اشەيىندە: «بولىنگەندى ءبورى جەسىن!» دەپ جاتامىز. ءبىراق ءبىر-بىرىمىزدى «جەپ» جاتامىز... شىمكەنت قالاسى مونشالارىنىڭ بىرىندە بۋحاناعا كيەتىن قالپاقتاردىڭ جەتى اتاسى شىقتى! «نايمان»  قالپاعىن كيەسىز بە، «قوڭىرات» قالپاعى كەرەك پە، «البان» قالپاعى قاجەت پە، ءوز رۋىڭىزدى ءبىلىپ كيمەسەڭىز، باسىڭىز بۋعا كۇيىپ قالاتىنداي... قۇدايىم-اۋ، ونى قويىڭىزشى... جەڭىل كولىكتەر «نايمان»، «دۋلات»، «قوڭىرات» بولىپ كوشەلەردە زۋىلداپ ءجۇر! الدىڭعى، ارتقى نومىرلەرىنىڭ جيەگىنە وسىلاي جازىلعان... بۇعان نە دەيسىز ەندى؟ رۋدىڭ ماشيناعا قانداي قاتىسى بار؟ ال، ەندى جەتىسايدان قاتىنايتىن «گازەلدەردى» كورىپ، كوزدەرىم جەرگە «سەكىرىپ» كەتە جازدادى... ارتقى تەرەزەلەرىنە جابىستىرىلعان ۇلكەن پاراقشالارعا باتتيتىپ: «قوڭىرات»، «البان»، «نايمان» دەپ جازىپ قويعان. نە ءۇشىن؟ نە تۇرتكىلەدى؟ قانداي ماقسات؟ «ءبىز قازاقپىز!» دەپ جازىپ قويسا مەيلى عوي. مۇنداي تۇيسىكپەن، مۇنداي ساياز ويمەن ماڭگىلىك ەل بولاتىنىمىزعا سەنبەيمىن... «قازاق ەلى» اتانايىن دەپ جاتقانىمىزدا جاعامىزدى ۇستاپ جۇرگەن جايىمىز بار... الماتىدا "بوجبان" دۇڭگىرشەگى بار...ءتىپتى رۋ اتتارىمەن اتالاتىن سالاتتاردىڭ دا بار ەكەنىن ەستىگەنبىز... وڭتۇستىك استاناداعى كافەلەردىڭ بىرىندە... رۋىڭدى بىلگەن جاقسى -اۋ، ترايباليزممەن اۋىرعان قانداي جامان!