ول
تۇسىنبەي سوگىلگەم مەن
كەي ۇعىمدى.
ول -
قاتال بوپ كورىنگەنمەن،
مەيىرىمدى!
ءومىرىن كوپكە سەنە،
سۇرەدى بار.
ول -
سەزىمىم جوق دەسە دە،
جۇرەگى بار!
ار دەيتىن اق كەسەدە،
جىرى تۇنار.
ول -
وكىنىپ، " قاپ! " دەسە دە،
ءۇمىتى بار !
تاعدىرعا كەكتەنسە دە،
ەرمەگى بوپ.
ول. . .
بىلمەيمىن دەپ كەلسە دە،
تەرگەنى كوپ.
كۇيگەنىم كوپ دەسە دە،
بيىك قىران!
ول. . .
سۇيگەنىم جوق دەسە دە،
ءسۇيىپ تۇرام!
قالاساڭ
ۇندەمەسىن دەپ قالاساڭ.
مىلقاۋ بوپ- اق وتەيىن!
كۇندە كەلسىن دەپ قالاساڭ،
سىلتاۋ كوپ- اق، جەتەيىن!
ساعىنباسىن دەپ قالاساڭ،
ساعىنباي -اق جۇرمەكپىن.
تابىلماسىن دەپ قالاساڭ،
جوعالامىن قۇرمەتتىم!
كورمەيىنشى دەپ قالاساڭ،
ساعان جولاپ، بارمايىن.
سونبەيىنشى دەپ قالاساڭ،
سونبەس ساۋلەم بار دايىن!
ۇمىتسىنشى دەپ قالاساڭ،
ۇمىتامىن كوپپەنەن.
جىلىتسىنشى دەپ قالاساڭ،
جۇرەگىمنەن وت بەرەم!
ىزدەپ كەلشى دەپ قالاساڭ،
الىپ ۇشىپ جەتەم بەك.
" ءبىز"دەپ كورشى دەپ قالاساڭ،
ساعىنىسام ەكەۋ بوپ!
ولەڭ ءورىپ وتەم دە ءار كۇن،
جاقۇتىڭا بالاساڭ.
باعىڭ بولىپ كەتەم بالكىم،
باقىتىم اۋ، قالاساڭ!
سەن عانا ەمەس
سەن عانا ەمەس، تاڭداردا،
تاۋقىمەت كورگەن تاعدىردان.
سەن عانا ەمەس، جالعاندا،
جۇبانىش ىزدەپ قاڭعىرعان!
سەن عانا ەمەس، الاۋىن،
ءسوندىردى ءبىر كەز ءبارى دە.
سەن عانا ەمەس، قالاۋىن،
تابا الماي جۇرگەن ءالى دە.
سەن عانا ەمەس، جوق شىنى،
وتىرىك ءوزىن سۇيدىرگەن.
سەن عانا ەمەس، وكسىگى،
وزەگىن ورتەپ كۇيدىرگەن.
سەن عانا ەمەس، جەردە جوق،
ىزدەگەن ءبىرىن جاقسىنىڭ.
سەن عانا ەمەس، پەندە بوپ،
ق ۇلى بوپ كەتكەن ءناپسىنىڭ.
سەن عانا ەمەس، جىلۋدىڭ،
ەلىنەن ەرەك شەت قالعان.
سەن عانا ەمەس، سۇلۋدىڭ،
قۇشاعىن پانا دەپ قالعان.
سەن عانا ەمەس سۇراق كوپ،
كۇناسى ارتىپ، توگىلگەن.
سەن عانا ەمەس، جىلاپ كەپ،
كەتەتىن جىلاپ ومىردەن!
سەن ءۇشىن
جانىمدا توڭامىن دەسەڭ،
قورىقپا، جىلىتا سالام.
قاسىمدا بولامىن دەسەڭ،
ءبارىن دە ۇمىتا سالام.
توزەمىن جاسىرىن سىناساڭ،
رەنجيمىن نەسىنە ساعان؟
كەشىر دەپ اسىلىم سۇراساڭ،
قايتادان كەشىرە سالام.
ەڭسەنى باسسا قايعى مۇڭ،
جاماندى جاقسارتا سالام.
بەرسە دە الەم بايلىعىن،
سەن ءۇشىن باس تارتا سالام.
سۇراعىم كەپ تۇرعاندا دا،
جوق مۇلدە سىرىم دەي سالام.
جىلاعىم كەپ تۇرعاندا دا،
سەن ءۇشىن كۇلىمدەي سالام.
سونداي ەم بۇرىننان دەسەڭ،
ار جاعىن قازباي وتەمىن.
شارشادىم جىرىڭنان دەسەڭ،
ماقۇل دەپ، جازباي كەتەمىن.
ەشقايدا بارماشى دەسەڭ،
بارمايمىن، تىڭداپ وتەمىن.
مەن ءۇشىن ارناشى دەسەڭ،
ءوزىمدى قۇربان ەتەمىن.
ءبارىن دە بايقادىم دەشى،
بارىڭدا باعالايمىن دەپ.
ءبىراق تا ايتا كورمەشى،
ەشتەڭە قالامايمىن دەپ. . .
كىم بىلگەن ؟
ىنتىق ەتكەن ومىرگە
كەۋدەمدەگى وتپىسىڭ؟
كۇردەلىم، شەشىلشى!
وعان دەگەن سەزىمىمدى
جەتكىزۋگە جوق كۇشىڭ.
ولەڭىم ،كەشىرشى !
باعاسىنا جەتە الماسام،
كىنالاما كەش مۇنى.
اۋىرلاۋ ول ماعان.
ەلەستەتە الماق ەمەس
ادامزاتتىڭ ەشبىرى.
ەشكىمگە قونباعان!
سۇيەم دەسە مەنى بىرەۋ
كۇيىپ، قالار كۇل ەرىن.
جالىندى قۇشپاق قۇر.
سول الاپات قۇدىرەتتى
كىپ- كىشكەنتاي جۇرەگىم،
قالايشا ۇستاپ تۇر؟ !
كومەيىمنەن ۇزىلگەندە
ساعىنىشتان جىر قۇلاپ.
جۇباتار بولشى ءوزىڭ.
سەن جابىرقاپ قالعانىڭدا جانارىڭدى ءسۇرتىپ اپ،
قورعايدى سول سەزىم.
جاپ جارىق بوپ جۇرەگىممەن
شاعىلىسىپ شىرايلى،
توبەمدە جاتىر اي.
ءبىراق وسى كۇيىم ماعان
سونشالىقتى ۇنايدى،
قايتەمىن اپىر - اي!
كەلمەيتىنىن بىلە تۇرا
جۇرە بەرەر توسىپ اي.
جاسىرام سىر كىمنەن؟
ءوزىڭدى ءوزىڭ تانىماستاي
ءسۇيۋ دەگەن وسىلاي ...
بولارىن كىم بىلگەن؟
قايتادان
قۇشاعىما جالعىزدىقتى جاستاسام،
ءتۇن ادەمى ايتادى ءان.
ساعىنىشتى تۇنشىقتىرىپ تاستاسام،
سەن بوساتتىڭ قايتادان.
توعىسپايدى جولىم بوتەن سەنىمەن،
باياعىدا- اق بايقاعام.
جازبايمىن دەپ جۇرگەنىمدە، جەلىدەن،
سەن جازاسىڭ قايتادان.
كەيدە ءتىپتى كەزىككەنگە وكىنىپ،
ءتوزىمىمدى شايقاعام.
جىلاپ قالسام جۇبانپاستاي وكىرىپ،
سەن جۇباتتىڭ قايتادان.
كوڭىلسىزدەۋ ومىرىمە، سەن كۇلسەڭ،
ورالارداي قايتا ءمان!
جوعالتتىم عوي، ىزدەمەيمىن دەپ جۇرسەم،
سەن تابىلدىڭ قايتادان.
وزىمنەن دە، قاتەلىك بار سەنەن دە،
ءوتتى، دەمە قايتارام.
ەندى ولەڭدى ارنامايمىن دەگەندە،
جىرلاناسىڭ قايتادان.
بىلە المادىم ەندى بىزدەر نەتەرمىز؟
سەن بارىڭدا جاي تابام.
جىلدار سالىپ ەسىڭدە مە ەكەۋمىز،
جولىعىپپىز قايتادان.
كوكتەم ءوتتى، كوڭىلگە ەندى كۇز كەلدى،
ەندى ءقايتىپ، جايقالام؟
ءبىلىپ ءجۇرمىن قوسقان تاعدىر بىزدەردى،
بولەتىنىن قايتادان. . .
مەرگءۇل اسىلحانوۆا
پىكىر قالدىرۋ