بوستاندىق – كوك بايراق
زاماننىڭ قۇلىنداي تاستاندى،
قانشا رەت تابانعا تاپتالدىق.
بابامنىڭ قانىمەن كوكتەگەن،
مەن سەنى سۇيەمىن، كيەلى بوستاندىق!
تەڭىزدەي تولقىتقان كوز جاسىن،
بوستاندىق − الاشتىڭ ءسوز باسى.
سەن ءۇشىن مەرت بولىپ ءاليحان،
كەنەنىڭ كەسىلدى ءاز باسى.
سەن دەسە جۇرەگىم ەلجىرەپ،
كوڭىلدە تۋلاعان سەڭ جۇرەد.
تۇرادى الاشتىڭ ارىنداي،
كوك تۋىم كوگىمدە جەلبىرەپ.
تىم اساۋ اعىندار قاقپايلاپ،
زامانىم سالسا دا وتقا ايداپ.
مەن سەنى سۇيەمىن، بوستاندىق −
كوك اسپان،
كوك ءبورى،
كوك بايراق!
شاكارىمنىڭ شىڭعىستاۋمەن قوشتاسۋى
ەي، شىڭعىستاۋ، شىڭعىستاۋ!
قان تولىپ قارا جانارعا،
قايعىردىم سوڭعى قاراردا.
قايقى دا قىلىش قىزىل ءتىل،
قوشتاسار ساتتە قامالما!
باۋىرىڭ –بايسىن، سالقىن ب ا ق،
سامالىڭ –ساۋمال، اڭقىلداق.
قىز ەرىن − قىزىل بۇلدىرگەن،
قىمسىنا بارىپ ۇزدىرگەن،
اسىلى ارۋ قوينىڭا
ارسىزدار قولىن سالار ما؟!
شاھيتتەر جاتقان جۇرتىما،
شاپاعات قىلعاي جان اللا!
ەي، شىڭعىستاۋ، شىڭعىستاۋ!
شاشىڭدى قۋداي اعارتقان،
بىتپەيتىن شەر مەن مۇڭ قالدى.
كەشەگى كەردەڭ الاشتان،
كەۋدەسى بيىك كىم قالدى؟!
اسىلدان اتام قۇنانباي،
ورداسى ونىڭ تۇل قالدى.
كۇناسىز قارا توپىراق،
توسىمنەن اققان قىزىل قان،
سىمىرگەن كەزدە سۇرلاندى.
جەل جىلاپ تۇرىپ جوقتاعان،
مۇڭلى دا سىرلى جىر قالدى.
قۇر قۇدىق ماڭى قىراڭ بەل،
قىراڭعا تاعى شىعار ما ەل؟
قۇدايسىز قىرىق قاراقشى،
استىندا كەتتى قۇراندى ەر.
ەي، امانات العان اق ءتانىم،
وسى ما ەدى قۇلار جەر.
سۇيەگىم بەتىن جابارعا،
تابىلماي كەتتى ءبىر ارلى ەر.
ەي، شىڭعىستاۋ، شىڭعىستاۋ!
قىزارىپ تۇرسا كۇن كوكتە،
قىلقيماس الماس سىنسا دا،
قىنابىن جاتقا كىرلەتپە.
قىنابىن جاتقا كىرلەتسە،
ەرتەڭگى تۋعان جاس بالا،
جاۋتاڭكوز بولىپ جۇرمەس پە؟!
قىرىڭا توككەن قىزىل قان،
قىرمىزى كوكتەم بولعاندا،
قىزعالداق بولار كۇن جەتسە!
ىلە
ەكپىنىڭدى جۇتتى ما، سول تاسباۋىر جاعالاۋ،
نەگە وكسيسىڭ تۇنشىعىپ، مەنى وسىرگەن انام-اۋ؟
ءوز وتىنا ورتەنىپ، قۇلاپ بارادى قىزىل كۇن،
قىزىل كۇندى كوردىم دە، سەڭدەي بولىپ بۇزىلدىم.
تۇنمەنەن ءتۇن جيەكتە جاپسارلاسا بەرگەندە،
سوناۋ كوكتىڭ كوزىنەن ءبىر اق ساۋلە كورگەم مەن.
سول ساۋلەگە اسىقتىڭ، تولقىندارىڭ جارىسىپ،
سەنىڭ تامشىڭ مەن ەدىم، تولقي اققان جانى ۇشىپ.
جەتتىم اپپاق ساۋلەگە جۇرەگىمدى نۇر ءوبىپ،
تۇندەي تەرەڭ ارنالىم، تۇندە قالدىڭ تۇنەرىپ.
تۇنگە قاراپ تولقيمىن، سەنى ويلايمىن كەي كۇنى،
ۇندەمەيسىڭ سەن نەگە، ەي، تۇركىنىڭ جەيحۇنى.
سەن جىلايسىڭ شەرلىسىڭ، ءبىراق زامان تاسكەرەڭ،
ونىڭ ءسوزى باسقا ءسوز، ونىڭ مۇڭى – باسقا ولەڭ.
مەنىڭ ۇلى بابامنىڭ تۇلپارىنداي ەكپىندىم،
مەن سەن بولىپ تولقىدىم، تولقىنىمدى كوككە ۇردىم.
تەڭىز قۇيسام وشپەيتىن وزەگىمدى ءورت جايلاپ،
زامان الىپ بارادى، مەنى سەندەي قاقپايلاپ.
پىكىر قالدىرۋ