بەلگىلى جۋرناليست، قوعام بەلسەندىسى، قايىن اتام جولدىعۇل وتەگەنوۆكە
اقجايىق اڭىرادى-اۋ قۇلا بەلىڭ،
قايعىمدى جانىمداعى سۇرا مەنىڭ...
اسقار تاۋ كۇڭىرەنىپ، قاق جارىلىپ،
ءسۇرىنىپ، قۇلاپ كەتتى قۇلاگەرىم!..
توقتاماي، تولعاۋىمدى اقتارامىن،
ۇيرەتتىڭ ايىرماسىن اق-قارانىڭ.
اكەمنەن ەرتە اجىراپ قالسام-داعى،
سەن باردا اكەمدى مەن جوقتامادىم.
اكەمدەي قامقور بولدىڭ جانى جاقىن،
ءجونىم جوق بۇرا تارتىپ تارىلاتىن،
الىسقا ۇزاڭقىراپ كەتكەنىمدە،
ءوزىڭ ەدىڭ الدىمەن ساعىناتىن...
ۇلىڭداي اڭگىمە-سىر قۇراتىنسىڭ،
جاقسىنى ماعان تەلىپ بۇراتىنسىڭ.
ايتەۋىر، جاڭا بولسا، جاقسى بولسا،
ماعان اكەپ بەرگىڭ كەپ تۇراتىنسىڭ...
«كوكە» دەپ، كوڭىلىڭە قۇلىقتى ەدىم،
قارسى الدىڭ جەڭىسىمدى كۇلىپ مەنىڭ...
شۋاعى بار قازاققا جەتەتۇعىن،
ماڭگىلىككە توقتادى ۇلىق دەمىڭ...
اسقار تاۋىم قۇلادى كۇڭىرەنىپ،
ءساۋىردىڭ تاستاپ كەتتى ءتۇنى مەنى...
ورنىڭ بولەك، كوكەجان، جاتسا-داعى،
جاقسىنىڭ ءبىرى كەتىپ، ءبىرى كەلىپ...
جۇرتىڭا بار سىرىڭدى اقتاردىڭ دا،
كوز تىكتىڭ كوز جەتپەيتىن جاپپار مۇڭعا...
ءبىر ءمينوت جۇرەگىڭنەن شىعارماعان،
اقتىلەككە اسىعىپ اتتاندىڭ با؟!.
كوكىرەكتى شارپىعان جالىن مىناۋ،
جالعانعا جان داۋىسىممەن شاعىندىم-اۋ...
باقيعا تىم ەرتەرەك ساپار شەككەن،
ۇلىڭدى، كوكە، سۇمدىق ساعىندىڭ-اۋ؟!.
جانى مەن جۇرەگى اق بەكسىڭ دەيمىن،
ىزگىلىگىڭ ىلگەرىگە جەتسىن دەيمىن.
جەتپەگەن ارمانىڭا اق كوكەشىم،
نەمەرەڭ مەن شوبەرەڭ جەتسىن دەيمىن.
جالعاندى كەشىپ جاتىر ەسىنەپ ەل،
يماندى جۇرەگى مەن ەسىنە بەر!
كوكەمنىڭ پەندەشىلىك قاتەلەرىن،
ە، اللا، راقىمىڭمەن كەشىرە گور!..
قاجىمۇقان عابدوللا
پىكىر قالدىرۋ