ءبىر ەرەكشە قۋات سىيلار دەنەگە،
قۋانىشتى - كوز بىتكەندەر كورە مە؟
شەتسىز، شەكسىز، مەنىڭ ۇلى دالاما،
ءاز ناۋرىز، قادام باسىپ كەلە مە؟
كوشى قونعان، وتى جانىپ وشكەننىڭ،
بارلىق جۇزگە ءبىر عاجايىپ كوشكەن نۇر!
ۇلى ەلىمە، كوكتەم بولىپ عاجايىپ،
ءبىر جىل كۇتكەن ءاز ناۋرىز، حوش كەلدىڭ!؟.
قازاعىمنىڭ، ارلى ارۋى سياقتى،
قازاعىمنىڭ، ەر ۇلدارى سياقتى،
ناۋرىزدا، ساي-سالادان سۋ اقتى،
ناۋرىزدا، كۇننىڭ كوزى شۋاقتى!
كوگىمىزدە شۋاق شاشىپ كۇن تۇرار،
جۇرەك بىتكەن، ءدۇرس-دۇرس سوعىپ، بۇلقىنار!..
قازاعىمنىڭ ارۋلارى بۇل شاقتا،
قىزعالداقتاي ءبىر ەرەكشە قۇلپىرار!
كارى بىتكەن، جاستىق شاعىن ويلاي ما؟
قۇرعىر ويلار، مازالاماي قويماي ما؟
جاس تولدەر مەن بالا بىتكەن شاتتانىپ،
قىرعا شاۋىپ، اسىر سالىپ ويناي ما؟
كەلدى حالقىم، ءاز ناۋرىز - «جىل باسى»،
باسقاشا ايتساق، «جاس تولدەردىڭ قۇرداسى»،
ناۋرىز-ارۋ، كەلە مە انە، سىلاڭداپ،
ورەكپىگەن جاس كوڭىلدەر سىرلاسى؟..
جۇرەكتەردى ىستىق ويلار ورەلەپ،
جانارلاردان وتتى سەزىم سەبەلەپ،
بۇل ۋاقىتتا جەر-دۇنيە جاسارار،
جاس، كارى دە، قۋناپ قالار كەرەمەت!
ەركەك، ايەل، بىر-بىرىنە ىنتىعار،
جۇرەك بىتكەن، الىپ-ۇشىپ، ۇمتىلار!
ءاز ناۋرىز، ماحابباتتىڭ ايى ما،
عاشىقتىقتار – قىر گۇلىندەي قۇلپىرار!؟.
...بابالاردان قالعان ءسوز كوپ كوشەلى،
قاناتتى ويلار - جەلدەي ءجۇيتىپ، ەسەدى!..
ناۋرىزدا، كەلگەن كەزدە «جىل باسى» -
وكپە-رەنىش ۇمىتىلار دەسەدى...
جول بەرمەستەي بولىپ ەندى «قاتاعا...»،
جاقسى ادامدار - ناۋرىز-دامنەن تاتا ما؟
ءبىرىن-بىرى ءاز ناۋرىز كەلگەندە،
ءبىزدىڭ قازاق، كەشىرىسىپ جاتا ما؟
وكپەنى قوي، ءاي، دوسىم-اي، دوسىم-اي!
ءاپپاق كوڭىل، سىي-قۇرمەتتىڭ توسىنى-اي!
ءبىر جىل بۇرىن بولعان وكپە-رەنىش،
ۇمىتىلىپ جاتا ما ەكەن وسىلاي؟..
قوناق بىتكەن، اسىعىسىپ، كەشىگىپ،
كوڭىل بىتكەن، ارقا-جارقا شەشىلىپ،
ناسىبايدان قالعىش قازاق كوڭىلى،
جاتاتىنداي ءتوس قاعىسپەن شەشىلىپ؟
جاۋتاڭدار كىم، كوڭىلى كەتىپ «قاراققا»؟
ويى كەتەر الۋان ءتۇرلى تاراپقا؟
بۇل قازاقتاي ۇلت بار ما ەكەن الەمدە،
وكپەلەۋ مەن قۋانۋى – زاماتتا؟..
باستان وتەر: جاقسى، جامان، ماسقارا،
جاقىنىڭدى ءبىراق جاۋعا تاستاما!..
اعايىن مەن دوس-جاراندار ىشىندە،
ورىن العان وكپە-رەنىش باسقا ما؟..
كەيبىر وكپە، جاراسا ما ەرىڭە،
تۇرا ما ءوزى بىردەڭە ايتىپ، «دەرىڭە...»؟
جاقىنداردىڭ ىشىندەگى وكپەلەر
«ءشايى ورامال كەپكەنشەنىڭ» كەرى مە؟..
كوپ نارسەنى ءبىز كوكەيگە تۇيدىك پە،
ۇلكەن جاعى دەپ زەكىرەر: «كيلىكپە!؟.»
ءبىر بولەك تە، دوس-جاراندار وكپەسى،
ءبىر بولەك پە، دەگەن وكپە بيلىككە؟..
بۇگىن حالىق، ۇيقىدا ەمەس، وياۋ ما؟
جەمقور بىتكەن ولە-ولگەنشە تويار ما؟
حان، پاتشادان قالعان ۇلتتىڭ كوڭىلى،
رەنىشى... - ۇمىتىلا قويار ما؟..
ونداي پاتشا بىلەم ءتۇبى وڭبايدى،
قاشسا داعى ۇرپاعىمەن سورلايدى!..
شىنىن ايتسام، ۇلت كوڭىلىن قالدىرعان،
دەسەدى عوي: «ەكى دۇنيەدە وڭبايدى!..»
ءىس وڭالار، العان بەتتەن قايتپاساڭ،
جولىعاسىڭ ءالى تالاي ءجايىتقا سان...
ءاز ناۋرىز - جىلدىڭ باسى كەلگەن سوڭ،
جاراسا ما اقيقاتىن ايتپاساڭ؟
ءبارى قولدا تۇرعان كەزدە «مۇمكىننىڭ»،
جوعالمايدى استىنداعى ەل، ءبىر تۋدىڭ!
سوندىقتان دا اشىپ ايتتىم، اعايىن،
قۋانىش پەن رەنىشىن ۇلتىمنىڭ!
...ءاز ناۋرىز، قۇتتى بولسىن، قازاعىم!
ارتتا قالسىن، كورگەن قورلىق، ازابىڭ!
كەلگەن ناۋرىز - شىندىق بولسا قانشالىق،
ولە-ولگەنشە مەن دە شىندىق جازامىن!
جۇماش كەنەباي
پىكىر قالدىرۋ