ادەبيەت پەن مادەنيەت قاي كەزدە دە دوستىققا قىزمەت ەتكەن

/uploads/thumbnail/20180426101050449_small.jpg

مەملەكەت باسشىسىنىڭ ەلىمىز­ءدىڭ باستى رۋحاني قۇندىلىقتارى ايقىن كورىنىس تاپقان، مازمۇنى تەرەڭ، اۋقىمى كەڭ، ۇلت رۋحا­نياتىن عاسىر­لار بيىگىنە كوتەرەتىن «بو­لا­شاققا  باعدار:  رۋحاني  جاڭ­عىرۋ»  ماقالا­سىنىڭ ءبىر جىلدىعىن قورى­تىندى­لاعان باسقوسۋلار جەر-جەر­دە اسقان ۇيىمشىلدىقپەن اتالىپ وتۋدە. وسى ماڭىزدى باعدارلا­مالىق قۇ­جات­قا ارنالعان ۇلكەن جيىن الماتى قالاسىنىڭ اۋەزوۆ اۋدا­نىندا ابدۋللا روزى­باقييەۆ اتىندا­عى №153 مەكتەپ-گيمنا­زيادا دا ءوتتى.

«ۇلتتار دوستىعى – تاتۋلىقتىڭ تال بەسىگى» نەمەسە «ادەبي دوستىق – ماڭگىلىك دوستىق» دەپ اتالعان بۇل شوۋ-كەشتىڭ وزگەلەردەن ەرەكشەلىگى پوەزيالىق ۇلگىدە جۇرگىزىلگەندىگىندە بولدى.

ەگەمەن ەلىمىزدىڭ باستى بايلىعى – حالىقتار دوستىعى. قازاقستان كوپتەگەن ۇلتتىڭ وتانى بولىپ سانالادى. قازاق­ستاندا ءار حالىقتىڭ، كەز-كەلگەن ۇلت وكىلىنىڭ ءوز ءۇنى ەستىلىپ تۇرادى. وزدەرىنە دەگەن وسىنداي ادال دا اشىك قارىم-قاتىناستى كورگەن ءتۇرلى حالىقتىڭ وكىل­دەرى انا ءتىلىن، ءدىنى مەن مادەني ءداستۇرىن قايتا وركەندەتىپ، تاۋەلسىز دەموكرا­تيالىق قازاقستاندى قۇرۋ جولىنا بەلسەنە ارالاسۋدا.

پوەزيا كەشىنە الماتى قالالىق ءماسليحات دەپۋتاتتارى، ساياساتتانۋشىلار، اقىن-جازۋشىلار، №153 جانە №123 مەكتەپ-گيمنازيالاردىڭ وقۋشىلارى قاتىستى.

ءبىرىنشى ءبولىم «پوەزيا قۇدىرەتى» توك-شوۋىمەن باستالدى.

«…ءبىر كىسى بارماقتاي قۇستى ۇستاپ الىپ، تورعا قاماپ قويادى. تۇتقىن قۇس كۇنى-تۇنى دامىل كورمەي «وتان»، «وتان»، «وتان»  دەپ شىرىلداي بەرەدى. قۇستىڭ يەسى: «مۇنىڭ دا وتانى بولعانى ما، ال وتانى بولسا قايدا ەكەن؟ مەن بۇل قۇستى ۇشىرىپ جىبەرەيىن دە، ۇشقان  جاعىنا قاراپ، عاجايىپ ەلگە اپاراتىن جولدى ءبىلىپ الايىن» دەپ ويلايدى. ءسويتىپ، توردى اشىپ، قۇستى بوساتىپ جىبەرەدى. قۇس ۇشىپ شىعىپ، بار بولعانى 10 قادام جەردەگى تاستاقتى تاقىرعا وسكەن جالعىز ءتۇپ تىكەنگە بارىپ قونادى. سويتسە، الگى بۇتادا ۇياسى بار ەكەن. دەمەك، قۇستىڭ وتانى ۇيا سالعان جەرى بولدى عوي دەپ ويلايدى جاڭاعى ادام. شىنىندا دا، ادام تۇگىلى قۇستار دا ۇيا سالىپ، مەكەندەگەن جەرىنە باۋىر باسىپ كەتەدى ەكەن! تۋعان جەردەي جات ەلدىڭ بولمايتىنى اقيقات. مەنىڭ  وتانىم – تاۋەلسىز قازاقستان!..». 5-سى­نىپ وقۋشىسى فەرۋزا ياكۋپوۆا كەشتە وسىنداي اڭىزعا قۇرىلعان  اڭگىمە ايتىپ بەردى. قۇس ەكەش قۇسقا دا وتان كەرەك، بوستاندىق كەرەك… بالعىن قىزدىڭ اڭگىمەسى جينال­عانداردى ءبىر ءسات تەبىرەن­ءتىپ، وي قۇشاعىنا بولەدى.

الماتى قالالىق ءماسليحات دەپۋتات­تا­رى ءسوز الدى. بۇگىنگى ءىس-شارانىڭ وتۋىنە قول­داۋ كورسەتكەن  فيلولوگيا  عىلىم­ىنىڭ دوكتورى كەنجەحان ماتىجانوۆ  پەن «الماتى اقشامى»  گازەتىنىڭ باس رەداك­تورى قالي سارسەنباي ورتاعا شىقتى.

كەنجەحان سليامجان ۇلى: «كەشتىڭ ادە­بي دەپ اتالۋى وتە دۇرىس ەكەن. ادەبيەت پەن مادەنيەت، جالپى ونەر قاي كەزدە دە دوستىققا قىزمەت ەتكەن» دەپ باستاپ، ارى قاراي اڭگىمەسىن دوستىق تۇرعىسىندا ءوربىتتى.

– الگى وقۋشى قىز ايتقان ءاپسانا ابدەن وي ەلەگىنەن وتكەن،  تالايدىڭ  سانا­سىنا  سەرپىن بەرگەن، نامىسىن جانىعان، ءسويتىپ بۇگىنگى ءبىزدىڭ تاۋەلسىزدىك زامانى­مىزعا جەتكەن ساف التىنداي سارا ءسوز عوي. مەنىڭ دە ەرتەگى ايتقىم كەلىپ تۇر. ەرتەدە ءبىر ەل بولىپتى. ول ەلدىڭ ادامدارى  ءبىرىن-بىرى مىنەۋ-سىناۋدى، بالاعاتتاۋ دەگەندى مۇلدە بىلمەيدى ەكەن. مۇنىڭ سىرى نەدە ەكەن دەپ وزگەلەر تاڭداي قاعىسىپتى. سويتسە، ول ەلدىڭ  حالقى تەك قانا ادەبيەت وقيدى ەكەن. مىنە، ادەبيەتتىڭ، ياعني كوركەم ءسوزدىڭ قۇدىرەتى دەگەن وسى بولسا كەرەك. ەلباسىمىزدىڭ رۋحاني جاڭ­عىرۋىن، سانانىڭ تازالىعىن، ءتىلى، ءدىلى، ءدىنى، بۇگىنگى وتانى ورتاق ەكى ۇلتتىڭ قازىرگىسى مەن كەلەشەگىن بۇدان دا جارقىن ەتۋ ءۇشىن جۇكتى ادەبيەتكە جۇكتەۋ، ونىڭ ىشىندە ولەڭگە سەنىم ارتۋ وتە ورىندى تاڭداۋ، – دەدى قالي قوشقار ۇلى.

ءسوز قازاقستان جازۋشىلار وداعى ۇيعىر ءبولىمىنىڭ جەتەكشىسى، جازۋشى احمەتجان اشيريگە بەرىلدى.

– كەز كەلگەن ءتىل وزگە تىلمەن قارىم-قاتىناسقا تۇسكەندە عانا وسىپ-وركەندەيدى.

ءبىزدىڭ قوعامدا ءار ءتۇرلى مادەني ەلەمەنتتەر بىر-بىرىمەن بىرىككەن،  ولار ءبىرىن-بىرى تولىقتىرىپ، بىرىنە-بىرى ءنار بەرىپ تۇرادى. ءبىز وسى قۇندىلىقتاردى بولاشاق ۇرپاققا  قاز-قالپىندا بوياۋىن  بۇزباي، قارقىنىن باسەڭدەتپەي جەتكىزۋگە ءتيىسپىز.

قازاقستان. قۇشاعى ىستىق، قۇلاشى كەڭ بايتاق ولكە. 130-دان استام ۇلت وكىلىنىڭ ءبىر اتانىڭ بالاسىنداي ىرىس پەن ىنتىماقتا ءومىر ءسۇرىپ كەلە جاتقاندىعى بارىمىزگە ايقىن. وسىنشاما ۇلت پەن ۇلىستىڭ وكىلى بىرگە تۇرىپ، بىرگە جاساپ، ءبىر ماقساتقا جۇمىلىپ، ءومىر ءسۇرىپ كەلە جاتقانى ەلباسىمىزدىڭ دانا ساياساتى­نىڭ ناتيجەسى بولسا كەرەك.

قازاق-ۇيعىر ادەبيەتتەرىنىڭ دوستىعى  ۇزاق جىلدان كەلە جاتىر. ءبىز نەگىزى ءتىلىمىز مەن ءدىلىمىز جانە ءدىنىمىز ءبىر بولۋمەن قاتار، تاعدىرىمىز دا، تاريحىمىز  دا ورتاق حالىقپىز. ماسەلەن، ھەزيم يس­كانداروۆ پەن ءسابيت مۇقانوۆتىڭ، ھەزمات ابدۋل­لين مەن قۋاندىق شاڭعىتبايەۆتىڭ، يليا ءباحتيا مەن مۇقاعالي ماقاتايەۆتىڭ، ماھمۋت ابدراحمانوۆ پەن قادىر مىرزا ءاليدىڭ دوستىقتارى، ارىپتەستىك بايلا­نىسى  كوپكە ۇلگى. سونىمەن قاتار، قاب­دەش جۇ­ما­ءدىلوۆ، جاركەن بودەش، جانات احمادي، داۋلەتبەك بايتۇرسىن ۇلى ۇي­عىر ادەبيە­ءتىنىڭ قازاق تىلىنە اۋدارىلۋىنا كوپ كۇش سالعان قالامگەرلەر.

ماسكەۋ شاھارىنان كەلگەن مەيمان، شايىر،  وستروۆسكيي سىيلىعىنىڭ لاۋ­رەا­­تى ۆيليام سادىكوۆ، قازاقستان جازۋ­شىلار وداعىنىڭ مۇشەسى، تۇركسوي­دىڭ «ماقتۋمق ۇلى فراكي» مەدالىنىڭ لاۋرەاتى،  يلحام سىيلىعىنىڭ يەگەرى داۋلەتبەك    بايتۇرسىن ۇلى كەشتە ەكى حا­لىقتىڭ ادەبي جانە مادەني دوستىعى تۋرالى، اۋدارما ماسەلەسىنە قاتىستى كەلەلى پىكىرلەرىن ورتاعا سالدى.

– ابايدىڭ دانالىعى، اۋەزوۆتىڭ عۇلا­مالىعى، جامبىلدىڭ جىرلارى مەن قۇر­مانعازىنىڭ كۇيلەرى،  ءجۇسىپ بالا­ساعۇن، ماحمۋت قاشقاريدىڭ تەرەڭ فيلو­سوفياسى،  يليا ءباحتيانىڭ ليريكاعا تولى ولەڭدەرى، زيا ءساماديدىڭ تاريحي رومان­دارى – عاسىرلار قويناۋىنان جەتكەن بابالار ءۇنى. بۇلار ءبىزدىڭ رۋحاني  مادە­نيە­ءتىمىزدىڭ ءبىر پاراسى عانا.  رۋحاني جاڭعىرۋ ۇلتتىق سانانى   ءداۋىر تالا­بىنا ساي قايتا تۇلەتىپ، جاراستى­راتىن قۇدىرەتتى كۇش. بۇل – تاراۋ-تاراۋ تاريح­تىڭ جاسام­پاز بۇگىنى مەن جارقىن بولاشاعىن ۇيلەس­تىرەتىن، ساباقتاس­تىراتىن ۇلت جادىنىڭ تۇعىرناماسى، – دەدى كەش يەسى، ابدۋللا روزىباقييەۆ اتىنداعى №153 مەكتەپ-گيمنازياسىنىڭ ديرەكتورى، الماتى قالالىق ءماسليحات دەپۋتاتى شاۆكات وماروۆ قوناقتارعا قاراتىپ ايتقان سوزىندە.

كەزەك قۇدىرەتتى پوەزياعا بەرىلدى. «وتان»، «كوكتەم»، «ماحاببات»، «دوستىق» تاقىرىبىندا ولەڭدەر وقىلدى. «ەركىن ميكروفون» ادىسىمەن پىكىر الماسۋ، قوناق­تارعا سۇراقتار قويۋ جۇزەگە اسىرىلدى.

كوكتەممەن بىرگە بۇرلەيىن…

قايداعى قۇستىڭ عاشىق ءبىر ءانى،

كەۋدەمە بۇققان اشىپ تۇمانى.

باسىڭنان سيپار باقىتىڭ بار دەپ

باقتارعا قاراي اسىقتىرادى.

 

اسىعام باققا، اسىعام قىرعا،

اڭسارىم مەنىڭ اسىل ءان-جىردا.

كوك ءورىم كوكتەم اربايدى مەنى،

تامىرى تولى تاسىعان نۇرعا.

 

بەلدەردەن بەلگە سابىلىسىپ ءار،

ءساۋىر عوي مىناۋ، ساعىم ۇشىنار.

سارعالداق قۇسىم سايرايدى مەنىڭ،

ورمانعا دەگەن ساعىنىشى بار…

 

اق بۇلتتان اپپاق تۇسىنىك تابام،

ايتا الماي ءبارىن قىسىلىپ بارام.

بيلەيىك دەيدى قايىڭنىڭ ءبيىن،

اق سامال قولىن ۇسىنىپ ماعان.

 

اينالا تولى ءنوپىر اعىنعا،

بەكەرگە قاراپ وتىرامىن با؟

كوكتەممەن بىرگە بۇرلەيىن مەن دە،

قازاقتىڭ مىناۋ توپىراعىندا…

وقۋشى  يلياس ميرعياسوۆ مانەرلەپ وقىعان بۇل ويلى ولەڭنىڭ اۆتورى – قازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ  مۇشە­ءسى، الماتى قالاسى جاستار ساياساتىن دامىتۋ مەملەكەتتىك قورى اياسىنداعى «ادەبيەت الەمى» ورتالىعىنىڭ جەتەكشىسى، اقىن مۇراتقان شوقان.

ادەبي كەشتە نۇرتاس تۇرعانبەك، قۇر­بانگۇل اعابەك، راقىمبەردى جەتىباي، سابيرا انۆاروۆا، ت.ب. ونداعان جاس اقىن­دار، ادەبي توپتاردىڭ جەتەكشىلەرى، سايا­ساتكەرلەر مەكتەپ وقۋشىلارىنىڭ پوەزيا تۋرالى، دوستىق حاقىندا قويعان سۇراق­تارىنا جاۋاپ بەرىپ، بىرلىك، ىنتىماق، مەيىرىم جايىندا جازىلعان ولەڭدەرىن وقىدى.

مۇنان سوڭ ەجەلدەن ەتەنە جاقىن ەكى حالىقتىڭ  قۇرمەتىنە  گيمنازيادا «پوە­زيا دوستىعى» سايتى اشىلدى.  ونىڭ لەنتاسىن جازۋشىلار احمەتجان اشيري مەن قالي سارسەنباي قيدى.

كەشتىڭ ەكىنشى بولىمىندە قوس گيم­نازيا وقۋشىلارى «قازاقستان – ورتاق ءۇيىمىز» دە­گەن تاقىرىپپەن قوناقتارعا ارناپ كون­سەرت قويىپ بەردى. «كوك تۋدىڭ جەل­بىرە­گەنى» ءانى،  «ياڭرا» ءبيى، «قوزى كورپەش – بايان سۇلۋ» مەن  «عەريپ-سانام» قويى­لىم­دارىنان كورىنىس، اباي مەن بيلال نازيم بەينەسى، تاعى سول سياقتى ورىن­داۋلار قوناقتاردىڭ كوڭى­لىنەن شىقتى.

ءبىرتۇتاس ەلىمىزدىڭ باسەكەگە قابىلەتتى مادەني مەنتاليتەتىن قالىپتاستىرۋعا، زاماناۋي مادەنيەت  كلاسترلەرىن دامىتۋعا باعىتتالعان شارا رەتىندە پوەزيا كەشىنىڭ باستى ماقساتى: ىنتىماعى مەن بىرلىگى جاراسقان قازاق جانە ۇيعىر حالىقى اراسىنداعى جاس اقىنداردىڭ شىعارما­شىلىعىن جالعاپ تۇراتىن دوستىق كوپىرىن قالىپتاستىرۋ. داستۇرگە اينالدىرىپ، جاس اقىندار كەشى مەن «دوڭگەلەك ۇستەلدە» سىرلى سۇحبات جۇرگىزىپ، اقىندار اراسىن پوەزيا ارقىلى بىر-بىرىمەن جاقىنداس­تىرۋ. ۇلت­تار اراسىنداعى دوستىق ۇلگىسىن كورسەتۋ. مىنە، مەملەكەت باسشىسىنىڭ «بولاشاق­قا  باعدار:  رۋحا­ني جاڭعىرۋ»  ماقالاسى­نىڭ ءبىر جىلدىعىن قورىتىن­دىلاعان  ابدۋللا روزىباقييەۆ اتىنداعى №153 مەكتەپ-گيمنازياسىندا وتكەن باسقوسۋ  الدىنا قويعان وسى ماقساتتارعا جەتتى عوي دەپ ويلايمىز. ولەڭمەن ءورىل­گەن، تۇيدەك-تۇيدەك ويلار ورتاعا سالىنعان ادەبي كەش ۇلت رۋحانياتىن عاسىرلار بيىگىنە كو­تەرەتىن ۇلى كۇشتىڭ ءبىر قىرىن تانىت­قانىنا ءشۇبا جوق.

كەشتە تۋعانىنا  120 جىل تولعان ۇيعىر ۇلتىنىڭ وكىلى، ەلىم دەپ وت كەشكەن رە­ۆوليۋسيونەر، مەملەكەت جانە قوعام قاي­راتكەرى، جالىندى پۋبليسيست ابدۋللا روزىباقييەۆتىڭ كىتابى قوناقتارعا تارتۋ ەتىلدى.

سارسەنبەك بەكمۇرات ۇلى

الماتى اقشامى

قاتىستى ماقالالار