وتتان ىستىق، وتاننىڭ ۇلى ەسىمىن،
الىستان اڭساپ،
ارنامنان تاسىپ جەتىلدىم.
جالىنداپ جانعان جاس كەزدە،
بودانى بولىپ باسقا ەلدىڭ،
كەلمەيدى مەنىڭ كەتىلگىم.
بوداندىق بۇزىپ قۇرساۋىن،
جىرلاپ وتان قۇشاعىن،
كورسەتىپ كۇشىن ءور ءتىلدىڭ.
ارىنا مىنگەن ارلان بوپ،
ىشىندە جۇرسەم ارمان جوق،
جالىنداپ جانعان ءورتىنىڭ.

بودان ەلدىڭ جاتقاندا دەرتى تاسىپ،
اراي تاڭنىڭ شاپاعىن سەرپىپ اشىپ.
ەرلىك جىگەر، قازاقتىڭ قانى تاسىپ،
ەتكەن سوڭ بوستاندىقتى اللا ءناسىپ.
قازاقتىڭ جارقىراتىپ جۇلدىزدارىن،
الدىق، مىنە، تاۋەلسىزدىك بەتىن اشىپ.

بۇل كۇن دەگەن وتانىمنىڭ كوكتەمى،
جارقىراعان جۇلدىزدارى كوكتەگى.
بۇل كۇن دەگەن تاۋەلسىزدىك جارشىسى،
قازاعىمنىڭ ەگەمەندىككە جەتكەنى.
رەسپۋبليكاسى قازاقتىڭ،
مويىندالعان ازات كۇن.
وشكەنى جانىپ قايتادان،
ۇلانى كەلەر شەتتەگى.

بۇل كۇن دەگەن تاۋەلسىزدىك باستاۋى،
قازاعىمنىڭ جاڭا باسقان اسقارى،
ءان مەن جىرعا تولتىرىپ،
تاۋەلسىزدىك شاشۋىن،
كومكەرىپ جىرمەن شاشقانى.
ەگەمەندى ەرتەڭگە،
شۋاق شاشقان اتتانى.
قازاقتىڭ ماڭگى رۋحىن،
سۇيە ءبىل قازاق جاستارى!