"كەز كەلگەن ەلدىڭ ءداستۇرلى مادەنيەتى مەن ءدىني تانىمى سول ەلدىڭ ۇلتتىق قاسيەتى مەن ۇلتتىق قۇندىلىعى بولىپ تابىلادى. ءبىز سول ۇلتتى ۇلىلىققا باستايتىن داستۇرلىك سيپاتتى ۇمىتپاعان ەل ەدىك. ءالىمساقتان بەرى ءدىن مەن ءداستۇردى ۇيلەستىرىپ ۇيلەسىمدى ءومىر سۇرگەن ونەگەلى ۇلت ەدىك! يمانىمىز بەكەم، امالىمىز نىق بولاتىن. ال بۇگىن شە؟ باسقا – باسقا، بولىنبەگەن ەنشىمىز – داستارقاندى قۇرمەتتەمەۋدى قاي كەزدەن ۇمىتتىق؟ ءدام-تۇزدان اتتاماۋدى بىلەتىن قازاق قۇرانعا ۇيىماۋدى نەگە ەستەن شىعاردى؟
ءبىز – باتا بەرىلمەي اسقا قول سالماۋدى ۇيرەنگەن ءھام ۇلكەن مەكتەپ كورگەن ۇرپاقپىز. اتالارىمىز باتا بەرىپ، الدىمەن سولار استان اۋىز تيگەننەن سوڭ عانا دامگە قول سوزاتىن ەدىك. جاسىنا قاراي تورگە وزدىرىپ جاعىنا قاراي سويلەيتىن قازاقپىز! ءبىراق قاشاننان بەرى قازاق بالاسى، تويدىڭ داستارقانىن بىلاي قويعاندا، قازاعا ارنالعان ءدامدى قۇرمەتتەمەي، قۇران باعىشتالماي تۇرىپ، بىردەن ءدامدى باس سالىپ، ىشىپ-جەۋدى باستايتىن بولعان؟ قۇران وقىلىپ جاتقاندا ورنىنان تۇرىپ ارلى-بەرلى جۇرەتىندەردى قوسىڭىز بۇعان.
ۇلكەننەن كىنا ىزدەيىن دەسەڭ، ءبارى دە – اۋىلدان شىققان، اتا-اجەنىڭ تاربيەسىن كورگەندەر، قالالىق بولعاندارى مۇندا عانا. كىشىنى كىنالايىن دەسەڭ، الدىڭعى بۋىن – ۇلكەننىڭ كورسەتىپ وتىرعانى مىناۋ. قاتەلىك قايدان كەتتى؟
«قازانىڭ جولى –جىڭىشكە، ارۋاقتىڭ ورنى – بيىكتە» دەپ ارۋاعىن ارداقتاعان ەل ەمەس پە ەدىك! ارۋاق سىيلاي بىلمەسەك، ءبىر-بىرىمىزدى تىرشىلىگىمىزدە قادىرلەگەنىمىز قايسى؟ كوڭىلدىڭ ىزدەيتىنى كوپ، تابارى جوق. ءومىر بار جەردە وزەكتى ءولىمنىڭ بولۋى دا – زاڭدىلىق. باسى قارالى، جۇرەگى جارالى، قازا قابىرعاسىنا باتقان جاننىڭ وتىنىشىمەن داستارقاننىڭ تىزگىنىن ۇستايتىن سونداي ساتتەردە بايقاعانىم – داستارقانعا وتىرا ساپ، الدىنداعى استى اسىعىس قاربىتىپ، ىشىپ-جەۋدى باستاپ كەتەتىندەر، قۇران ءۇنىن ۇيىپ تىڭداۋ بىلاي تۇرسىن، يمامنىڭ داۋىسى ەستىلگەندە الدىندا تۇرعان سالفەتكا قاعازدى جالما-جان باسىنا جاباتىن ايەلدەر... وسىنداي وتە سۇيكىمسىز ءارى ورەسكەل ەرسى كورىنىستەرگە جانىم اۋىرعاننان اراسىندا ەسكەرتىپ ايتقان كەزدەرىم بولدى.
«الگىندەي ايەل زاتى قايتىپ ەنە اتانىپ، قانداي اجە بولماق» دەگەن ويعا قالام. ۇلتتىڭ بولاشاعى ايەلدىڭ قولىندا بولعانىمەن، تاعدىرى – ەر-ازاماتتىڭ ۋىسىندا. ەندەشە، داستارقان سىيلاۋدى، ءدام اتتاماۋدى، اس پەن توي يەسىن قۇرمەتتەۋدى، سالتتى ساقتاپ، ءداستۇردى دارىپتەۋدى ەڭ ءبىرىنشى بۇگىن وزىمىزدەن باستاماساق، ەرتەڭ كەشىگەمىز.
ال بۇل – وپ-وڭاي! ءولىمدى جەرگە كەلە جاتىرسىڭ با، ءبىر شارشى ورامال سال باسىڭا، باتا جاسالماي نەمەسە قۇران وقىلماي دامگە قول سوزبا! قۇران وقىلىپ جاتقاندا كۇيىپ بارا جاتقان نارسە جوق، شامالى سابىر ساقتاپ، تىزەڭدى بۇك، ارۋاقتى ەسكە ال، تىرشىلىگىڭە تاۋبە قىلىپ بەتىڭدى سيپا!
مۇنىڭ ءبارى – جارلىقپەن بەكىتىلىپ، ارنايى قاۋلى-قاراردى تالاپ ەتپەيتىن ۇلتتىق قۇندىلىق. ۇلتىڭدا باردى ارداقتاۋ ارقىلى ۇل-قىزىڭا وسىنداي ۇلاعاتتى سىڭىرە الماقسىڭ. ال ۇلتقا ەڭبەك ەتۋ، ۇرپاققا ۇلتتىق قاسيەتتى ۇقتىرۋ – ءسىز بەن ءبىزدىڭ مىندەتىمىز!"
بەكجان تۇرىستىڭ فەيسبۋكتەگى پاراقشاسىنان
ۇسىنعان: ماقپال سەمباي
پىكىر قالدىرۋ