مۇحتار ماعاۋيننىڭ «جارماق» رومانى جاريالانعالى دا ءبىراز ۋاقىت ءوتتى. اركىم ءارتۇرلى پىكىرىن ايتتى. كلاسسيكتىڭ ءداستۇرلى جازۋ ۇلگىسىنە ۇيرەنىپ قالعان جۇرتتىڭ توسىرقايتىن دا ءجونى بار شىعار. ءبىراق بۇعان دەيىنگى پىكىرلەردىڭ ىشىندە «جارماق» ومىرگە كەلگەن كەڭىستىك كاتەگورياسىنا «قۇدىقتىڭ تۇبىندەگى باقانىڭ كوزىمەن» قاراۋ باسىم بولدى. ەڭ كوپ ايتىلعان ءۋاجدىڭ دەنى - «جارماقتىڭ» كوركەمدىك ورەسى تومەن، قارابايىر جازىلعان، پۋبليسيكادان اسا الماعان» دەگەن سىڭايدا بولدى.
ورحان پامۋكتىڭ «مەنىڭ اتىم قىزىلىن»، مو ياننىڭ «شاراپ ەلىن»، زيۋلفيۋ ليۆانەليدىڭ «ستامبۋل باقىتى» روماندارىن ءبىر شولىپ شىققان ادام مۇحتار ءماعاۋيننىڭ دە ستيل الۋان ءتۇرلى، نەنى ىزدەسەڭ سول بار، پروزا جانرىنىڭ «بەرەكەلى داستارحانىن» وقىرامنىنا جايعان شەبەرلىگىنە، جاڭاشىلدىعىنا كوز جۇمباس ەدى.
ءبىر دەنەدەن ەكىگە جارىلعان مۇرات پەن ماراتتىڭ تراگەدياسى ارقىلى قازاق حالقىنىڭ قازىرگى جاعدايىن، وكىنىشى مەن وكسىگىن الەمگە كورسەتە الاتىن «جارماقتى» پاراقتاپ وتىرعانىڭىزدا انتاليا تۋرالى شىرىن قيالىڭىزدىڭ شىرقىن بۇزاتىن زيۋلفيۋ ليۆانەليدىڭ «ستامبۋل باقىتى» ەسكە ورالادى.
ىرىسبەك دابەي
