كامەلەتتىك جاسقا تولىپ بالالار ۇيىنەن كەتكەن كۇنىم ءالى ەسىمدە... كەتەردە ويىمدا تەك ءبىر عانا نارسە بولدى... ەندى قايدا بارامىن؟ ... كىمگە بارامىن؟ مەنى كۇتىپ وتىرعان ەشكىمنىڭ بولماعانى ۇنەمى جانىما باتاتىن. انام بالالار ۇيىنە تاستاپ كەتكەندە ەشتەڭە تۇسىنبەگەن ەكەنمىن. ەڭ وكىنىشتىسى انامنىڭ ءجۇزىن دۇرىس جاتتاي دا الماپپىن. نەبارى سەگىز جاسىمدا تاستاندى اتانعان مەن بولىپ جاتقان جايدىڭ ءمانىن بىردەن تۇسىنە قويماپپىن. ەسىمدە قالعانى تەك انامنىڭ جاعدايىمىزدى دۇرىستاپ العان سوڭ مەنى الىپ كەتەم دەگەنى عانا. سودان بەرى ءبىرتالاي جىل ءوتتى. انام كەلمەدى... ارينە، ساعىنامىن. انامدى جازعىرۋعا ءتىپتى قاقىم جوق دەپ جازادى massaget.kz.

بالالار ۇيىنەن قۇجاتتارىمدى الىپ دالاعا شىققاندا قاي باعىتتا جۇرەرىمدى بىلمەي ءبىراز تۇرعان شىعارمىن. سودان ءومىر ءسۇرۋ كەرەك دەپ شەشتىم. مەن كوشەدە وتىرىپ قايىر سۇراي المايتىنىمدى ءاۋ باستان سەزگەنمىن. ولاي ەتۋدى ءتىپتى ويلاعان ەمەسپىن. وقۋ وقىپ، ءبىلىم العىم كەلدى. تاڭداۋىم ءال فارابي اتىنداعى قازۇۋدىڭ جۋرناليستيكا فاكۋلتەتىنە ءتۇستى.  قۇجاتتارىمدى وقۋعا تاپسىرۋعا كەلگەنىمدە قابىلداۋ بولىمىندە وتىرعان اپاي ماعان بالالار ۇيىنەن كەلگەن وقۋشىلارعا جەڭىلدىك بارىن ايتتى. ياعني مەن باسقا تالاپكەرلەر سەكىلدى شىعارماشىلىق ەمتيحانسىز وقۋعا قابىلدانا الادى ەكەنمىن. انام مەنى جەتىم ەتىپ تاستاپ كەتەردە مەنى جەتىم ەمەس ءمۇساپىر كۇيگە تاستاپ كەتكەن ەكەن. ءبارى سەنى اياپ، اياۋشىلىق تانىتقانىنان اسقان قورلىق جوق سەكىلدى كورىندى.

قايتا بالالار ۇيىنە كەلىپ مەنى ءوز بالاسىنان ارتىق كورمەسە كەم كورمەيتىن كۇتۋشىمە جىلاپ، ءمان جايدى جايىپ ايتتىم. ىشىمە سىيماي تۇرعان رەنىشىمدى ودان وزگەگە ايتا المادىم. كەلەسى كۇنى كۇتۋشى اپايىم جۋرناليستيكا فاكۋلتەتىنىڭ دەكانىنا جولىعىپ مەنى وزگە تالاپكەرلەر سەكىلدى شىعارماشىلىق ەمتيحان ارقىلى قابىلداۋىن ءوتىنىپ بارىپتى. ارينە، ىڭعايسىزداندىم. دەگەنمەن، ءادىل تۇردە وقۋعا تۇسكىم كەلدى. ەكى اپتادان سوڭ شىعارماشىلىق ەمتيحانعا وزگەلەرمەن بىردەي كەلىپ، تاپسىردىم. ەمتيحان جاۋابى بىردەن شىعا قويمادى. تاعاتسىزدانا كۇتتىك. ءسويتىپ جۇرگەندە ۋاقىتتىڭ تۇنگى ون ەكىنى سوققانىن دا بايقاماي قالىپپىز. العاشقى ەمتيحاننان جيىرما بەس بالل الىپپىن. قاتتى قۋاندىم. كەلەسى اۋىزشا وتكەن ەمتيحاننان دا ءساتتى ءوتىپ ۋنيۆەرسيتەتكە قابىلداندىم.

قازىرگى تاڭدا ءۇشىنشى كۋرس ستۋدەنتى بولىپ وتىرمىن. كوپ دۇنيەنى ۇيرەندىم، كوپ ادامدارمەن تانىستىم. ءبىرىنشى كۇنى گۇلنار وزبەكوۆا اپايىمىز بىزگە نە ءۇشىن جۋرناليستيكا ماماندىعىن تاڭدادىڭىز دەگەن تاقىرىپتا ەسسە جازۋعا تاپسىرما بەردى. ءبارى تەليەۆيدەنيەگە بارۋ ءۇشىن دەپ جارىسا جازىستى. مەن دە سولاي دەدىم. الايدا، ماقساتىم جۇلدىز بولۋ ەمەس، كەرەمەت مامان، مىقتى جۋرناليس بولۋ ەمەس. اتىم شىقسا انام  مەنى تانىپ ماعان كەلەر دەگەن ۇمىتپەن جۋرناليست ماماندىعىن تاڭدادىم دەدىم. ارينە، ول ءۇشىن مىقتى بولۋىم كەرەك، تانىمال بولۋىم كەرەك. ءبىراق، مەن وسىلايشا عانا انامدى تابا الامىن. مەن انامدى كەۋدەسىنەن يتەرىپ، كىنالاپ وتىرمايمىن. تەك قۇشاعىما قىسىپ مەنى ومىرگە اكەلگەنى ءۇشىن العىسىمدى ايتىپ، قالعان ومىرىندە قيىندىققا تاپتىرماي باققىم كەلەدى... سەبەبى، مەن انامنىڭ قۇشاعىن ساعىندىم.