اباي ءىلىمى حالىقتىڭ رۋحاني جاڭعىرۋىمەن تىعىز بايلانىستى

/uploads/thumbnail/20170810120509695_small.jpg

«بولاشاققا باعدار: رۋحاني جاڭعىرۋ» اتتى ماقالاسىندا «ابايدىڭ دانالىعى، اۋەزوۆتىڭ عۇلامالىعى، جامبىلدىڭ جىرلارى مەن قۇرمانعازىنىڭ كۇيلەرى، عاسىرلار قويناۋىنان جەتكەن بابالار ءۇنى» سياقتى «ۇلتتىق سالت-داستۇرلەرىمىز، ءتىلىمىز بەن مۋزىكامىز، ادەبيەتىمىز، جورال­عىلارىمىز، ءبىر سوزبەن ايتقاندا ۇلتتىق رۋحىمىز بويىمىزدا ماڭگى قالۋعا ءتيىس»، دەپ ايقىن كورسەتىلگەن بولاتىن.

ۇلى اباي – قازاق حالقىنىڭ رۋحانياتى مەن مادەنيەتىنىڭ سيمۆولى. ونىڭ ءىلىمى حالىقتىڭ رۋحاني جاڭعىرۋىمەن تىعىز باي­لا­نىستى، ال دانالىعى قا­ءزىر­گى زامانمەن ۇندەس. اباي شىعار­ماشىلىعىمەن تانىسۋ سانانى وياتىپ، ويعا وي قوسادى، جاڭا كوڭىل كۇي مەن سەزىمگە بولەيدى، اسىل ارماندارعا جەتەلەيدى، ءوزىڭدى ءوزىڭ تالداپ تازارۋعا يتەرمەلەيدى.

كەمەڭگەر بەينەسى كوپتەگەن اسا كورنەكتى اقىندار مەن جازۋ­شىلاردىڭ، سۋرەتشىلەردىڭ نازارىن اۋدارىپ كەلەدى. ۇلى اقىن ءوز ءدا­ءۋى­ءرىنىڭ ار-وجدانى بول­عان سول كەزەڭدەگى قازاق قو­عام­دىق ويى مەن ادەبيەتى اباي ەسىمىمەن تىعىز بايلانىستى بولدى.

الاش قوزعالىسىنىڭ 100 جىلدىعى اتالىپ جاتقان كەزدە ءبىز اباي­دى جانە ونىڭ باي مۇ­­را­­سىن قازاق حالقىنىڭ رۋ­­حا­ني الەمىنە قوسا وتىرىپ، الاش قاي­رات­كەرلەرىنىڭ ەل ءتا­ۋەل­­ءسىز­دىگى جولىندا ءوز ءىز­گى مۇرات­­­تارىن تاۋىپ، ۇلت پەن وتا­­نىن ساقتاۋ ءۇشىن كۇ­رەس جۇرگىزگەندەرىن ايقىن سەزىنە­ءمىز.

ابايدىڭ العاشقى ءومىر­بايانىن الاش قوزعالى­سىنىڭ كوشباسشىسى، بەلگىلى ەكونوميست، تاريحشى، ادەبيە­ءتشى، پۋب­ليسيست، جۋرناليست، اۋدارماشى ءالي­حان بوكەي­حانوۆ جازعان بولاتىن. ءا.بوكەي­حانوۆ­تىڭ ورىس ءتىلىن­دە جازى­لىپ، 1905 جى­لى «سەمي­پالاتينسكيە ۆەدوموس­تي» گازە­ءتىن­دە جاريالانعان «اباي (يبرا­ھيم) قۇنانبايەۆ» ات­تى ماقالاسى ۇلى اقىن تۋرالى تۇڭعىش تا اناعۇرلىم تولىققاندى عىلىمي ەڭبەك بولىپ تابىلادى. كەيىن بۇل ما­قالا ابايدىڭ پورترەتىمەن بىرگە 1907 جىلى «زاپيسكي سە­مي­پالاتينسكوگو پودوتدەلا زاپادنو-سيبيرسكوگو وتدەلا يمپەراتورسكوگو رۋسسكوگو گەوگرافيچەسكوگو وبششەستۆا» جۋرنالىندا جاريالاندى. 

بۇل جاريالانىم ءاليحان بوكەيحانوۆتىڭ ابايدىڭ جەكە ءوزى مەن شىعارماشىلىعىن، شە­جىرەسى مەن ونىڭ قورشاعان ورتاسىن جاقسى بىلگەندىگىن دالەلدەيدى. ول ابايدىڭ ۇلى تۇراعۇلمەن جانە ابايدىڭ نەمەرە ىنىلەرى شاكارىممەن جانە كاكىتايمەن جاقىن تانىس بولدى.
ءا.بوكەيحانوۆ ءوز ماقالا­سىن­­دا ابايدىڭ قوعام­دىق قىز­­مەت­­تەن اقىندىق­قا قالاي اۋى­­سىپ، ورىس جانە الەم پوە­زيا­سىن كوركەم اۋدارۋ­مەن اي­نا­لىس­قاندىعىن، سپەن­­سەر­ءدىڭ «تاجىريبەلەر»، ءليۋيستىڭ «اقيقات فيلوسوفيا­سى»، درە­پەر­ءدىڭ «ەۋروپانىڭ اقىل­دى دا­مۋى» ەڭبەكتەرىمەن تانى­سا كەلىپ، قالاي ەۋروپا­لىق مادە­نيەت بيىگىنە كوتەرىل­گەندى­گىن ەگجەي-تەگجەيلى قاراس­تىرا­دى. ول ءوزىنىڭ اباي ءومىرى مەن شى­عار­ما­شىلىعى تۋرالى وسى قىس­قا­شا وچەركىن اياقتاي كەلىپ، ونى ەۋروپانىڭ اتاقتى اقىندارى قاتارىنا قوسادى.

الاش قوزعالىسىنىڭ كور­نەك­­ءتى باسشىلارىنىڭ ءبىرى، اعار­­­­­تۋ­­شى، اقىن، فيلولوگ اح­مەت بايتۇرسىنوۆ ابايدى «قازاق­­تىڭ باس اقىنى» دەپ اتاپ، «ونان اسقان بۇرىنعى-سوڭ­عى زاماندا قازاق بالاسىندا ءبىز بىلەتىن اقىن بولعان جوق»، دەپ جازدى.

الەم ادەبيەتىنىڭ كلاسسيگى مۇح­تار اۋەزوۆ دەربەس ادە­بيەت­­تانۋ عىلىمى رەتىندەگى اباي­تا­نۋدىڭ نەگىزىن قالادى. ۇلى اقىن تۋرالى «اباي جولى» رومان-ەپوپەياسىنىڭ اۆتورى: «ول ءوز حالقىنىڭ تاريحىندا بيىكتەن كورىنەدى. ول قازاق حالقىنىڭ كوپ عاسىرلىق مادەنيەتىنەن وزىعىن الىپ، بۇل قازىنانى الەمدىك جانە ورىس مادەنيەتىنىڭ يگى ىقپالىمەن بايىتتى»، دەپ اباي تالانتىنا جوعارى باعا بەردى. 

ارينە، اباي ءتىرى كۇنىندە ءوز كىتاپتارىن كورگەن جوق، الاي­دا ونىڭ شىعارماشىلىق ءداس­ءتۇرىن جالعاستىرعان رۋحاني شاكىرت­تەرى ءاليحان بوكەيحانوۆ، اح­مەت بايتۇرسىنوۆ، مۇحتار اۋە­زوۆ ونىڭ ادەبي مۇراسىنىڭ ءبۇ­كىل جەر شارىنا تارالۋىنا ىق­پال ەتتى.

ابايدىڭ 1845 جىلى 10 تامىزدا سەمەي وبلىسىنىڭ شىڭعىستاۋ بوكتەرىندە ومىرگە كەلگەنى ءمالىم. توبىقتى رۋى­نىڭ بەدەلدى دە وكتەم باسشى­سى قۇنانباي ءوز ۇلىن سەمەي مەدرەسەسىنە وقۋعا بەرەدى. بۇل مەك­تەپتىڭ قاتاڭ ءتارتىبىن بۇز­عان اباي ورىس ءتىلىن بىلمەك نيەتتە مەدرەسەدەن كەتىپ، ورىس-­پريحود مەكتەبىنە اۋىسادى. اكەسى سەمەيگە كەلگەندە ون ءۇش جاستاعى اباي تۋعان ولكەسىنە قايتىپ ورالادى، ءبى­راق ون بەس جىلدان كەيىن ءبىلىمىن تەرەڭدەتىپ، ۇلتتىڭ رۋحاني كوشباسشىسى بولۋ ءۇشىن قايتادان قالاعا كەلەدى. سەمەيگە كەلە سالىسىمەن ول ورىس جانە ەۋروپا ادەبيەتى كلاسسيكتەرىن وقيدى، پاتشا ۇكىمەتى سەمەيگە جەر اۋدارعان الدىڭعى قاتارلى زيالىلارمەن تانىسادى. اعىلشىن فيلوسوفتارى ميلل، درەپەر جانە باسقا ەۋروپالىق ويشىلدار ەڭبەكتەرىن تەرەڭ وقىپ بىلەدى. بۇل تۋرالى امەريكالىق ساياحاتشى جانە جۋرناليست دجوردج كەننان 1906 جىلى پەتەربۋرگتە جاريالانعان «ءسىبىر جانە جەر اۋدارۋ» كىتا­بىندا اباي تۋرالى: «اعىل­شىن فيلوسوفتارىن مىق­تاپ زەرت­تەپ ءبىلىپ، ءميللدى، بوكل مەن درەپەردى وقيدى»، دەپ ەستە­لىك قالدىردى.
ا.س.پۋشكين مەن گەتە، م.يۋ.لەر­مونتوۆ پەن دج.باي­رون اباي­دىڭ ەڭ سۇيىكتى اقىن­دا­رى بولعان سياقتى. ونى ولار­­دىڭ شىعارمالارىنىڭ شى­نايىلىعى، جوعارى شەبەر­لىگى، ومىرلىك قۋاتى تولعاندىردى. اباي الىستاعى قازاق اۋىل­دارى­­نىڭ تۇرعىندارىن ۇلى ورىس اقىندارىنىڭ شىعار­ماشىلىعىمەن تانىستىرۋدى نيەت ەتىپ، ءحىح عاسىردىڭ ەكىنشى جارتىسىندا ا.س.پۋشكيننىڭ «ەۆگەنيي ونەگين» رومانى­نان ۇزىندىلەر جانە م.يۋ.لەر­مونتوۆ ولەڭدەرىن اۋدارا باس­تايدى. اقىن تۋ­عان حالقى مادەنيەتىنىڭ دامۋىنداعى ورىس كلاسسيكتەرى شىعار­ما­شى­­لىعىنىڭ ماڭىزىن جەتە ءتۇ­ءسىن­­ءدى. اباي وسى اۋدارما­لارى­نىڭ قازاق دالاسىنا تەز تار­اپ، ۇعىنىقتى بولۋى ءۇشىن بۇل تۋىندىلارىنا ءان جازادى. حالىق اقىن اندەرىن جىلى قابىلدادى دا، پۋشكين مەن لەرمونتوۆ ولەڭدەرى ەڭ سۇيىكتى شىعارمالارعا اينالدى. 

شىنايى ءومىردىڭ بارلىق قۇبىلىستارىنا ءوزىنىڭ وتكىر دە سەرگەك ويىن بىلدىرگەن ول حالىقتىڭ سانا-سەزىمىن وياتىپ دامىتاتىن بەينەلەر سومدادى. اباي شىعارمالارىن قايتا-قايتا وقي وتىرىپ، شىنايى بەينەلەردىڭ كوركەمدىك قۋاتى مەن يدەيالىق مازمۇنىنىڭ سانقىرلىلىعىنا جانە تا­قى­رىپتىق ءارالۋاندى­عى­نا وراي اباي شىعارماشى­لى­عى­­نىڭ ناعىز ءومىر ەنسيكلوپەديا­سى ەكەندىگىنە ءتانتى بولاسىڭ. ادامداردىڭ تيپتىك تۇرلەرى، پورترەتتىك سۋرەتتەمەلەر، تابي­عات پەن تۇرمىستىڭ قانىق­­قان اسەرلى بوياۋلارى، ليريكا­لىق وي تولعانىستارى تۇتاستانا كەلىپ، بىزدەن الىس ءومىر اقيقاتىن كوز الدىمىزعا اكەلەدى.

اباي 1904 جىلى قايتىس بول­دى. اقىننىڭ ءتىرى كەزىندە ونىڭ جەكەلەگەن ولەڭدەرى 1889-1890 جىلدارى ومبىدا شىق­قان «دالا ءۋالاياتىنىڭ گازەتى» بەتتەرىندە جاريالان­دى. ابايدىڭ العاشقى ولەڭ­دەر جيناعى ول ومىردەن وتكەن­نەن كەيىن عانا، 1909 جىلى پەتەر­بۋرگتە جارىق كوردى. وسىلاي­شا ىشكى سەزىم­نەن بۋىرقانىپ شىققان شىندىق­قا تولى اقىن ءسوزى تەرەڭ ۇعىن­دىرىلىپ، لا­يىق­تى باعالانعان بولاتىن. اباي شىعارمالارى ودان كەيىن 1922 جىلى قازاندا ءجا­نە تاشكەنتتە، 1933 جىلى قىزىل­وردادا جەكە كىتاپ بولىپ باسىلىپ شىقتى. ودان ىلە-شالا الماتىدا، ماسكەۋ­دە جانە الەمنىڭ باسقا قالالا­رىندا ءجيى-جيى شىقتى.

اباي شىعارمالارى الەمنىڭ كوپتەگەن تىلدەرىنە اۋدارىلعان، ونىڭ اقىندىق تالانتىنا شەت ەلدەردىڭ اقىندارى مەن جازۋشىلارى، ادەبيەت سىنشىلارى كەڭىنەن ءۇن قاتتى. ونىڭ شىعارماشىلىعى تۋرالى ماقالالار، «قارا سوزدەرىنە» ارنال­عان زەرتتەۋلەر كورەيا مەن قىتايدان، ءۇندىستان مەن يران­نان، ەۋروپا ەلدەرى مەن اقش-قا دەيىنگى الەمنىڭ كوپتەگەن مەملەكەتتەرىندە جاريا­­لان­دى. بۇل ماقالالار مەن زەرتتەۋلەردە ۇلى اقىن شىعارما­شىلىعىنىڭ باتىس پەن شىعىس ەلدەرىندە قابىل­دانۋى كەڭىنەن قاراس­تىرى­لىپ، ونىڭ الەم ادەبيە­تىندەگى ءرولى اشىپ كورسەتىلگەن.
بۇگىنگى كۇنى اباي مۇراسى الەم مادەنيەتى قازىناسىنىڭ اجىراماس ءبىر بولىگىنە اينال­دى، ال ونىڭ ەسىمى قازىرگى زا­مان­نىڭ ۇلى اقىندارىنىڭ قاتارىندا تۇر.

اباي مۇراسى – تۇركى مادە­نيەتىنىڭ ءبىر بولىگى. وزبەك عالى­مى ابدۋللا رۋستاموۆ اباي­دى «ادام جانىنىڭ ەمشى­ءسى» دەپ اتاعان بولاتىن. ول پايىم­داعانداي، اباي شىعار­مالارى عاسىرلار سۇزبەسىنەن وتكەننەن كەيىن دە ءوزىنىڭ وزەكتىلىگى مەن ماڭىزدىلىعىن جويعان جوق. «ولەڭ جولدارىنان كوپتەگەن سۇراقتارعا جاۋاپتار تابۋعا بولادى، جارالى جۇرەكتى ەمدەۋگە بولادى، جاڭا ارمانعا بەرىلىپ، قيال جەتەگىندە كەتۋگە بولادى، جاي عانا – ونىڭ تاقۋا سوزدەرىنەن جاڭىلىپ قالۋعا بولادى. اقىن ولەڭدەرى – بۇل جارالى جۇرەكتەر قۋانىشى، بۇل السىزدەر ءۇشىن كۇش، بۇل تۇڭىلگەندەر ءۇشىن تىرەك پەن قولداۋ». ا.رۋستاموۆ اباي پوەزيا­سىن «ءوز باستاۋىن بيىك تە قۋاتتى تاۋدان الاتىن» ۇلى سارقىرامامەن سالىستىرادى، ال «ادامداردىڭ كوڭىل كۇيى ءۇشىن ونىڭ ولەڭ جولدارى ءومىردى جاسارتاتىن سيقىرلى سۋسىن رەتىندە قىزمەت ەتەدى».

باشقۇرتتىڭ قابىرعالى قالامگەرى مۇستاي كارىمنىڭ ءجۇ­رەك تۇكپىرىنەن شىققان تىلەك سوزدەرى تۇركى الەمى ءۇشىن اباي­دىڭ ماڭىزدىلىعىن جوعارى تانىعان سىرلى جولدارعا تولى: «بىزدەر، باش­قۇرتتار ءۇشىن قازاق جازبا پوەزياسىنىڭ ال­عاش­قى حابارشىسى، العاشقى ءۇنى اباي بولدى. ول ءبىرىنشى بولىپ بىزگە قازاق جانىن اش­تى... اباي ۇلتتىق قانا ەمەس، الەم­ءنىڭ اقىندىق مادەنيەتىنىڭ شىڭى بولىپ تابىلادى. ال شىڭدار الىستان كورىنەدى جانە ولار ۇنەمى وزدەرىنە تارتادى. بيىكتى الىستان دا، شىعىستان باتىسقا دەيىن كورەدى. ابايدىڭ رۋحاني وي-ورىسىنە، اقىندىق كوزقاراسىنىڭ كەڭدىگى مەن تە­رەڭ­دىگىنە، اباي پاراساتىنىڭ قۋات­تىلىعىنا تاڭ قالاسىڭ. وسىنىڭ ءوزى ونىڭ شىعىس پەن باتىس مادەنيەتىنە قاتىستى­لىعىن بايقاتادى».
«اباي – قازاقتاردىڭ عانا ەمەس، بارلىق تۇركى حالىقتا­رىنىڭ دا رۋحاني اكەسى. اباي – ءبىزدىڭ ورتاق يگىلىگىمىز، – دەپ نىق ايتقان ەدى تۇركيانىڭ بەلگىلى مەملەكەت قايراتكەرى نامىك كەمال زەيبەك. – اباي ادامزاتقا قاجەت! ءبىز قوجا احمەت ءياساۋيدى، ابايدى، وتكەن عاسىرلاردىڭ باسقا دانا ادامدارىن ءوز اكەلەرىمىزدەي ءبىلىپ قۇرمەتتەۋىمىز كەرەك».

اباي شىعارماشىلىعى ەۋ­روپا مەن اقش-قا دا بەلگىلى. قازاق اقىن-جازۋشىلارىنىڭ ۇلكەن دوسى لەونارد كوشۋت قالامىنان ابايدىڭ 20 ولەڭى العاش رەت نەمىس تىلىنە اۋدارىلىپ شىققان ەدى. وسى اۋدار­ماشى بەرليننەن «وزىندىك، قاي­تالانباس، تەرەڭ ماعىنا مەن ما­ڭىز­عا تولى اباي سوزدەرىنىڭ ىنجىلدىك-شىعارماشىلىق قۋا­تى» ءوزىن تاڭعالدىرعانى تۋرالى جازادى. «ونىڭ پوەتيكاسى سىرەسىپ قالعان ءداستۇر­لەردى ولەڭ قۇرىلىسىنا، بەينە­ءلىلى­گىنە، داۋىس ىرعاعىنا دەيىن بۇزا­دى، اۋدارماشى اقىن ال­دى­­نا كۇردەلى ماسەلەلەر قويا­دى...» دەپ تاڭدانادى ول. اباي ولەڭ­دەرى اۆتوردى ءتۇرلى كو­ءڭىل كۇيدە – باتىل، مازاسىز، وي­لى، قايعىلى، جالعىز ەتىپ كورسەتەدى. مۇنىڭ ءبارى بىزگە، ءححى عاسىر وقىرماندارىنا ارنالعان.

اباي ءۇنىنىڭ عاجايىپ كۇشى تۋرالى ايتۋدان فرانسيادا مادلەن جانە البەرت فيشلەر ەش تىنعان ەمەس. اقىن، فيلوسوف، ويشىل پىكىرىنشە «حالىق­تار اراسىنداعى قارىم-­قاتى­ناستار ءوزارا بايۋ، ۇعى­نىسۋ جانە قۇر­مەتتەۋ نەگىزىن­دە قا­لىپ­تاسۋى ءتيىس... ءيا، اباي ءسوزىن بىزگە ارنايدى. اباي ءبىزدىڭ راقات كۇي­دە ۇمىتىلىپ قالۋىمىزعا جول بەرمەيدى. ابايدىڭ «ەس­­كەن­­ءدىر» پوەماسىنداعى: «جاق­سى بولساڭ، جارىقتى كىم كور­مەيدى، ءوز باعاڭدى ءوزىڭ­نەن كىم سۇرايدى؟!» دەگەن سوزدە­ءرىن­دەگى فيلوسوفيالىق وي-تولعانىستاردا وسيەت پەن عيب­رات ۇنەمى بايقالادى».

رەسەي ادەبيەتتانۋى اباي شىعارماشىلىعىنا ەرەكشە قى­زىعۋ­شىلىق تانىتا­دى. شىعىس­تانۋشى، تۇركىتانۋ­شى-عالىم ۆلاديمير گورد­ليەۆ­سكييدىڭ 1914 جىلى شىعىس­تانۋشى، اكادەميك نيكولاي ۆەسەلوۆسكييدىڭ 70 جىلدىعىنا ارنالعان «شىعىس جيناعىنا» اباي مەن ءمىرجاقىپ دۋلاتوۆ شىعارمالارىن ەنگىزگەندىگى بەلگىلى جايت. ادەبي بايلا­نىس­­تاردىڭ وسى داڭقتى ءداستۇر­لەرىنىڭ جالعاسىنداي رعا م.گوركيي اتىنداعى الەم ادە­بيە­ءتى ينستيتۋتى رف جانە تمد حالىقتارى ادەبيەتتەرى ءبولى­ءمىنىڭ مەڭگەرۋشىسى، رەسەي جاراتىلىستانۋ عىلىمدارى اكادەمياسىنىڭ اكادەميگى قازبەك سۇلتانوۆ «اباي قۇنان­بايەۆ شىعارماشىلىعىن قازىرگى زەرتتەۋ تۇرعىسىندا ونىڭ قا­زاق­تار ءۇشىن ماڭىزى ورىس ادەبيەتىندەگى پۋشكين رولىمەن سالىستىرۋعا كەلەدى»، دەپ جازادى. 

جازۋشى، ادەبيەتتانۋشى، م.ۆ.لومونوسوۆ اتىنداعى ءماس­­كەۋ مەم­لەكەتتىك ۋنيۆەرسي­تەتى­ءنىڭ پرو­فەسسورى، فيلولوگيا عىلى­مىنىڭ دوكتورى نيكولاي اناستاسيەۆ اباي تۋرالى «اباي. ۇشۋ­دىڭ اۋىرلىعى» ات­تى «تاماشا ادامدار ءومىرى» سەريا­سى بويىنشا شىققان كىتا­­بىن (ماسكەۋ، 2008) اباي ءومى­ءرى مەن شىعارماشىلىعىنا ارنادى. عالىم ءوز ەڭبەگىندە اباي «جاس كۇنىنەن جىر ورتاسىندا ءوستى، ول ىرعاق پەن دى­بىس­تىڭ بالاسى ەدى. بۇل تۋرا­لى مۇحتار اۋەزوۆ ءوزىنىڭ رو­مان-ەپوپەياسىندا تاماشا سۋرەت­تەگەن. بايانداۋ ءسوزى ۇنە­ءمى وزگەرىسكە ۇشىرايدى، بىردە ءبىر­قالىپتى جىلجىپ، ەندى بىردە ارعىماقتىڭ جۇردەك جىل­­دامدىعىن الادى. اباي پوە­­زياسىنىڭ ىرعاقتى كەيپى دە وسىنداي – بىردە ودان كەر­ۋەن­ءنىڭ قالىپتى قوزعالىسى بايقا­لادى، بىردە الىس­تان دا­لا تىنىسىن بۇزعان قۇم­نىڭ، جەر قىرتىسىنىڭ ءۇنسىز قيمىلى، ەندى بىردە اڭ اۋلاي­تىن قۇس سامعاۋى، تاعى بىردە ات تۇياقتارىنىڭ تىقىلى ەستىلە­ءدى»، دەپ تامسانا جازدى.

اباي پوەزياسى ەلدەر مەن قۇر­­لىق­­تارعا تانىلۋدا، سە­بەبى ونىڭ پوەزياسىندا ۇلى اقىننىڭ بۇكىل ءومىرى قامتىلعان، ونىڭ جارقىن بولاشاق تۋرالى ارمانى جىر­لان­عان.

تاۋەلسىزدىك جىلدارى اباي­­­دىڭ اقىندىق داۋىسى اعىل­شىن، بەلورۋس، بولگار، كورەي، موڭعول، نەمىس، پولياك، تۇرىك، فرانسۋز، پارسى، ۋردۋ تىلدەرىندە سويلەدى. جاڭا اۋدار­ما­لار قازاق اقىنىنىڭ جار­قىن دا قايتالانباس جىر الەمىن اشىپ بەردى.
اباي الەمدى باعىندىرۋدا. ونىڭ ولەڭدەرى كورەي تىلىنە اباي­دىڭ 100 تۋىندىسىن اۋدار­عان كيم ءبون حاك ءۇشىن «ءجۇي­رىك اتتىڭ شابى­سىن بەي­نەلەيدى، ومىرلىك كۇش-قۋاتقا تولى. ونىڭ ارعى­ماقتارى گۇلگە تولى دالامەن جەلىپ كەلە جات­قان­داي اسەر بەرىپ، قورشاعان ورت­ا­نى تاڭ­عالدىرادى. ميفتىك تۇل­پارلارعا اينالعان بۇل ارعى­ماقتار دالانىڭ ۇستىنەن ءبىر­دە شاپشاڭ ۇشسا، بىردە قازاقستاننىڭ اشىق اسپانىندا بايسالدى قالىقتايدى».
ابايدىڭ «كۇز» جانە «قان­سونار­دا بۇركىتشى شىعادى اڭ­عا» اتتى ولەڭدەرى ينستيتۋت ءجۇ­زە­گە اسىرعان «جاڭا ءداۋىر­دەگى قازاق-امەريكان ادەبي ىن­تى­ماق­تاستىعى» عىلىمي جوباسى دەڭگەيىندە شىققان «جاز­عى كەش، دالاداعى ءتۇن، التىن بيداي جەرى: قازاق ادەبيەتىندەگى قور­شاعان الەم» اتتى اعىلشىن تىلىندەگى قازاق ادەبيەتى انتولوگياسىنا العاش رەت ەندى. كىتاپتىڭ ۆاشينگتوندا وتكەن تۇساۋكەسەرىندە سميتسو­نوۆ­سكيي ينستيتۋتىنىڭ ازيا ءما­دەنيەتى جونىندەگى باعدار­لا­مالار ديرەكتورى پول تەي­لور ءوزىنىڭ فيلوسوفيالىق جانە الەۋمەتتىك ماڭىزىن جوعالت­پاعان اباي پوەزياسى مەن مۋ­زى­­كا­­سىنىڭ سۇلۋلىعىن، تەرەڭ ماعىناسىن اقش-تا قا­لىڭ جۇرتشىلىققا جەتكىزۋدى مىندەتتەرىنە العاندىعى تۋرالى اڭگىمەلەدى. اباي پوەزيا­سى امەريكالىق وقىرماندار قىزىعۋشىلىعىن تۋعىزۋدا. جاڭا باسىلىمداردا اكەسىنىڭ ەمەس، وتانىنىڭ ۇلى بولۋدى ارمانداعان قازاق حالقىنىڭ لايىقتى ۇلىنا دەگەن قۇرمەت جالعاسا تۇسۋدە. 

اباي، ەڭ ءبىرىنشى، – قازاق حال­قىنىڭ جانى، ال ونىڭ «قا­را سوزدەرى» الەم مەن ادامدار ماعىناسىن ۇعىنۋدىڭ قۇن­دى كىتابىنا اينالدى. اباي ءۇنى عا­­سىرلار وتسە دە ءوزىنىڭ قۋات­تى كۇ­ءشىن جوعالتقان ەمەس. «راس، بۇرىنعى ءبىزدىڭ اتا-بابالارىمىزدىڭ بۇل زا­مان­داعىلاردان ءبىلىمى، كۇتى­ءمى، سىپايىلىعى، تازالىعى تومەن بولعان، ءبىراق بۇل زامانداعىلاردان ارتىق ەكى مىنەزى بار ەكەن... ات اتالىپ، ار­ۋاق شاقىرىلعان جەردە اعايىنعا وكپە، ارازدىققا قارامايدى ەكەن، جانىن سالىسادى ەكەن... بۇلار دا ارلىلىق، نامىستىلىق، تاباندىلىقتان كەلەدى»، دەگەن اباي ءۇنى (وتىز توعى­زىنشى ءسوز) عاسىردان ارتىق ۋاقىت وتسە دە ءوزىنىڭ قۋات­تى كۇشىن جوعالتپاي، تە­رەڭ­ءدى­گىمەن تاڭعالدىرادى.

ابايدىڭ 150 جىلدىق مەرەيتويى 1995 جىلى يۋنەسكو دەڭگەيىندە بۇكىل الەمدە كەڭى­نەن اتاپ ءوتىلدى. مەملەكەت باسشىسى ن.ءا.نازاربايەۆ كەزىن­دە ۇلى ابايدىڭ مەرەي­تويىن يۋنەسكو-نىڭ ەستەلىك كۇن­تىزبەسىنە ەنگىزۋ تۋرالى يۋنەسكو-عا حات جازعان بولاتىن. ەلباسىنىڭ وسى ەرلىككە پارا-پار ارەكەتىنىڭ ارقاسىندا اباي مەرەيتويىنىڭ بيىك دەڭ­گەيدە اتاپ ءوتىلۋى ۇلكەن الەم­­دىك قۇبىلىسقا اينالىپ، شەتەلدىك وقىرمانداردىڭ ۇلى اقىن، ويشىل مۇراسىنا قى­زى­عۋشىلىعىن ارتتىرعانى بەل­گىلى.

اباي – بۇكىل ادامزات يگىلىگى. ونىڭ پوەزياسى – ماڭگىلىك پوە­زياسى، دانالىقتىڭ، ماحاببات پەن ادالدىقتىڭ پوەزياسى. سوڭ­عى جىلدارداعى زەرتتەۋلەردە ابايدىڭ رۋحاني ىزدەنىستەرى تەرەڭ اشىلىپ، ونىڭ ۇلتتىق رۋحاني قالىپتاسۋىنداعى ءرولى ايقىندالدى. بۇكىلالەمدىك قاۋىمداستىق ابايدىڭ تۋعان كۇنىن 1845 جىلدىڭ 10 تامىزى دەپ ەسەپتەيدى. الايدا سوڭعى كەزدە كەيبىر وتاندىق عالىمدار ەسكى جىل ساناۋعا سۇيەنىپ، ونىڭ تۋعان كۇنىن 23 تامىز دەپ ۇسىنۋدا. بۇل پىكىرتالاس تاقى­رىبى ەمەس. الەمدىك قا­ۋىم­داستىق، ەۋروپا، ازيا مەم­لەكەتتەرى مەن اقش-تاعى ءىرى ادەبيەتتانۋ ورتالىقتارى، سىنشىلار مەن باسپاگەرلەر، اباي شىعارمالارىن اۋدارۋشىلار ونىڭ تۋعان كۇنىن جىل سايىن 10 تامىزدا اتاپ وتەدى. وسىمەن بۇل تاقىرىپقا بايلانىستى كەيبىر پىكىرتالاستار مەن پىكىرلەرگە نۇكتە قويۋ كەرەك دەپ ويلايمىن. قازاقستان حالقى ابايدىڭ تۋعان كۇنىن 10 تامىزدا تويلايدى، بۇل داتا مەكتەپ جانە جوو وقۋلىقتارىندا، ەل تانىعان ابايتانۋشىلاردىڭ عىلىمي ەڭبەكتەرىندە ناقتى كورسەتىلگەن. ءححى عاسىردا ماڭگى جاس كلاسسيكانى جاڭاشا وقۋ ءۇردىسى وتۋدە. عۇلاما اقىن، ويشىل ابايدىڭ مۇراسىن جاڭاشا ۇعىنۋ جالعاسا بەرەدى، ونىڭ جالىندى ولەڭدەرى ەشقاشان دا ءوزىنىڭ كۇشىن جوعالتپايدى. ويتكەنى اباي حالىقپەن ماڭگى بىرگە.

ءۋاليحان قاليجانوۆ، 

م.و.اۋەزوۆ اتىنداعى ادەبيەت جانە
ونەر ينستيتۋتىنىڭ ديرەكتورى،
ۇعا اكادەميگى

«ەگەمەن قازاقستان»

پىكىر قالدىرۋ

قاتىستى ماقالالار