جاستىق شاق – ادام ءومىرىنىڭ كوكتەمى. اقىندار جىرعا قوساتىنداي، قايتا اينالىپ كەلمەيتىن ءومىر كەزەڭىندە ادامدى الدىنان مىڭ سان تاراۋ مەن تاڭداۋ، ءۇمىت پەن ارمان توسادى. بولاشاققا قۇرعان جوسپارلاردىڭ ءبارى تەك قانا قيال الەمىندەگى قول جەتپەس ساعىم بولىپ قالىپ قويماي، شىن مانىندە جۇزەگە اسۋى ءۇشىن ادام بالاسى ءومىر جەلكەنىنەن ۇستاپ، اعىستار مەن داۋىلدارعا، كەدەرگىلەر مەن توسقاۋىلدارعا قاراماستان، العا جۇرۋگە مىندەتتى. بۇل – جاستىق شاققا ءتان قاسيەت.

ءححى عاسىر – جەر بەتىندە بۇعان دەيىن بولماعان تىڭ سەرپىلىستەردىڭ، عالامدىق عاجاپتاردىڭ، دۇنيەنى ءدۇر سىلكىندىرگەن قۇبىلىستاردىڭ عاسىرى. ءاماندا كەز كەلگەن وقيعانىڭ قوزعاۋشى كۇشى – جاستار. قازاق جاستارى –سۇلتانماحمۇتشا ايتقاندا، جاڭا عاسىرداعى حالىقتىڭ توبەسىندەگى كۇن، كوڭىلىندەگى ءۇمىت،  ساناسىنداعى ساۋلە.

ءار ۇلتتىڭ جاس بۋىنىنا قاراپ وزگە حالىقتار ونىڭ دامۋ دەڭگەيىن، ءىلىمى مەن عىلىمىن باجايلاپ، بولاشاعىنا بولجال جاساي الادى.  جىگەرلى، جالىندى، ەركىن، ءبىلىمدى، جۇرەكتى جاستارى بار مەملەكەت ەرتەڭىنە نىق سەنىمدى. ءححى عاسىرداعى الەمدىك باسەكە وزگەشە مىنەز كورسەتىپ، وزىنشە تۇلعا بولۋدى تالاپ ەتەدى. ال ءبىز، قازاق جاستارى باسەكەنىڭ بەل ورتاسىندا جۇرگەندىكتەن، ءوز بويىمىزدان سول قاسيەتتەردى ىزدەپ تابۋعا ءتيىسپىز.