ۇلتىم مەنىڭ وزگەلەردەن كەم بە ەدى،
دانالىق ءسوز بولعان ءدايىم تەرگەنى.
جارلىق قىلدىڭ: «سويلەڭدەر، – دەپ، – قازاقشا»،
ىسكە اسپاسا، وندا جەرگە كومگەنى.
ءتىل تەڭدىگى تيمەگەن ەل شەرلى ەدى،
شيرەك عاسىر وسى سوزگە شولدەدى.
ايتقان ءسوزىڭ جولدا قالار بولسا ەگەر،
«حاننىڭ ەكى سويلەگەنى – ولگەنى!»
تارقاماعان ءالى داعى بازارى،
ءتىل تاعدىرىن ارقاۋ ەتكەن عازالى،
ايتقان ءسوزدىڭ ارتى قالاي بولار دەپ،
ەل بىتكەننىڭ ساعان اۋدى نازارى.
زامان تۋدى بولاتۇعىن ەرگە سىن،
سۇيرەلەر مە ءازيز باسىڭ تورگە شىن.
جەرگە ءتىرى كومىلۋدى جاۋىڭنىڭ
دەپ تىلەيمىن باسىنا دا بەرمەسىن!
كەنجەعالي قوشىم-نوعاي
