وقۋ جىلىنىڭ باسىندا التىنشى سىنىپتىڭ جەتەكشىسى ءوز شاكىرتتەرىنىڭ الدىندا تۇر. ول بالالارعا ءبىر رەت كوز تاستادى دا، بارلىعىن بىردەي جاقسى كورەتىنىن، ولاردى كورگەنىنە ريزا ەكەنىن ايتتى. بۇل ارينە، جالعان بولاتىن. ويتكەنى الدىڭعى قاتاردا ءوزى جاقسى كورە قويمايتىن ءبىر بالا ءبۇرىسىپ وتىر. باسقا وقۋشىلار دا ونىمەن بىلتىرعى وقۋ جىلىندا تانىسقان. سول كەزدىڭ وزىندە-اق، ول بالانىڭ ءوز سىنىپتاستارىمەن وينامايتىنىن جانە كيىمىنىڭ لاس ەكەنىن، ەشقاشان جۋىنباعانداي كۇلىمسى ءيىس شىعاتىنىن بايقاعان بولاتىن. ۋاقىت وتكەن سايىن ءمۇعالىمنىڭ بۇل وقۋشىعا دەگەن كوزقاراسى وزگەرە باستادى. ونىڭ جازبا جۇمىستارىن قىزىل قالاممەن شيمايلاپ، ەكىلىك دەگەن باعانى اياماي قوياتىن جاعدايعا جەتتى.
ءبىر كۇنى مەكتەپتىڭ وقۋ جونىندەگى ورىنباسارى التىنشى سىنىپ وقۋشىلارىنىڭ مىنەزدەمەسىنە تالداۋ جاساۋدى تاپسىردى. ۇستازى سۇيكىمسىز وقۋشىنىڭ مىنەزدەمەسىن جازۋدى سوڭىنا قالدىردى. ول مىنەزدەمەنى قالاي جازۋ كەرەكتىگىن ءبىراز ويلانىپ، بۇرىنعى جازىلعان مىنەزدەمەلەرىن قولىنا الدى. سول كەزدە توبەسىنە مۇزداي سۋ قۇيىپ جىبەرگەندەي كۇيگە ءتۇستى.
ءبىرىنشى سىنىپتا وقىتقان ۇستازى بىلاي دەپ جازعان ەكەن: «بۇل – كوزى نۇر شاشقان كەرەمەت بالا. ءۇي تاپسىرماسىن كەرەمەت مۇلتىكسىز ورىندايدى. ۇقىپتى ءارى العىر بالا. وسىنداي تالانتتى بالانىڭ ۇستازى بولۋدىڭ ءوزى ءبىر مارتەبە».
ەكىنشى سىنىپ ءمۇعالىمىنىڭ مىنەزدەمەسىندە: «ول عاجاپ وقۋشى. جولداستارىنا دا وتە سىيلى. ايتسە دە وتباسىنداعى ماسەلە ونى الاڭداتىپ جۇرگەن سىڭايلى. اناسى اۋىر دەرتكە شالدىعىپتى. ايىقپاس اۋرۋمەن ارپالىسىپ، ءولىم مەن ءومىر اراسىندا جاتقان كورىنەدى. بالانىڭ دا جانىن سىزداتقانى اڭعارىلادى. شاماسى ونىڭ ۇيدەگى جاعدايى اجالمەن ارپالىسقا اينالعان سياقتى» دەپ تۇيىندەگەن ەكەن.
ءۇشىنشى سىنىپتاعى تاربيەشىسىنىڭ جازعانىن تاعاتسىزدانا قولىنا الىپ، وقي باستايدى: «اناسىنىڭ ءولىمى بالانىڭ جان الەمىنە اۋىر سوققى بوپ ءتيدى. ىشكى دەرتىنە قاراماستان بالا وقۋعا بار ىنتاسىمەن، ىجداھاتپەن ۇمتىلادى. ايتسە دە ۇيدە ءبىلىم الۋىنا اكەسى كوڭىل ءبولۋدى قويعان. بالانىڭ ءبىلىم الۋ ماسەلەسىن تەزدەتىپ قولعا الماساق، جاعداي قيىنداعالى تۇر».
مۇنان كەيىنگى جاعدايدى ءتورتىنشى سىنىپتاعى ۇستازى بىلاي دەپ جالعاستىرىپتى: «بالانىڭ وقۋعا قۇلقى جوق. دوستارى دا جوق. ساباق ۇستىندە ءجيى ۇيىقتاپ قالا بەرەدى» دەپتى.
مىنەزدەمەلەردى وقىپ شىققان ءمۇعالىمنىڭ وسى ساتتە جۇرەگى سىزداپ قويا بەردى. ادەتتەگىدەي كەلەسى وقۋ جىلى كەلىپ جەتەدى. سول باياعىداي، بارلىق وقۋشىلار ۇستازدارىنا سىيلىق ۇسىنىپ جاتىر. جاڭا وقۋ جىلىنىڭ باستالعانىمەن قۇتتىقتاپ، الگى بالا دا ءبىر زاتتى ۇستازدىڭ قولىنا ۇستاتادى. مىج-مىجى شىققان قاعازعا الدەنەنى وراپ اكەلگەن ەكەن. تۇيىنشەكتى كورگەن سىنىپتاستارى جارىسا كۇلەدى. تەك ءمۇعالىم عانا قاعازدى اشىپ، ىشىنەن كوزى سىنعان بىلەزىك پەن قۇتىسىندا بىتۋگە تاياعان ازداعان ءيسىسسۋدى كورىپ، ەرەكشە قۋاندى. بالانى قۇشاعىنا قىسىپ، «مىناۋ تاماشا سىيلىق قوي» دەپ، بىلەزىكتى قولىنا تاعىپ الدى. بالانىڭ قۋانىشىندا شەك جوق. ۇستازدىڭ توسىن مىنەزىنە قايران قالعان وقۋشىلار دا كۇلكىلەرىن ساپ تىيعان. كەيىننەن كوپشىلىكتىڭ كوزىنشە ءمۇعالىم قۇتىداعى ءيىسسۋدى ۇستىنە سەپتى. وسىلايشا ساباعىن دا باستاپ كەتكەن. ساباق سوڭىندا كوزىندە نۇرى ويناعان بالا ۇستازدىڭ جانىنا كەلىپ، ەرەكشە مەيىرىممەن «بىلەسىز بە، سىزدەن انامنىڭ ءيىسى شىعادى» دەدى.
بالا كەتكەن سوڭ ءمۇعالىم ۇزاق جىلادى. وسى كۇننەن باستاپ ول تەك ماتەماتيكا مەن ادەبيەتتى عانا ەمەس، ىزگىلىك پەن قايىرىمدىلىق جايلى ءدارىس بەرۋدى قولعا الدى. ءبىراز ۋاقىت سىرعىپ وتكەندە سۇرىقسىز بالانىڭ اجارىنا نۇر تولا باستادى. ءومىردىڭ ءمانى مەن ءسانى جانارىنان ايقىن سەزىلەتىن بولدى.
مۇنان كەيىن ءمۇعالىم وقۋشىلاردىڭ بارلىعىن بىردەي جاقسى كورەمىن دەگەنىمەن، ەندى الگى بالانى وزگەلەردەن ايقرىقشا جاقىن تارتا باستاعان. وسىلايشا جىل دا زۋلادى. بىردە ادەتتەگىدەي كوپ قاعازدارىن اقتارىپ وتىرىپ، كوزى ءبىر ءتىلىم حاتقا ءتۇستى. اشىپ وقىعاندا جۇرەگى ەلجىرەپ كەتتى. «ءسىز ومىرىمدەگى عاجاپ ۇستازسىز!» دەپ جازىلعان ەكەن. وسىلايشا اتتاي زۋلاپ بەس جىل ارتتا قالدى. بۇل كەزدە ءمۇعالىم دە باسقا سىنىپتى قولعا العان. ايتسە دە وسىدان ءبىراز جىل بۇرىنعى شاكىرتى تاعى ءبىر حات جولداپتى. ومىردەگى ەڭ اسىل ۇستازى بولىپ جۇرەگىندە قالا بەرەتىنىن جازىپتى. اراعا ۋاقىت سالىپ، الگى وقۋشىدان تاعى ءبىر حات الادى. وقۋشىسى كوللەدجدى ۇزدىك ءتامامداپ، ۋنيۆەرسيتەتتى ۇزدىك وقىپ جۇرگەنىن جازىپتى. كەيىنىرەك كەلگەن حاتىندا وقۋ ورنىن ويداعىداي ءتامامداعانى ايتىلادى. سونداي-اق، اكەسىنىڭ دۇنيەدەن وزعانىن، جاقىن ارادا وتاۋ قۇرعالى وتىرعانىن دا جەتكىزىپتى. ءارى ۇيلەنۋ تويىندا اكەسى مەن شەشەسىنىڭ ورنىنا مارتەبەلى ۇستازىنىڭ جايعاسقانىن قالايتىنىن بىلدىرگەن. تويدىڭ تورىنەن ۇستازىن كورگىسى كەلەتىنىن وقىعاندا جۇرەگى ەلجىرەپ سالا بەرەدى. ارينە، ءمۇعالىم قۋانا كەلىسىم دە ءبىلدىردى.
وسىلايشا توي كۇنى دە تايايدى. توي بولاتىن كۇنى ءمۇعالىم باياعى بالا سىيلاعان كوزى جوق بىلەزىكتى تاعىپ، اناسىنىڭ قۇتىسىنىڭ تۇبىندەگى ءيىسسۋدى سەپتى. الىستان ۇستازىن كورگەن بالا قۋانىشتان توبەسى كوككە جەتەردەي جۇگىرىپ كەلىپ، قۇشاقتاي الدى. سول مەزەتتە بالالىق شاعىنان جادىندا قالعان تاماشا ءيىستى سەزدى. اناسىنىڭ حوش ءيىسى. كوزىنەن ىستىق جاس ىرشىپ شىققان بالا ۇستازىن قۇشاعىنا قاتتى قىسىپ، «مەنىڭ وسى ومىرگە كەرەكتىگىمدى سەزىنۋگە، ءوز كۇشىمە سەنۋىمە مۇمكىندىك بەرگەنىڭىز ءۇشىن، سىزگە ريزامىن» دەدى داۋسى دىرىلدەپ. سوندا ءمۇعالىم كوزىنە جاس الىپ، «كەرىسىنشە، سەن مەنى بارىنە ۇيرەتكەن. سەنىمەن تانىسپاي تۇرىپ، ۇستاز بولۋدىڭ سىرى مەن ءمانىن، عاجاپ ءقادىرىن سەزىنگەن جوقپىن» دەپ جاۋاپ بەرەدى.
(اۆتورى بەلگىسىز)
