«مى جە سموتريم ي گوۆوريم – ۆاۋ، كاجدىي چەلوۆەك حوچەت ۆ جيزني – ۆاۋ».
بۇل – شىمكەنت قالاسىنىڭ اكىمى عابيدوللا ءابدىراحىموۆتىڭ ءسوزى.
ەلىمىزدەگى ءۇشىنشى مەگاپوليسكە اكىم بولىپ كەلگەلى عابيدوللا ءابدىراحىموۆتىڭ تاعى اتى شىقتى. وڭتۇستىككە ءتان ەمەس ارەكەتتەرىمەن ەلدىڭ ەسىندە قالدى ول. ەۋروپا كورگەن بالا عوي، ۆەلوسيپەد تەپتى، قالا شەنەۋنىكتەرىن شايتانارباعا وتىرعىزدى. بىرەر اي ءبارىن اۆتوبۋسكا مىنگىزىپ، ساندالتىپ قويدى. ءسويتىپ، جۇرگەندە ءوزى «نۇر وتانعا» حاتشى بولىپ كەتتى. ەلىمىزدەگى ءۇشىنشى مەگاپوليست بولعان كەزدە قايتىپ كەلدى، شىمكەنتكە! «قايتىپ كەلدى دە، حالىقتى ايەلگە تەڭەپ جىبەردى. ەندەشە ءوز سوزىنە قاراي ۇيلەستىرىپ ايتايىق، «وتىرعان قىز ورنىن تابادى، قايتقان مالدا قايىر بار». ءبىراق شىمكەنتتىكتەر «ۆاۋ» دەي المايدى، عابيدوللا مىرزا! ءار شىمكەنتتىك «ۆاۋ» دەۋى ءۇشىن الدىمەن حالىق تاۋ-تاۋ پروبلەمالاردان ارىلۋى ءتيىس. سوندا عانا اينالاڭدا تولعان جاۋ بولمايدى.
ورىسشا سويلەيتىن قالا اكىمى وڭتۇستىكتە كەلىپ، ورنىن تاپقانمەن، قيال مەن پيارعا اۋەس پە دەپ قالدىق. ول بىرنارسە ايتقىسى كەلەدى. جاساعىسى كەلەدى. ءبىراق «بۇرالقى ءسوز كۇلمەككە جاقسى» ەكەنىن بىلە بەرمەيدى. ءقازىر بۇكىل الەۋمەتتىك جەلى قالا اكىمىنىڭ قاراشانىڭ سوڭىندا ايتقان «ۆاۋ»، سوزىنە «ءولا-ا!» دەپ جاتقان سىڭايلى. اكىم حالىقتىڭ الدىندا جۇرگەسىن نە دەيتىنىن الدىمەن ويلانىپ الۋى كەرەك. ءىسى مەن ءسوزى قابىسپاسا، وڭتۇستىكتە ونىڭ پىكىرى وسىلاي مازاققا اينالا بەرەدى.
وڭتۇستىك قايماعى بۇزىلماعان قازاقى ءوڭىر. سوندىقتان عابيدوللانىڭ عيبرات ءسوزى قۇلاققا كىرۋى ءۇشىن ونىڭ ءوزى ەڭ الدىمەن وڭتۇستىكتىڭ ۇلتتىق مەنتاليتەتىن بويىنا ءسىڭىرۋى كەرەك. قازاقى مىنەز، قازاقى بولمىس بولماعان جەردە حالىق ايەلگە تەڭەلەدى. ءار ادام اكىمشە ايتساق، «ۆاۋ» تۇرمىستى ىزدەيدى. ال مۇنداي جاعدايدى كىم جاسايدى؟ قازاقى وڭىردە ورىسشا سويلەيتىن اكىم بە؟
... ال اكىم حالىققا ىسىمەن جاقىن بولعانى دۇرىس. كۇلمەككە جاقسى بۇرالقى سوزىمەن ەمەس.
پىكىر قالدىرۋ