جازا الماي جۇرگەن جىرىمدى، جازىپتى قۇستار تiلiمەن. ايتا الماي جۇرگەن سىرىمدى، جەتكiزدiم جەلگە ءتۇنiمەن.   بار مۇڭنان قالدىم شەتتەلiپ، ب ا ق تاۋىپ بiراق، كەتپەدiم. القىمعا بiر ءسوز كەپتەلiپ، جەتەر جەرiمە جەتپەدiم.   قۇستار-اي، قۇستار قاناتتىم، قونباشى جەرگە، ۇشا بەر. پىراق جىرىمدى جاراتتىم، سەندەرگە ارناپ، قۇشا بەر.   العاشقى اقىننىڭ ءۇنiندەي، قۇستاردىڭ سايراعان داۋىسى. جۇماقتىڭ نۇرلانعان كۇنiندەي، قۇس بiتكەن ورالسا تاۋ iشi.   باعزى بiر عاسىردان قالىقتاپ، قاناتىڭ قايىرىلماي جەتتiڭ بە؟ ازات بۇل اسپاندا شارىقتاپ، ەركiڭە تاعى دا كەتتiڭ بە؟   قۇستار-اي، قۇستار باۋىرمال، جىر بولىپ تۇسكە ەنەسiڭ. Iزدەمەي كەتكەن باۋىرلار، قۇس بولىپ قاشان كەلەسiڭ؟..  

  بiر ساۋلەنiڭ ەرiپ كەلەم سوڭىنان، مۇمكiن جولىم اشىلار، دەپ وڭىنان. تاڭ الدىندا اعىپ تۇسكەن جۇلدىزدى، مەيiرلi كۇن اتتاندىردى قولىنان.   اقيقاتتىڭ ەرiپ ءجۇرiپ قاسىنا، كەيدە ونىڭ قامشى ۇرامىز باسىنا. الدەقاشان ءولiپ كەتكەن اقىننىڭ، بiر توپ اكiم گۇل قويىپ ءجۇر تاسىنا.   ماقساتىنا جەتە الماسا كوزدەگەن، پەندە شiركiن مiن iزدەيدi وزگەدەن. بiر سۇراقتىڭ بارىن بiلiپ جۇرسەك تە، جايشىلىقتا بولامىز بiز سەزبەگەن.   ءومiر عوي بۇل اققا كۇيە جاعاتىن، سابىرلىلار تاۋىسپايدى تاعاتىن. اقىن دوسىم كۇدەر ۇزبەي iزدەپ ءجۇر، باۋى ءۇزiلiپ ءتۇسiپ قالعان ساعاتىن.   ساپاردامىز، جىلجي بەرەر كوشi العا، سۇلۋلاردى جارالدىق پا قۇشارعا؟! بiر ساۋلەنiڭ جەتەگiندە كەلەمiن، قاناتىم جوق، اسپان جاققا ۇشارعا.  

  توپىراققا جازسام دەيمiن بiر ولەڭ، اسپان استى ءدۇرلiگەتiن تاڭعالىپ. سودان كەنەت سويلەپ كەتسە بiر تiلدە، الەمدەگi بار حالىق.   نەگە دەرسiڭ، ويلانباستان تاڭىرقاپ، Iركiلمەستەن كەلدi دەر ەم كەزەگiم. ءتاڭiر ءوزi سۇيگەن قۇلىن جارىلقاپ، ءولتiرمەسiن سەزەمiن.   كەلەر كۇننەن بiر ۇلى توي كۇتەمiن، پەندە بiتكەن شاتتانار. كۇنشiل دوستى جۇندەي عىلىپ تۇتەمiن، ءوتiرiگiنە ماقتانار.   جازىلعان جىر، كەمەلدiككە بارار جول، جەتەرمiز نە جەتپەسپiز. اقىن بولماي ادام بولىپ وتسەك تە، قاپ ارقالاپ كەتپەسپiز.   بارلىق شايىر بiر ارماننىڭ سوڭىندا، مۋزاسىنىڭ جەتەگiنە بايلانار. سام جامىراپ قاعاز، قالام قولىندا، تۋعان جەردiڭ توپىراعىنا اينالار.  

  وراق اي بۇلتقا تىعىلدى، كوزدەگى مۇڭىن جاسىرىپ. بۇرشاقتار جەرگە جىعىلدى، الاپامىزدى قاشىرىپ.   جۇلدىزدار ءسىڭىپ تۇنەككە، سانامدى ۋايىم جالمادى. داق ءتۇسىپ ەدى جۇرەككە، قاسىمدا ءبىرى قالمادى.   قاپ-قارا ءتۇننىڭ اجارىن، كورگەندە كەتتىم شالقالاپ. جارتىكەش ايدىڭ نازارىن، اق بۇلتتار كەتتى ارقالاپ.   بۇرىمىن ورگەن سۇلۋداي، ءتۇننىڭ دە سىرىن تۇسىنەم. تەڭىزدەن شىققان ۇلۋداي، وتكەنىمدى ەسكە تۇسىرەم.   جۇلدىزدار ساپقا ءتىزىلىپ، كۇتەدى تۇننەن جاڭالىق. وزىنە ءبىزدى باۋرايدى، ەكى ورتاداعى ارالىق.  

  ءبىر ولەڭىم ىشىمدە، كورەم ونى تۇسىمدە. تەك اقيقات بىلەدى، نە ءمان بارىن ىسىمدە.   باعىتىم بار، باعىمدا، اربالامىن ساعىمعا. قارسى ءجۇزىپ كەلەمىن، وتكەل بەرمەس اعىمعا.   جاقىن تارتسا اجالىم، كوككە كەتەر عازالىم. گۇلگە ورانىپ جاتادى، كىپ-كىشكەنتاي مازارىم.   شىر-پىر بولىپ اقتالماي، وتىرىكتەن ماقتانباي. ءبىر-اق ساتتە ءوزىڭدى، كورسەتەسىڭ اقتارماي...   ىشتەگى ولەڭ ءتىل قاتار، كوزدىڭ جاسىن قۇرعاتار. كەڭ دۇنيەڭ تارايىپ، تار دۇنيەڭ جىرعاتار.  

  ماۋقىمدى باسار ساعىنىشىم بولشى، قالاساڭ كۇندە بارايىن. مۇڭايا قالسام، قۋانىشىم بولشى، جار عىلىپ سەنi الايىن.   جۇرەگiمدi ورتەر شابىتىم بولشى، دۇنيەنi جىرلاپ وتەيiن. كەلمەسكە كەتسەم، تابىتىم بولشى، قۇشاقتاپ سەنi كەتەيiن.   قايتا ورالمايتىن جاستىعىم بولشى، ەسiمە اپ كۇندە كۇلەيiن. جانا الماي جاتسام، وتتىعىم بولشى، لاپىلداپ، وشپەي جۇرەيiن.   اسقاقتاپ كەتسەم، اقىلىم بولشى، ساباما ءتۇسiپ ويلانار. بۇل ءومiردەگi جاقىنىم بولشى، كوڭiلiم سوندا جايلانار.   التىننان قۇندى جاقۇتىم بولشى، تەك ءوزiڭ عانا تiرەگiم. ءبارiنەن بۇرىن باقىتىم بولشى، كەۋدەمدە سوققان جۇرەگiم.