اڭسار

قايدا،قايدا،
الاڭسىز ەركە كۇندەر؟
ەركە كۇندەر، جانىمدى ورتەدىڭدەر.
كۇيگە تولى ءومىردىڭ سىرىن ەندى،
شاناعىمەن جۇرەكتىڭ شەرتەمىن، كەل...

اققۋ ۇشىپ ۇلگەردى، قازىڭ قايتىپ،
ال مەن ءجۇرمىن مەزگىلگە نازىمدى ايتىپ.
ساعىنىپ كەل، اڭساپ كەل تۇراعىڭدى،
ءجاۋدىر جىرىم قالماسىن جازىلماي تۇك.

سەنسىز نەنى ۇمىتتىم، نەنى ەسكەردىم،
ەرتەڭىمنىڭ ىزعارلى جەلى ەسكەن مىڭ.
ساعان بارار جولداردان ءوزىڭدى ەمەس،
ەستەلىكپەن جۇپتاسقان ەلەس كوردىم.

كوڭىلىمە ءوزىڭدى كومدىم، كوندىم،
قيماستىقتىڭ شىراعىن سوندىرگەن مۇڭ.
ءبىر مەن ەمەس ءۇمىتىن ۇزبەي جۇرگەن،
ورالماسىن بىلسە دە سول كۇندەردىڭ..!

ءومىر

ويلارىم جولداس بوپ الدى تۇندەرمەن كىلەڭ،
تاعاتسىز ىزدەپ كەلەمىن كۇن-بەينەڭدى مەن.
كەزىگە قالساق، جۇرەگىم نۇرلانسا-داعى،
كورسەتەم جۇرتقا سۇرلانىپ ۇلگەرگەن رەڭ.

باقىت تا، ب ا ق تا بىزدەردى تانيدى دەلىك،
ەكەۋمىز جايلى ايتپادى ءفاني كۇرمەلىپ.
اۋادا ۇشقان اسقاقتىق ۇلپالارى دا،
بۇل كۇنى مەنىڭ جانىمدى قاريدى كەلىپ.

وزىڭنەن وزگە كىمگە ەندى تاعارمىن ايىپ،
سالقىندىعىڭنان قالسا ەگەر جانار مۇڭايىپ.
ساعىنىشىما تۇنشىقسام، كەتەر ما ەكەن -
باسىمنان باعىم، قولىمنان قالامىم تايىپ.

قالمايتىندىعىن ەشقاشان كوڭىل ۇقتىرىپ،
مەن ەمەس،تاعى مەن بولىپ سەنى كۇتتى ءۇمىت.
ءومىر دەگەنىڭ  -  جۇلدىزعا تىلەگىڭدى ايتۋ،
ورىندالماسىن بىلسەڭ دە ەگىلىپ تۇرىپ!

مويىنداۋ

كۇن كىنالى،
الىستاتقان ارانى.
ءتۇن كىنالى،
(ول ءوزى دە جارالى)
ءبىز ەكەۋمىز قوشتاسقان ءسات سەكىلدى،
اي دا تۇنگە قولىن بۇلعاپ بارادى.

گۇل كىنالى،
ۇستەلدەگى سولماعان.
نۇر كىنالى، 
تۇنەككە كەپ ورناعان.
شاتتىعى از، قاسىرەتى كوپ ءومىردى
ساعىنىشسىز سۇرە الا ما سوندا ادام؟؟!

جىر كىنالى،
ساعان ءالى جازباعان.
سىر كىنالى،
كۇزگى الاۋداي مازداعان.
كوكتەمەدەن كۇلگىن كويلەك كيىپ اپ،
مەزگىلدەرگە نازدانام...

مۇڭ كىنالى،
كەلگەن سەنىڭ جىر ەتكىڭ.
ءۇن كىنالى،
داۋسىڭدى ەستىپ ءدىر ەتتىم.
كىم كىنالى؟!
ءبىز كىنالى شىعارمىز -
ساناسپاعان دۇرسىلىمەن جۇرەكتىڭ..!

تاڭعى سىر

ءومىر-ويىن...
تاعى دا مەن ۇتىلدىم،
سەن كەتكەلى ۇيىرسەك بوپ بۇكىل مۇڭ.
جاستىعىمدى ايىرباستاپ الدىم مەن
قاناتىنا ۇيقىسى جوق ۇكىمنىڭ.

تاپپاعاسىن داۋا بولار ەمگە تۇك-
قارا ءتۇننىڭ قاسىرەتىن تەڭ ءبولىپ،
ۇرتتاپ الىپ، ولەڭ جازىپ وتىرمىن،
سەن بولىپ...

قاباعىنا قارامادىم جالعاننىڭ،
وسى ساتتە وز-وزىمە تاڭ قالدىم.
سەزىم تىككەن كوڭىلىمنىڭ كەستەسىن،
سەن كەتكەلى سەتىنەتىپ العانمىن.

جاراتقاننىڭ جازۋىنا كونگەن ەك،
تاعدىرىمىز بولەك دەۋمەن جول بولەك.
تىلەۋىڭدى تىلەپ ءجۇرمىن تۇندەردە،
تاڭ الدىندا كۇبىرلەدىڭ سەن نە دەپ ؟!

ساۋال

كوكتەمدى كۇتەم دەگەنشە،
قوي قوزداپ كەتتى دەگەيسىڭ.
ورتەنىپ بىتەم دەگەنشە،
وي مازداپ كەتتى دەگەيسىڭ.

سۋىقتان توڭدىم دەگەنشە،
جاۋرادى جانىم دەگەيسىڭ.
جالعانعا سەندىم دەگەنشە،
الدادى ءبارى دەگەيسىڭ.

ورتەنىپ ءبىتتىم دەگەنىڭ –

بولمادى سەنەر ەشكىمىڭ.
كوكتەمدى كۇتتىم دەگەنىڭ –

كوردىڭ عوي ونى كەشقۇرىم.

جالعانعا سەندىم دەگەن ءۇن،
(سەن ەمەس بولساڭ، كىم دەيمىن...)
- نە دەيسىڭ بۇعان، ولەڭىم؟!
- بىلمەيمىن!

سىر

تامشىلاردىڭ تىرسىلى - ماڭگىلىك ءان،
مەكەندەسە بەيمەزگىل جاندى كۇمان.
مامىردىڭ شۋاعىنا شومىلا الماي،
نۇر ىزدەگەم ءساۋىردىڭ جاڭبىرىنان.

كۇن ۇيقىدا...قارا بۇلت قاراۋىلداپ،
شۇعىلاسى عالامنان بارادى ۇزاپ.
تەرەزەمدى ىقتاعان كوبەلەككە،
تۇردىم سوندا مۇڭدانىپ قاراپ ۇزاق.

كوبەلەگىم، كوكتەمنەن نەنى كۇتتىڭ،
اياۋلىڭدى سەن دە ۇمىت،
مەن ۇمىتتىم!
جىلاماشى، بەكەرگە كۇرسىنبەيىك،
بىزگە بۇگىن اقتالسىن ەگىلىپ ءتۇن.

گۇلسىز بىلەم ءومىردى سۇرە الاسىڭ،
(مۇڭسىز مەنىڭ بەلگىلى شىداماسىم...)
جارالانعىش جانىڭنان بەزەر بولساڭ،
نازىكتىگى جۇرەكتىڭ كۇنا ما شىن؟!

دەرتىمىز بار كونبەيتىن ەمگە مۇلدەم،
ءدۇر سىلكىندى بۇگىن دە جەر دەمىمنەن.
تاڭ اتسىنشى، ۇشا عوي،
گۇلىڭە بار،
ءحالىن ونىڭ سۇرايمىن مەن دە كۇننەن...

جالعىزدىق

ەشكىم جوق مىنا سارى قىزدى ۇعار،
مۇڭ مەنەن جىرى بولماسا.
اركىمنىڭ جالعىز جالعىزدىعى بار،
جاناشىر ەمەس ول دا اسا.

ارمانعا الدانىپ كوز ءىلدىم تاعى،
اتار تاڭىم دا ارايسىز.
ەرتە گۇلدەگەن سەزىمنىڭ ءبارى:
بايانسىز، باقسىز، تالايسىز.

سۇيمەۋگە مۇلدە بەكىنۋ دەگەن،
وڭاي-اق شارۋا! (ەسسىزدىك...)
ءومىر وتەرىن وكىنۋمەنەن،
وكىنىشتىسى - كەش بىلدىك.

كەشىكتىك، كەشتىك جۇرەكتىڭ ءىسىن، 
تىكەن بوپ جانعا قادالعان.
كەۋدەمدە وكسىك ءدىر ەتتى، ءتۇسىن،
ءان سالايىنشى، ۋا، جالعان!

ەلەگيا ەمەس

جولداس قايدا جۇبىمىز ماڭگى دەگەن،
بىلە المادىم كوڭىلىم قالدى نەدەن؟
جازمىشىمدى جانارعا كوشىرىپ اپ،
جىلدار كەتىپ بارادى جاۋدىرەگەن.

مەندىك عۇمىر بولىپ ءجۇر جۇرتقا "قايعى"،
قۇشاعىنان بۇلتتاردىڭ شىققان ايمىن!
اكە، سەنىڭ ەسەيگەن ەركە قىزىڭ،
ون سەگىزگە ءوزىن ەش جۇپتامايدى.

قول بۇلعادى وتكەنگە كۇلىپ بۇگىن،
بولاشاعى سىيلادى ءۇمىت گۇلىن.
الاقانىن ولەڭگە جايعان ساتتە،
اكەسى حان ەكەنىن ۇمىتتى مىڭ.

تاۋعا قاراپ ءور بولىپ وسكەسىن بەك،
الاساسىن ادامنىڭ تەك كەشىرمەك.
"ءتاڭىرتاۋىم - ءبىر توبە"،- دەيدى اقتالىپ،
قاراتاۋ مەن الاتاۋ سوكپەسىن دەپ.

جانىن ءجيى جارالاپ مىقتىسى كەي،
ءومىر نە ول؟!
(كەتسە شە، ءتىپتى سۇرمەي)
ەشكىمنىڭ ەشتەڭەسىن الماعان ەد،
بالاپانىڭ تاعى وتىر تۇك تۇسىنبەي...
اكە!

ماۋسىمداعى جىر

سامالىن ءان قىپ كوكتەمنىڭ،
جاز كەلدى..
ءالى جوق بەلگىڭ.
"ماۋسىم. كەش. سەنىڭ شاھارىڭ"،
مازالاي بەردى-اۋ وتكەن كۇن.

ورالماس شاقتار ەلەستەپ، 
(ءبىر بولامىز با ەگەسسەك؟) 
جاڭبىر استىندا تۇرىپ ەك،
قولشاتىر قاجەت ەمەس دەپ...

كوز جاسى جولداس- مۇڭداردىڭ،
بار ما ەكەن،ءسىرا،قۇرعار كۇن؟!
سەن بەرگەن سەرتتى سەزىمنىڭ،
سيقىرىنان مەن نۇرلاندىم.

ءوزىڭسىز جىرعا جاق اشپان،
باسىما ءتوندى قارا اسپان.
جالعىزدىق جالعىز تىرەگىم، 
جاراتۋشىعا جاراسقان!

جازدىڭ دا،كۇزدىڭ،كوكتەمنىڭ،
سالقىنىن سەنسىز وتكەردىم.
جەتىسى بۇگىن ماۋسىمنىڭ،
جىل ءوتتى،
جۇدەۋ جۇرەكتى
جىلاتتى تاعى وتكەن كۇن..

ءاليا ىڭكاربەك