ كەلدىم. سىرتقى بەينەمدى كورىپ، اناشىم شاشىمنان قىسىپ ۇستاپ، ونى تارتقىلاپ ايقايلاي باستادى:
- قايدا بولدىڭ، وڭباعان؟! مىنا ءتۇرىڭ نە؟! اقىماقسىڭ عوي سەن! تاماق ىشەمىن دەپ ويلاما! بولمەڭە جوعال!
مەن ۇندەمەي ءوز بولمەمە بارىپ، تىنىش وتىردىم. مەن تاياق جەپ ۇيرەنىپ قالدىم.. ءۇستى-باسىم ىلعال بولىپ، قارنىم اشىپ وتىرىپ، سول جەردە ۇيىقتاپ كەتىپپىن..
وسى جاعدايلاردان سوڭ ساباعىم ناشارلاپ كەتتى.. تۇك تۇسىنبەيتىنمىن. بۇل ءۇشىن اكەم مەنى تالاي ۇراتىن ەدى. ءبىر كۇنى ول مەنىڭ الاقانىمدى بالعامەن ۇردى. اۋىر سوققىدان بارماقتارىم قيمىلدامايتىن بولدى..
سىنىپتاستارىم ودان دا بەتەر مازاق ەتەتىن بولدى..
كۇندەر ءوتىپ جاتتى.. ءبىر كۇنى مەنىڭ جۇرەگىم قاتتى شانشىپ، اۋىرىپ قالدى.. اكەم مەن انام، سول باياعىشا ەشتەڭە ىستەمەدى.. تۇندە نە قالايتىنىمدى بىلەسىز بە؟؟! جۇرەگىم اۋىرماعانىن قالاپ، جىلايتىنمىن.. ءبىراق بۇل جايلى اكەم مەن اناما ەشتەڭە دەمەيتىنمىن.. ولاردىڭ باسىن اۋىرقىم كەلمەيتىن..
ال ءبىر كۇنى، مەكتەپتە "مەنىڭ ارمانىم" تاقىرىبىنا ارنايى سۋرەت سالۋ كەرەك بولدى.
ءبارى ماشينا، راكەتا جانە قۋىرشاقتار سالىپ جاتتى. ال مەن ولاي ەمەس..
سەبەبى ماعان كەرەگى ولار ەمەس بولاتىن. ماعان كەرەگى قامقور اكەمەن، مەيىرىمدى انا ەدى..
مەن ءتاتۋ-تاتتى وتباسىن قاعاز بەتىنە بەينەلەدىم.. اكەممەن انام جانە قۋانىپ تەننيس ويناپ جۇرگەن كىشكەنتاي بالاقاي.. مەن ول سۋرەتتى سالىپ جاتىپ، ءۇنسىز جىلاپ وتىردىم. سەبەبى، بۇل مەنىڭ ورىندالماس ارمانىم ەمەس پە؟!
سالىنعان سۋرەتتى بۇكىل سىنىپقا كورسەتكەندە، بارلىعى مەنى مازاقتاپ، كۇلكى قىلدى..
مەن تاقتا الدىندا تۇرىپ، سۋرەتىمدى بارلىعىنا كورسەتىپ: "مەنىڭ ارمانىم، ول مەنىڭ - وتباسىم" دەپ ەدىم، بارلىعى كۇلە باستادى..
ال مەن ەشتەڭە دەمەستەن كوزىمنەن جاسىمدى سىرعىتىپ، ءۇنسىز عانا تۇردىم.. "وتىنەمىن، كۇلمەڭىزدەرشى.. بۇل مەنىڭ ارمانىم عوي.. مەنى اكەممەن انام ۇنەمى ۇرادى، جاقسى كورمەيدى.. مازاق ەتپەڭىزدەرشى، وتىنەمىن.. مەنى دە انام ەركەلەتكەنىن، بەتىمنەن ءسۇيىپ، جىلى سوزدەر ايتقانىن قالايمىن.. كۇندە ساباقتان سوڭ، مەكتەپ ءبىر بۇرىشىندا تۇرىپ، سىزدەردى اتا-انالارىڭىز الىپ بارا جاتقانىن كورىپ، قاتتى قىزىعامىن.. ال مەن ەشكىمگە كەرەك ەمەسپىن، مەن ونى جاقسى بىلەمىن.." دەدىم دە قاتتى جىلاپ جىبەردىم.. "بارماقتارىم جاسامايدى، ءتۇرىم ادەمى ەمەس، كيىمدەرىم دە ەسكى-قۇسقى.. ءبىراق، مەنىڭ كىنام نە؟! مەن ءوز اتا-انامدى قاتتى جاقسى كورەمىن جانە ولاردى رەنجىتكىم كەلمەيدى.. وتىنەمىن، ەڭ بولماسا سەندەر مەنى تۇسىنىڭىزدەرشى.."
سىنىپ جەتەكشىم دە جىلاپ جىبەردى.. كوبىسى مەنى تۇسىنگەندەي بولدى، ءبىراق مازاقتاۋىن توقتاتار ەمەس..
ءبىر كۇنى ورىس ءتىلى ساباعىنان 2 الدىم.. ۇيگە بارۋعا قاتتى قورىقتىم.. سەبەبى، انام رەنجيتىن ەدى.. ءبىراق، باسقا بارار جەرىم جوق قوي.. ۇيگە باردىم، انام 2 العانىمدى ءبىلىپ قويدى..
ول مەنىڭ اۋىراتىن بارماقتارىمنان تارتىپ، جەرگە سۇيرەپ قۇلاتتى.. باسىم ۇستەلگە قاتتى ءتيدى.. باسىم قاتتى اۋىرىپ، ەشتەڭە دەمەستەن جاتا قالدىم..
قاتتى سوققى الىپ، ەدەن ۇستىندە جاتتىم.. ورنىمنان تۇرا المادىم.. اياق-قولىم جانسىزدانىپ قالدى.. انام مەنى ۇرىپ-سوعىپ سىرتقا شىعىپ كەتىپتى.
انام دالادان كەلە سالىپ:
"- سەنى قانشا جىل وسىردىك. ال سەن ەڭ بولماسا ساباقتى دۇرىس وقي المايسىڭ! وڭباعان! ءقازىر اكەڭ كەلسىن، سازايىڭدى بەرەدى! مەن سەنى ايامايمىن!"
مەن تەك:
"- ماما، وتىنەمىن، اكەمە ايتپاڭىزشى! مەن تۇزەلەمىن! ۋادە بەرەمىن" دەپ ايتىپ ۇلگەردىم.. اكەم كەلدى..
ول دا مەنى قاتتى ۇرىپ سوعىپ، تالدىرىپ تاستادى.. باسقا ەشتەڭە ەسىمدە جوق..
اۋرۋحانادا وياندىم.. الاقانىما قاراسام، بارماقتارىم مۇلدە جوق ەكەن.. تەرەزەدەن قاراپ وتىرىپ، جىلاي بەردىم.. جاڭا جىل جاقىنداپ قالعان ەدى.. بالالار ويناپ ءجۇردى.. انالارى ولاردى ەركەلەتىپ، ءسۇيىپ جاتقاندارىن كورىپ، قاتتى قىزىقتىم.. ال مەن انامنىڭ كۇلىمدەپ، مەنى ەركەلەتكەنىن ەشقاشان كورمەگەن ەدىم..
ولار مەنى تەك ۇرىپ-سوعۋدى عانا بىلەتىن ەدى..
سىنىپ جەتەكشىم كەلىپ، جاعدايىمدى سۇراپ، ءبىراز كوڭىلىمدى كوتەردى.. ول مەنىڭ جاقىن دوسىم..
جارتى جىل ءوتتى.. مەن جاقسى وقي باستادىم.. ءبىر كۇنى ۇيدە وتىرىپ، ءىشىپ وتىرعان شايدى توگىپ الدىم.. ولار مەنى تاعى دا ۇرا باستادى..
كەنەتتەن جۇرەگىم اۋىرىپ قالدى. "ماما! ماما! جۇرەگىم اۋىرىپ جاتىر" دەدىم.
ول ءمان بەرەتىن ەمەس..
تاعى دا اۋرۋحاناعا جاتىپ قالدىم.. اتا-انام مۇلدە حابار المايتىن بولدى.. مەن ولاردى كۇتەتىنمىن..
ولار مەنەن باس تارتتى..
ال مەن ولاردى ءالى دە سۇيەمىن! جاقسى كورەمىن!
نۇرلان ەسىمدى بالاقاي اۋىر تراۆمادان كوز جۇمدى..
ونىڭ قولىندا اياقتالماعان وسىنداي ءماتىندى حات تۇرعان ەدى:
"ماماتاي! اكەتاي! وسىنداي بولعانىم ءۇشىن كەشىرىڭدەرشى.. ءتۇرىم جامان بولعانى ءۇشىن.. اقىماق بولعانىم ءۇشىن.. مەنى سۇيمەگەندەرىڭ ءۇشىن كەشىرىڭدەرشى.. كەشىرىڭدەرشى، ءوتىنىپ سۇرايمىن..
مەن سەندەردi رەنجىتكىم كەلمەيدى.. مەنىڭ بار تىلەگىم، انامدى قۇشاقتاپ، ونى جاقسى كورەتىنىمدى ايتقىم كەلەتىن ەدى..
اكە، مەن سەنى دە جاقسى كورەمىن.. قانشا ۇرساڭ دا سەنى جاقسى كورە بەرەمىن.. سەنىمەن فۋتبول، باسكەتبول ويناعىم كەلەتىن ەدى.. قىدىرىپ ءجۇرۋدى قالايتىنمىن..
كىنالى ەكەنىمدى بىلەمىن..
مەن سەندەردى قاتتى سۇيە...."
ارى قاراي جالعاسى جوق ەدى.. ءدال وسى ساتتە بالانىڭ جۇرەگى توقتاعان ەكەن..
بۇل ويدان قۇراستىرىلعان وقيعا ەمەس.. ومىردە بولعان..
جازبا Facebook الەۋمەتتىك جەلىسىنەن الىندى.
پىكىر قالدىرۋ